امیه بن سعد طائی
امیة بن سعد بن زید طائی، مکنّی به ابوصمصام که در اصل یمنی بود. او تابعی و از مبارزان شیعی بود که در کوفه می‌زیست. او در صبح عاشورا دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه عمر بن سعد به خیمه‌گاه امام حسین (ع) به شهادت رسید.
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | امیة بن سعد بن زید طائی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | در صبح عاشورا دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه عمر بن سعد به خیمه‌گاه امام حسین (ع) به شهادت رسید |
نقش در واقعه کربلا
امیه فردی شجاع و سوارکاری ماهر بود و از اصحاب امام علی (ع) به شمار می‌آمد و در رکاب آن حضرت در جنگ‌ها شرکت کرد و از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بود. در جنگ صفین از خود شجاعت کم‌نظیری نشان داد. زمانی که از ورود امام حسین (ع) به کربلا اطلاع یافت، از کوفه بیرون آمد و با سپاهیانی که به کربلا می‌آمدند، خود را به کربلا رساند و در شب هشتم محرم به امام حسین (ع) ملحق شد. امیة بن سعد در صبح عاشورا دلاورانه جنگید و در هجوم گسترده و همه جانبه سپاه ابن سعد به خیمه‌گاه امام حسین (ع) به شهادت رسید. [۱] در زیارت‌نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 273-274.
پی نوشت
- ↑ ر.ک : اعیان الشیعه، امین، سید محسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 ﻫ ق.، ج1، ص611؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113؛5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. ص198؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 ش. ، ج1، ص353؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق. ج1، ص153؛الحدائق الوردیه، محلی شهید، حمیدالدین احمد بن محمد علی، دمشق: دار اسامه.، ص122؛ قاموس الرجال، طوسی التستری، محمدتقی، تهران: مرکز نشر کتاب، 1379 ه ق.، ج2، ص185؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 ﻫ ق. ، ص101.