امیر عبد اللّه خفاجی‌

ابو محمّد، عبد اللّه بن محمّد بن سنان خفاجی حلبی معروف به «ابن سنان» از ادیبان بزرگ شیعه بود.

وی به سال 466 ه. ق. در اعزاز ^[۱] درگذشته است. جنازه‌ی او را به حلب برده و در آنجا دفن کردند. ^[۲]

1- یا امّة کفرت و فی أفواههاالقرآن فیه ضلالها و رشادها

2- أعلی المنابر تعلنون بسبّه‌و بسیفه نصبت لکم أعوادها

3- تلک الخلائق بینکم بدریةقتل الحسین و ما خبت أحقادها ^[۳]

1- ای امتی که از قرآن و هدایت و ضلالت آن سخن می‌گفتید و لیکن سرانجام کافر شدید.

2- آیا بر منبرها آشکارا دشنام به کسی می‌دهید که چوبهای منبرها با شمشیر او برای شما ساخته و نصب شده است؟

3- این اخلاق و خصلت‌های ناپسند در شما از آثار جنگ بدر است، با آن‌که حسین (ع) را کشتند، آتش کینه‌شان هنوز خاموش نگردیده است.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:252.