شیخ محمدرضا فرج اللّه‌

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شیخ محمدرضا فرج اللّه‌
زادروز 1319 ه. ق.
نجف اشرف
مرگ 1386 هجری
پیشه شاعر
دیوان سروده‌ها «الاعتقاد و الصحیح» در اصول دین و «الغدیر فی الاسلام» و «علی و الامامه»


شیخ محمد رضا بن شیخ طاهر بن فرج اللّه بن محمد رضا بن عبد الشیخ بن محاسن که نسبش به احلاف [۱] می‌رسد. او از عالمان بزرگ و از شعرای قرن چهاردهم هجری است، که در روز عید فطر سال 1319 ه. ق. در نجف اشرف متولد شد. مقدمات علوم و عربی و منطق را نزد پدر آموخت و سپس از محضر اساتید نجف چون شیخ احمد کاشف الغطا و شیخ عبد اللّه ممقانی بهره‌مند گردید و درس خارج فقه و اصول را نزد ایشان آموخت.

کتابخانه بسیار نفیسی داشت که نسخه‌های خطّی و کتب ارزشمند دیگری را در آن گرد آورده بود. وی صاحب آثار ارزشمندی مانند «الاعتقاد و الصحیح» در اصول دین. «الغدیر فی الاسلام» و «علی و الامامه» می‌باشد. شیخ به سال 1386 هجری درگذشت. [۲]


شیخ محمّد رضا قصاید و غزل و مراسلاتی در رثای امام حسین (ع) سروده است:


اقم للحزن یا شیعی مأتم‌ودع عنک الهنا هل المحرم

و خل الدمع من عینیک یهمی‌ففاطم دمعها فیه همی دم [۳]


ای شیعه برخیز و بر این حزن و اندوه ماتم بگیر و اشک دیده‌ات را جاری ساز زیرا که فاطمه (س) در این مصیبت خون گریه می‌کند.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 582.

پی نوشت

  1. احلاف: قبیله‌ای در جنوب عراق.
  2. ادب الطف؛ ج 10، ص 211.
  3. همانجا.