خالد بن عمرو‌ بن‌ خالد صیداوی

نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۵۵ توسط T.ramezani (بحث | مشارکت‌ها)

خالد بن عمرو‌ بن‌ خالد صیداوی پس‌ از شهادت پدر با اذن امام به میدان شتافت و در حالی که رجز می‌خواند، می‌جنگید: [۱]


صبراً علی الموت بنی قحطان
ذی المجد و العز و البرهان
یا ابتا قد صرت فی الجنان
کی ما تکنوا فی رضی الرحمان
و ذی العلی و الطول و الاحسان
فی قصر رب حسن البنیان


ای بنی‌قحطان بر مرگ در راه خدا صبر کنید تا در رضای خدای رحمان باشید.

خدای با عظمت و با عزت و حجت و بلندمرتبه و صاحب نعمت و احسان.

ای پدر! به تحقیق وارد بهشت شدی و در قصرهای زیبا بنیان بهشت جای گرفتی.


خالد در یک جنگ نابرابر به نبرد دلیرانه پرداخت و در حالی که بر بدنش جراحاتی وارد آمده بود، از اسب به زمین افتاد و به شهادت رسید. [۲]


منبع

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 313-315.

پی نوشت

  1. الفتوح، ج5، ص192.
  2. برای تفصیل بیشتر ر.ک : اعیان الشیعه، ج6، ص295؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص104؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص104؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص134؛ بحار الانوار، ج45، ص18؛ ؛ وسیله الدارین، ص136.