زید بن سهل موصلی نحوی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۷: خط ۴۷:
}}
}}


زید بن سهل موصلی معروف به «مرزکّه» شاعر و ادیب قرن پنجم هجری است.
'''زید بن سهل موصلی نحوی''' معروف به «مرزکّه» شاعر و ادیب قرن پنجم هجری است.
 
یاقوت حموی او را از شعرای اهل بیت می‌داند. وی به سال 450 ه. ق. درگذشت. <ref>ادب الطف؛ ج 2، ص 316.</ref>


== زندگینامه ==
یاقوت حموی، زید بن سهل را از شعرای [[اهل بیت]] می‌داند. وی به سال 450 ه. ق. درگذشت. <ref>ادب الطف؛ ج 2، ص 316.</ref>


== نمونه اشعار ==
1- فلو لا بکاء المزن حزنا لفقده‌لما جاءنا بعد الحسین غمام
1- فلو لا بکاء المزن حزنا لفقده‌لما جاءنا بعد الحسین غمام


خط ۵۷: خط ۵۸:




1- اگر گریه‌ی ابرها برای شهادت حسین (ع) نبود، بعد از او ابری در آسمان پیدا نمی‌شد. (ابرها برای آن پیدا شده‌اند که بر او بگریند.)
1- اگر [[گریه|گریه‌]]<nowiki/>ی ابرها برای [[شهادت]] [[حسین|حسین (ع)]] نبود، بعد از او ابری در آسمان پیدا نمی‌شد. (ابرها برای آن پیدا شده‌اند که بر او بگریند.)
 
2- اگر شب در مصیبت حسین (ع) از ناراحتی جامه بر تن نمی‌درید، هیچ‌گاه شب پایان نمی‌یافت و صبحی نمی‌دمید.
 
 
 
 


2- اگر شب در مصیبت [[امام حسین|حسین (ع)]] از ناراحتی جامه بر تن نمی‌درید، هیچ‌گاه شب پایان نمی‌یافت و صبحی نمی‌دمید.
==منابع==
==منابع==


دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:251.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:251.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۷۵: خط ۷۱:
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۰

زید بن سهل موصلی نحوی‌
زادروز قرن پنجم هجری
مرگ 450 ه. ق.
لقب مرزکّه
پیشه شاعر و ادیب

زید بن سهل موصلی نحوی معروف به «مرزکّه» شاعر و ادیب قرن پنجم هجری است.

زندگینامه

یاقوت حموی، زید بن سهل را از شعرای اهل بیت می‌داند. وی به سال 450 ه. ق. درگذشت. [۱]

نمونه اشعار

1- فلو لا بکاء المزن حزنا لفقده‌لما جاءنا بعد الحسین غمام

2- و لو لم یشق اللیل جلبابه اسی‌لما انجاب من بعد الحسین ظلام [۲]


1- اگر گریه‌ی ابرها برای شهادت حسین (ع) نبود، بعد از او ابری در آسمان پیدا نمی‌شد. (ابرها برای آن پیدا شده‌اند که بر او بگریند.)

2- اگر شب در مصیبت حسین (ع) از ناراحتی جامه بر تن نمی‌درید، هیچ‌گاه شب پایان نمی‌یافت و صبحی نمی‌دمید.

منابع

پی نوشت

  1. ادب الطف؛ ج 2، ص 316.
  2. همان؛ ص 315.