سید صالح قزوینی نجفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۷
سید صالح قزوینی نجفی از شعرای عراقی است.
| سید صالح قزوینی نجفی | |
|---|---|
| زادروز | 1208 ه. ق. نجف اشرف |
| مرگ | 1306 هجری بغداد |
| جایگاه خاکسپاری | نجف |
| پیشه | شاعر |
| استاد | محمّد حسن صاحب جواهر الکلام |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیّد صالح قزوینی نجفی بغدادی، به سال 1208 ه. ق. در نجف اشرف متولد شد، و در سال 1306 هجری در بغداد وفات یافت و او را در نجف دفن کردند. او شاگرد محمّد حسن صاحب جواهر الکلام است. [۱]
نمونه اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
1- فکأنّما لهم الرّماح عرائس‌تجلی و هم فیها هیام ولع
2- یمشون فی ظلل القنا لم تثنهم‌وقع القنا و البیض حتی صرعوا
3- یا کوکب العرش الّذی من نوره‌الکرسی و السبع العلی تتشعشع
4- کیف اتّخذت الغاضریه مضجعاو العرش ودّ بأنه لک مضجع [۲]
1- نیزه‌ها برای آنها مانند عروس‌هایی هستند که شدیدا به آنها عشق می‌ورزند.
2- در سایه‌ی نیزه‌ها راه می‌رفتند و ضربات نیزه و شمشیر آنها را خم نمی‌کرد تا اینکه کشته شدند.
3- ای ستاره‌ی عرشی که از نور او کرسی و هفت آسمان نورانی است.
4- چگونه زمین غاضریّه را آرامگاه خود قرار دادی، در حالی‌که عرش آرزوی مدفن تو را داشت؟