ایوب‌ بن‌ مشرح خیوانی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ایوب‌ بن مشرح خیوانی‌،''' یکی از نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] در کربلا بود.
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
|اطلاعات قاتل =
|اطلاعات قاتل =
خط ۲۰: خط ۱۸:
| دیگر فعالیت‌ها  =
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =  
| منصب  =  
}}
}}'''ایوب‌ بن مشرح خیوانی‌،''' یکی از نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] در کربلا بود.
 
 
==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
===به شهادت رساندن حر بن یزید ریاحی===
===به شهادت رساندن حر بن یزید ریاحی===
صبح عاشورا لشکر پیاده عمر بن‌ سعد، به فرمان او، حُرّ بن یزید را تیرباران کردند و‌ با هجوم‌ ناگهانی‌ بر حُرّ تاختند. ایوب‌ بن مشرح، مرکب حُرّ را پی کرد و و او را بر زمین‌ افکند. سرانجام، پس از چندین نوبت نبرد، حُرّ توسط ایوب به‌ شهادت‌ رسید.<ref>- ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 2000 میلادی.، ج2، ص517،494،489،476؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 1387 قمری / 1962 1967 میلادی.، ج5، ص428-429؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: 1414 قمری.، ج2، ص102-104. </ref>  
صبح عاشورا لشکر پیاده عمر بن‌ سعد، به فرمان او، حُرّ بن یزید را تیرباران کردند و‌ با هجوم‌ ناگهانی‌ بر حُرّ تاختند. ایوب‌ بن مشرح، مرکب حُرّ را پی کرد و و او را بر زمین‌ افکند. سرانجام، پس از چندین نوبت نبرد، حُرّ توسط ایوب به‌ شهادت‌ رسید.<ref>- ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ ۲۰۰۰ میلادی.، ج2، ص۵۱۷،۴۹۴،۴۸۹،۴۷۶؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۲۸-۴۲۹؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۴. </ref>  
پس از اینکه سپاه کوفه وارد شهر شد، بستگان حُرّ او را به کشتن این مرد بزرگوار متهم ساختند، اما او انکار کرد و در دفاع از خود سوگند یاد کرد که من او را به شهادت نرساندم، دیگران دست به این شقاوت آلودند. من فقط اسب او را کشتم و در زخمی ساختن حُرّ نیز دست داشتم.
پس از اینکه سپاه کوفه وارد شهر شد، بستگان حُرّ او را به کشتن این مرد بزرگوار متهم ساختند، اما او انکار کرد و در دفاع از خود سوگند یاد کرد که من او را به شهادت نرساندم، دیگران دست به این شقاوت آلودند. من فقط اسب او را کشتم و در زخمی ساختن حُرّ نیز دست داشتم.
ایوب‌ بن‌ مشرح‌ به ابو ودّاک که از او پرسید چرا دوست نداری که از کشندگان حُرّ به حساب آیی؟ گفت: مردم حُرّ را از گروه شایسته‌کرداران می‌دانند و معتقدند که او بر راه راست بود، پس اگر خداوند را به گناه زخمی ساختن او یا یکی از همرزمانش در فردای قیامت دیدار کنم، برایم محبوب‌تر است تا اینکه به عنوان کشنده او و یا یکی از آنان خدا را دیدار کنم.
ایوب‌ بن‌ مشرح‌ به ابو ودّاک که از او پرسید چرا دوست نداری که از کشندگان حُرّ به حساب آیی؟ گفت: مردم حُرّ را از گروه شایسته‌کرداران می‌دانند و معتقدند که او بر راه راست بود، پس اگر خداوند را به گناه زخمی ساختن او یا یکی از همرزمانش در فردای قیامت دیدار کنم، برایم محبوب‌تر است تا اینکه به عنوان کشنده او و یا یکی از آنان خدا را دیدار کنم.
خط ۳۱: خط ۲۷:
ایوب‌ بن مشرح آن‌چنان نادان است که همکاری در کشتن این بزرگواران را امری کوچک می‌پندارد.
ایوب‌ بن مشرح آن‌چنان نادان است که همکاری در کشتن این بزرگواران را امری کوچک می‌پندارد.
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 188-189.
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۱۸۸-۱۸۹.
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
خط ۳۷: خط ۳۳:
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]
[[رده: قاتلان اصحاب و خاندان]]
<references />

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۱

مشخصات فردی
نام کامل ایوب‌ بن‌ مشرح خیوانی‌
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته از نیروهای تحت امر عمر بن سعد در کربلا

ایوب‌ بن مشرح خیوانی‌، یکی از نیروهای تحت امر عمر بن سعد در کربلا بود.

نقش در واقعه کربلا

به شهادت رساندن حر بن یزید ریاحی

صبح عاشورا لشکر پیاده عمر بن‌ سعد، به فرمان او، حُرّ بن یزید را تیرباران کردند و‌ با هجوم‌ ناگهانی‌ بر حُرّ تاختند. ایوب‌ بن مشرح، مرکب حُرّ را پی کرد و و او را بر زمین‌ افکند. سرانجام، پس از چندین نوبت نبرد، حُرّ توسط ایوب به‌ شهادت‌ رسید.[۱] پس از اینکه سپاه کوفه وارد شهر شد، بستگان حُرّ او را به کشتن این مرد بزرگوار متهم ساختند، اما او انکار کرد و در دفاع از خود سوگند یاد کرد که من او را به شهادت نرساندم، دیگران دست به این شقاوت آلودند. من فقط اسب او را کشتم و در زخمی ساختن حُرّ نیز دست داشتم. ایوب‌ بن‌ مشرح‌ به ابو ودّاک که از او پرسید چرا دوست نداری که از کشندگان حُرّ به حساب آیی؟ گفت: مردم حُرّ را از گروه شایسته‌کرداران می‌دانند و معتقدند که او بر راه راست بود، پس اگر خداوند را به گناه زخمی ساختن او یا یکی از همرزمانش در فردای قیامت دیدار کنم، برایم محبوب‌تر است تا اینکه به عنوان کشنده او و یا یکی از آنان خدا را دیدار کنم. ابو ودّاک به او گفت: تو را چنین می‌نگرم که با کشتن تمام آن خوبان و شایستگان، خداوند را دیدار خواهی کرد و شما تبه‌کاران اموی مسلک، همگی در گناه سهمگین خون‌های پاک شهدای کربلا شریکید. ایوب‌ بن مشرح آن‌چنان نادان است که همکاری در کشتن این بزرگواران را امری کوچک می‌پندارد.

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۱۸۸-۱۸۹.

پی نوشت

  1. - ر.ک : انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج2، ص۵۱۷،۴۹۴،۴۸۹،۴۷۶؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۲۸-۴۲۹؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۱۰۲-۱۰۴.