رستم غلام شمر بن ذی الجوشن: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| اقدامات = | | اقدامات = | ||
| انگیزه = | | انگیزه = | ||
| نقش‌های برجسته = به شهادت رساندن اُمّ وهب | | نقش‌های برجسته = به شهادت رساندن اُمّ وهب و جدا نمودن سر عبدالله بن عمیر کلبی | ||
| دیگر فعالیت‌ها = | | دیگر فعالیت‌ها = | ||
| منصب = | | منصب = | ||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۵۴
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | رستم، غلام شمر بن ذی الجوشن |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | به شهادت رساندن اُمّ وهب و جدا نمودن سر عبدالله بن عمیر کلبی |
رستم، غلام شمر بن ذی الجوشن بود. او غلام شمر بود که به همراه او در کربلا حضور داشت.
نقش در واقعه کربلا
شهادت ام وهب
پس از شهادت عبدالله بن عُمَیر کلبی، اُُمّ‌وهب خود را بر سر جسد شوهرش رساند و چهره او را که خاک و خون پوشانده بود، با دست پاک می‌کرد. شمر به غلامش رستم دستور داد که او را بکشد. رستم با عمودی که بر سر اُمّ وهب کوبید، او را به شهادت رساند. او در کنار شوهرش برخاک افتاد.[۱]
رستم همچنین سر عبدالله بن عُمَیر کلبی را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت.[۲]
منبع
پی نوشت
- ↑ -انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری. ، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، ۱۳۹۷ قمری.، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی. (ع)، ص۸۴.
- ↑ - فرهنگ عاشورا، ص۲۶۸.