عمرو بن قیس: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
بدین گونه به امام، پاسخ سرد و ردّ دادند. حضرت نیز از آنان خواست که بروند، تا نداى یارى خواهى حضرت را در [[کربلا]] نشنوند، چون هر که مظلومیّت و تنهایى امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یارى نکند،سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند. <ref>موسوعة کلمات الامام الحسین،ص ۳۶۹،بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۸۴.</ref> | بدین گونه به امام، پاسخ سرد و ردّ دادند. حضرت نیز از آنان خواست که بروند، تا نداى یارى خواهى حضرت را در [[کربلا]] نشنوند، چون هر که مظلومیّت و تنهایى امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یارى نکند،سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند. <ref>موسوعة کلمات الامام الحسین،ص ۳۶۹،بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۸۴.</ref> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۹. | *جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۹. | ||
== پی‌نوشت == | ==پی‌نوشت== | ||
<references /> | <references /> | ||
[[رده:افراد]] | |||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۱۵
عمرو بن قیس همراه پسر عمویش در منزلگاه قصر مقاتل با امام حسین(ع) دیدار کرد. امام او را به نصرت خویش فراخواند، لیکن هم او و هم پسر عمویش بهانه آوردند که: «پیر مردیم و بدهکار و عیالمند، کالاهاى مردم نیز در دست ماست. نمى‌دانیم چه خواهد شد؟ مى‌ترسیم امانت مردم تباه شود!»
بدین گونه به امام، پاسخ سرد و ردّ دادند. حضرت نیز از آنان خواست که بروند، تا نداى یارى خواهى حضرت را در کربلا نشنوند، چون هر که مظلومیّت و تنهایى امام را ببیند و صدایش را بشنود امّا پاسخ ندهد و یارى نکند،سزاوار است که خداوند او را در دوزخ افکند. [۱]
منبع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۲۹.
پی‌نوشت
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین،ص ۳۶۹،بحار الانوار،ج ۴۵،ص ۸۴.