مسلم بن کثیر اعرج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج،''' از طایفه ازد و از شاخه ازد شنوئه بود. وی اصالت یمنی داشت و در کوفه ساکن بود. مسلم قبل از رسیدنِ امام حسین (ع) به کربلا، به کاروان آن حضرت پیوست.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| عنوان              =
| تصویر              =
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
|توضیح تصویر        =
|توضیح تصویر        =
خط ۲۳: خط ۲۱:
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              = قبل از رسیدنِ امام حسین (ع) به کربلا، به کاروان آن حضرت پیوست و در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید
| نقش های برجسته              = در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید.
}}
}}'''مسلم بن کُثیر اعرج،''' از اصحاب [[حسین|امام حسین(ع)]] و از شهدای [[کربلا]] است.
 


==زندگینامه==
مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج، از طایفه ازد و از شاخه ازد شنوئه بود. وی اصالت یمنی داشت و در [[کوفه]] ساکن بود.


پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود. مسلم نیز زمان پیامبر (ص) را درک کرده و از تابعین و از اصحاب امام علی (ع) به شمار می‌رفت. او راوی روایات پیامبر (ص) بود. همچنین از مجاهدین جنگ جمل نیز بود که در این جنگ بر اثر اصابت تیری که [[‌عمر بن‌ ضبیعه تیمی‌|عمرو بن ضبّه تمیمی]] به پایش زد، مجروح شد و بعدها پایش می‌لنگید و به همین سبب به او اعرج می‌گفتند.


== همراهی امام حسین(ع) ==
مسلم قبل از رسیدنِ [[حسین|امام حسین (ع)]] به [[کربلا]]، به کاروان آن حضرت پیوست.
==نقش در واقعه کربلا==
مسلم در صبح روز [[عاشورا]] و در حمله اول، به [[شهادت]] رسید. او به هنگام شهادت حدود ۷۰ سال سن داشت. <ref>ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۸۰؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص۱۱۳؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، ۱۳۲۸ ﻫ ق.، ج۵، ص۴۷۵.</ref>


در [[زیارت رجبیه]] با عنوان [[سلیمان بن کثیر]] و در زیارت ناحیه مقدسه با عنوان اسلم بن کثیر به وی سلام داده شده است که مربوط به یک شخص است: «السَّلامُ عَلَی اَسلَمَ بنِ کَثیرٍ الاَزدِی الاَعرَج»
==منبع==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۰۴-۳۰۵.]


==زندگینامه==
پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود. مسلم نیز زمان پیامبر (ص) را درک کرده، اما از تابعین و از اصحاب امام علی (ع) به شمار می‌رفت. او مردی شجاع و رزم‌دیده، دین‌شناس و راوی روایات پیامبر (ص) بود. همچنین از مجاهدین جنگ جمل نیز بود که در این جنگ بر اثر اصابت تیری که عمرو بن ضبّه تمیمی به پایش زد، مجروح شد و بعدها پایش می‌لنگید و به همین سبب به او اعرج می‌گفتند.
==نقش در واقعه کربلا==
مسلم قبل از رسیدنِ امام حسین (ع) به کربلا، به کاروان آن حضرت پیوست و در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود 70 سال سن داشت. <ref>ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: 1381 ﻫ ق.، ص80؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص113؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 ﻫ ق.، ج5، ص475؛ 5. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص185؛  بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 ش.، ج45، ص72؛ اقبال بالاعمال الحسنه فیما یعمل مره فی السنه، سید بن طاووس، علی بن موسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، قم: مکتبه الاعلام الاسلامی، 1414 ﻫ ق.، ج3، ص79؛ . معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، خویی، سید ابوالقاسم، نشر توحید، 1413 ﻫ ق. ، ج18، ص151؛ نفس المهموم، قمی، شیخ عباس، ترجمه ابوالحسن شعرانی، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1385 ش. ، ص136؛ انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، 1387 ش.، ص122؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعه الحیریه، 1352 ﻫ ق.، ج3، ص215.</ref>
در زیارت رجبیه با عنوان سلیمان بن کثیر و در زیارت ناحیه مقدسه با عنوان اسلم بن کثیر به وی سلام داده شده است که مربوط به یک شخص است: ”السَّلامُ عَلَی اَسلَمَ بنِ کَثیرٍ الاَزدِی الاَعرَج“
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 304-305.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۴۴: خط ۴۴:
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان عاشورا]]
[[رده: شهیدان عاشورا]]
<references />

نسخهٔ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۶

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید.

مسلم بن کُثیر اعرج، از اصحاب امام حسین(ع) و از شهدای کربلا است.

زندگینامه

مسلم بن کُثیر (کَثیر) بن فلیب صدفی ازدی ازد شنوئه اعرج، از طایفه ازد و از شاخه ازد شنوئه بود. وی اصالت یمنی داشت و در کوفه ساکن بود.

پدرش از اصحاب پیامبر (ص) بود. مسلم نیز زمان پیامبر (ص) را درک کرده و از تابعین و از اصحاب امام علی (ع) به شمار می‌رفت. او راوی روایات پیامبر (ص) بود. همچنین از مجاهدین جنگ جمل نیز بود که در این جنگ بر اثر اصابت تیری که عمرو بن ضبّه تمیمی به پایش زد، مجروح شد و بعدها پایش می‌لنگید و به همین سبب به او اعرج می‌گفتند.

همراهی امام حسین(ع)

مسلم قبل از رسیدنِ امام حسین (ع) به کربلا، به کاروان آن حضرت پیوست.

نقش در واقعه کربلا

مسلم در صبح روز عاشورا و در حمله اول، به شهادت رسید. او به هنگام شهادت حدود ۷۰ سال سن داشت. [۱]

در زیارت رجبیه با عنوان سلیمان بن کثیر و در زیارت ناحیه مقدسه با عنوان اسلم بن کثیر به وی سلام داده شده است که مربوط به یک شخص است: «السَّلامُ عَلَی اَسلَمَ بنِ کَثیرٍ الاَزدِی الاَعرَج»

منبع

پی نوشت

  1. ر.ک : رجال طوسی، شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، به کوشش محمد صادق آل بحر العلوم، نجف: ۱۳۸۱ ﻫ ق.، ص۸۰؛مناقب آل ابی طالب، ابن شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمدبن علی، قم: انتشارات علامه. ، ج4، ص۱۱۳؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، ۱۳۲۸ ﻫ ق.، ج۵، ص۴۷۵.