|
|
| خط ۹: |
خط ۹: |
| }}<div class="first-column-container">{{Featured Index | | }}<div class="first-column-container">{{Featured Index |
| | imagesize = 300px | | | imagesize = 300px |
| | text = ابن طاووس در تبیین موضوع [[اربعین]] [[حسین بن علی|امام حسین(ع)]]، با به کارگیری برشی روایی، به بیان حضور [[جابر بن عبد اللّه انصارى|جابربن عبدالله انصاری]] بر مزار آن حضرت اشاره می‌کند. بر این اساس، آن زمان که کاروان اسیران و در راس آنها، [[زین العابدین «ع»| امام زین‌العابدین(ع)]] به [[کربلا]] رسیدند، با جابر رو به رو شدند که در آن روز برای [[زیارت]] قبر امام حسین (ع) بدانجا آمده بوده‌است؛ پس همه با هم به عزاداری و نوحه‌سرایی پرداختند؛ بدین ترتیب، ابن طاووس آنچه را که به زیارت قبر امام مربوط می‌شود، با روز اربعین در هم می‌تند. هر دو موضوع به کارگیری اصطلاح «[[زیارت اربعین]]»، و نیز حضور جابر، پیش از یادکرد ابن طاووس هم دارای پیشینه بوده است؛ بیرونی تصریح دارد که در زمان وی، ۲۰ صفر را از آن‌رو که چهل کس از [[اهل بیت]] آن حضرت به زیارت قبر ایشان آمده‌اند، و نه مستقیما به آن سبب که چهلمین روز [[شهادت]] ایشان بوده‌است، روز «زیارت اربعین» می‌نامند، و شیخ مفید بخشی از "المزار" خود را به فضایل زیارت اربعین اختصاص داده‌است. از سوی دیگر، حضور جابر بر مزار آن حضرت با بسیاری از اسناد و مدارک پیش از ابن طاووس، همچون عمادالدین محمد طبری و با قدری تفاوت در بیان، توسط ابن نما تایید می‌شود. آنچه در اینجا رخ داده این است که مولف، چند موضوع را در کنار یکدیگر آورده‌است: حضور جابر برای زیارت قبر امام، تغییر مسیر اسیران به سمت کربلا و آوردن سر آن حضرت توسط اسیران بدانجا در همان روز، دیدار امام سجاد(ع) و جابر، و نیز موضوع زیارت اربعین. بدون توجه به نقدهای صورت گرفته بر این‌موضوعات و کنارهم آمدن‌ها، و اینکه موضوعات بیان شده توسط ابن طاووس دارای سابقه بوده، یا نه؛ واقعیت این است که این بیان و چینش، به عنوان یک نقطۀ عطف، از سویی سبب تثبیت روز ۲۰ صفر به عنوان اربعین و چهلمین روز شهادت و روز زیارت قبر آن بزرگوار، و از سویی دیگر سبب جهت‌دهی و تدوین مفاهیمی همچون دعای زیارت اربعین گشت. ابن طاووس ادعیه زیارت اربعین را از آغاز تا انجام، به همراه زیارت دیگر شهدا، که در آخر با وداع به پایان می‌رسد، با شرح و بسط آورده است. | | | text = ابن طاووس در تبیین موضوع [[اربعین]] [[حسین|امام حسین(ع)]]، با به کارگیری برشی روایی، به بیان حضور [[جابر بن عبد اللّه انصارى|جابربن عبدالله انصاری]] بر مزار آن حضرت اشاره می‌کند. بر این اساس، آن زمان که کاروان اسیران و در راس آنها، [[زین العابدین «ع»| امام زین‌العابدین(ع)]] به [[کربلا]] رسیدند، با جابر رو به رو شدند که در آن روز برای [[زیارت]] قبر امام حسین (ع) بدانجا آمده بوده‌است؛ پس همه با هم به عزاداری و نوحه‌سرایی پرداختند؛ بدین ترتیب، ابن طاووس آنچه را که به زیارت قبر امام مربوط می‌شود، با روز اربعین در هم می‌تند. هر دو موضوع به کارگیری اصطلاح «[[زیارت اربعین]]»، و نیز حضور جابر، پیش از یادکرد ابن طاووس هم دارای پیشینه بوده است؛ بیرونی تصریح دارد که در زمان وی، ۲۰ صفر را از آن‌رو که چهل کس از [[اهل بیت]] آن حضرت به زیارت قبر ایشان آمده‌اند، و نه مستقیما به آن سبب که چهلمین روز [[شهادت]] ایشان بوده‌است، روز «زیارت اربعین» می‌نامند، و شیخ مفید بخشی از "المزار" خود را به فضایل زیارت اربعین اختصاص داده‌است. از سوی دیگر، حضور جابر بر مزار آن حضرت با بسیاری از اسناد و مدارک پیش از ابن طاووس، همچون عمادالدین محمد طبری و با قدری تفاوت در بیان، توسط ابن نما تایید می‌شود. آنچه در اینجا رخ داده این است که مولف، چند موضوع را در کنار یکدیگر آورده‌است: حضور جابر برای زیارت قبر امام، تغییر مسیر اسیران به سمت کربلا و آوردن سر آن حضرت توسط اسیران بدانجا در همان روز، دیدار امام سجاد(ع) و جابر، و نیز موضوع زیارت اربعین. بدون توجه به نقدهای صورت گرفته بر این‌موضوعات و کنارهم آمدن‌ها، و اینکه موضوعات بیان شده توسط ابن طاووس دارای سابقه بوده، یا نه؛ واقعیت این است که این بیان و چینش، به عنوان یک نقطۀ عطف، از سویی سبب تثبیت روز ۲۰ صفر به عنوان اربعین و چهلمین روز شهادت و روز زیارت قبر آن بزرگوار، و از سویی دیگر سبب جهت‌دهی و تدوین مفاهیمی همچون دعای زیارت اربعین گشت. ابن طاووس ادعیه زیارت اربعین را از آغاز تا انجام، به همراه زیارت دیگر شهدا، که در آخر با وداع به پایان می‌رسد، با شرح و بسط آورده است. |
|
| |
|
| [[اربعین|ادامه...]] | | [[اربعین|ادامه...]] |
| خط ۱۹: |
خط ۱۹: |
| * [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دهه ۱۳۴۰ شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]] | | * [[مکتب سقاخانه|مکتب سقاخانه جریانی هنری بود که در دهه ۱۳۴۰ شمسی با استفاده از عنصرهایی از هنر مدرن و برخی از عنصرهای تزیینی هنرهای سنتی و دینی، در ایران شکل گرفت.]] |
| * [[حافظ |حافظ غزلی با مطلع «شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان» دارد که منسوب به حضرت عباس(ع) است.]] | | * [[حافظ |حافظ غزلی با مطلع «شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان» دارد که منسوب به حضرت عباس(ع) است.]] |
| * [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7#cite_ref-9 کتاب [[حسین بن علی|حسین (ع)]] از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دوره‌های تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.] | | * [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%A2%D9%86%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%A7#cite_ref-9 کتاب [[حسین|حسین (ع)]] از دیدگاه مسیحیت به هفده زبان ترجمه و در پنج دانشگاه و برای دوره‌های تکمیلی مورد تأیید قرار گرفته است.] |
| * [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87:_%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87_%D8%B9%DA%A9%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.DA.86.DA.A9.DB.8C.D8.AF.D9.87 در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.] | | * [https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B4%D8%A8%DB%8C%D9%87_%D9%88_%D8%A2%DB%8C%D9%86%D9%87:_%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87_%D8%B9%DA%A9%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%AA%D8%B9%D8%B2%DB%8C%D9%87_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%82%D8%A7%D8%AC%D8%A7%D8%B1#.DA.86.DA.A9.DB.8C.D8.AF.D9.87 در زمان ناصرالدین شاه قاجار برای ترویج تعزیه کوشش فراوانی شد.] |
| * [[تکیه دولت|تکیه دولت (در تصویر) بزرگ‌ترین تکیه ایران است که در عصر ناصری ساخته شده و به نام‌های تکیه همایونی و دولتی نیز خوانده می‌شد.]] | | * [[تکیه دولت|تکیه دولت (در تصویر) بزرگ‌ترین تکیه ایران است که در عصر ناصری ساخته شده و به نام‌های تکیه همایونی و دولتی نیز خوانده می‌شد.]] |
