احمد بن عیسی هاشمی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =  احمد بن عیسی هاشمی‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = 593 ه. ق.
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعری فاضل
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    = ابن الغریق
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                = خلیفه الواثق باللّه
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
احمد بن عیسی هاشمی پدر خلیفه الواثق باللّه و معروف به «ابن الغریق» شاعری فاضل بوده است. و به سال 593 ه. ق وفات یافته است. <ref> ادب الطف؛ ج 3، ص 246.</ref>
احمد بن عیسی هاشمی پدر خلیفه الواثق باللّه و معروف به «ابن الغریق» شاعری فاضل بوده است. و به سال 593 ه. ق وفات یافته است. <ref> ادب الطف؛ ج 3، ص 246.</ref>



نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۳۶

احمد بن عیسی هاشمی‌
مرگ 593 ه. ق.
پیشه شاعری فاضل
تخلص ابن الغریق
فرزندان خلیفه الواثق باللّه


احمد بن عیسی هاشمی پدر خلیفه الواثق باللّه و معروف به «ابن الغریق» شاعری فاضل بوده است. و به سال 593 ه. ق وفات یافته است. [۱]


1- لم أکتحل فی صباح یوم‌أریق فیه دم الحسین

2- إلا لحزنی و ذاک أنی‌سودّت حتی بیاض عینی [۲]


1- در صبح روزی که خون امام حسین (ع) ریخته شد، سرمه نمی‌کشم.

2- مگر برای ابراز غصه و اندوه، زیرا می‌خواهم به‌وسیله‌ی سرمه سفیدی چشم خود را سیاه‌پوش کنم.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:294.

پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 3، ص 246.
  2. همانجا.