مری پت فیشر: تفاوت میان نسخه‌ها
(←آثار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
2000م/ [1378- 1379ش] | 2000م/ [1378- 1379ش] | ||
شیعیان، ستایشگران پر شور خاطره بستگان نزدیک محمد اند: علی، فاطمه (دختر محجوب پیامبر)، و پسران آن‌ها حسن و حسین. شهادت حسین در | شیعیان، ستایشگران پر شور خاطره بستگان نزدیک محمد اند: علی، فاطمه (دختر محجوب پیامبر)، و پسران آن‌ها حسن و [[حسین]]. [[شهادت]] حسین در [[کربلا]]، در اعتراض به ظلم، بی عدالتی و استبداد خلفای اموی، نمادی از نبرد علیه بیدادگری انسانی است. خطاره این شهادت، هر ساله با نام «[[عاشورا]]» گرامی داشته می‌شود. شرکت کنندگان در دسته‌های [[عزادارى|عزاداری]]، به یاد حسین شهید [[گریه]] می‌کنند و بر سینه می‌زنند یا به مردم نوشیدنی‌های خنک می‌دهند. دین‌داری شیعی بر داستان‌های تأثر آور در خصوص ازخودگذشتگی علی و حسین برای شرافت و حقیقت، حتی اگر به رنج شخصی منتهی شود، تأکید می‌کند. بر خلاف سیاست‌های خودخواهانه قدرت که به معارضان نسبت داده می‌شود. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۴۸
| مری پت فیشر | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | نویسنده و دین‌پژوه |
| زادروز | 1943م |
| ملیت | هندی |
| پیشه | پژوهشگر «موسسه گوبیند سادان (مطالعات پیشرفته در دین تطبیقی)» |
| آثار | دائرةالمعارف ادیان زنده جهان |
| دلیل سرشناسی | اثر دائرةالمعارف ادیان زنده جهان (از منابع مشهور دین‌پژوهی) |
مری پت فیشر (به انگلیسی: Mary Pat Fisher) (زاده 1943م) نویسنده و دین‌پژوه معاصر هندی و پژوهشگر «موسسه گوبیند سادان (مطالعات پیشرفته در دین تطبیقی)» است.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
درباره آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مهم‌ترین اثر او، دائرةالمعارف ادیان زنده جهان است که از منابع مشهور دین‌پژوهی به شمار می‌رود و از سال 1991م تا 2010م به دفعات تجدید چاپ شده است. (این کتاب را مرضیه سلیمانی به فارسی ترجمه کرده است.) در این کتاب، فیشر در 11 فصل، به تفکیک به بررسی هر یک از ادیان جهانی (یهودیت، هندوییسم، اسلام، مسیحیت، بودیسم و...) پرداخته است. در فصل نهم که به معرفی «اسلام» اختصاص دارد، فیشر محتصرا اشاره‌ای به سنت گرامی‌داشت اهل بیت و برگزاری عزاداری عاشورا در فرهنگ شیعی می‌کند. به تعبیر فیشر، «دین داری شیعی بر داستان‌های تأثر آور در خصوص ازخودگذشتگی علی و حسین برای شرافت و حقیقت، حتی اگر به رنج شخصی منتهی شود، تأکید می‌کند».
توصیف عزاداری عاشورا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
2000م/ [1378- 1379ش]
شیعیان، ستایشگران پر شور خاطره بستگان نزدیک محمد اند: علی، فاطمه (دختر محجوب پیامبر)، و پسران آن‌ها حسن و حسین. شهادت حسین در کربلا، در اعتراض به ظلم، بی عدالتی و استبداد خلفای اموی، نمادی از نبرد علیه بیدادگری انسانی است. خطاره این شهادت، هر ساله با نام «عاشورا» گرامی داشته می‌شود. شرکت کنندگان در دسته‌های عزاداری، به یاد حسین شهید گریه می‌کنند و بر سینه می‌زنند یا به مردم نوشیدنی‌های خنک می‌دهند. دین‌داری شیعی بر داستان‌های تأثر آور در خصوص ازخودگذشتگی علی و حسین برای شرافت و حقیقت، حتی اگر به رنج شخصی منتهی شود، تأکید می‌کند. بر خلاف سیاست‌های خودخواهانه قدرت که به معارضان نسبت داده می‌شود.