کلید دار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «منصب ریاست خدّام و حرم سید الشهدا«ع»،این منصب مقدّس،در عهد کهن نسبت به خانۀ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
منصب ریاست خدّام و حرم سید الشهدا«ع»،این منصب مقدّس،در عهد کهن نسبت به خانۀ خدا هم وجود داشت و اجداد و نیاکان رسول خدا«ص»همچون قصىّ،عبد الدار، عبد مناف،هاشم و عبد المطّلب،منصب کلیددارى کعبه و آب دادن به حاجیان و مهماندارى از زائران حرم الهى را بر عهده داشتند و براى آنان شرافت و افتخار و نوعى قدرت مذهبى و اجتماعى به شمار مى‌آمد.نسبت به مرقد مطهّر ائمّه و بویژه ابا عبد الله الحسین«ع»نیز،این منصب خاصّ،عنوان احترام‌آمیزى بوده است و خاندانهایى به همین لقب شهرت یافته‌اند و در نسل خود،افتخار خدمتگزارى به حرم حسینى را همواره داشته‌اند.
کلیدار، منصب ریاست خدّام و حرم [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] است.  


== مفهوم ==
کلیدار، این منصب مقدّس، در عهد کهن نسبت به خانۀ خدا هم وجود داشت و اجداد و نیاکان رسول خدا(ص) همچون قصىّ، عبدالدار، عبد مناف، هاشم و عبدالمطّلب، منصب کلیددارى کعبه و آب دادن به حاجیان و مهماندارى از زائران حرم الهى را بر عهده داشتند و براى آنان شرافت و افتخار و نوعى قدرت مذهبى و اجتماعى به شمار مى‌آمد. نسبت به مرقد مطهّر ائمّه و بویژه اباعبدالله‌الحسین(ع) نیز، این منصب خاصّ، عنوان احترام‌آمیزى بوده‌است و خاندانهایى به همین لقب شهرت یافته‌اند و در نسل خود،افتخار خدمتگزارى به حرم حسینى را همواره داشته‌اند.


== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۳۷۰-۳۷۱.]


 
[[رده:مفاهیم]]
 
[[رده:افراد]]
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 370-371.

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۴

کلیدار، منصب ریاست خدّام و حرم سیدالشهدا(ع) است.

مفهوم[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کلیدار، این منصب مقدّس، در عهد کهن نسبت به خانۀ خدا هم وجود داشت و اجداد و نیاکان رسول خدا(ص) همچون قصىّ، عبدالدار، عبد مناف، هاشم و عبدالمطّلب، منصب کلیددارى کعبه و آب دادن به حاجیان و مهماندارى از زائران حرم الهى را بر عهده داشتند و براى آنان شرافت و افتخار و نوعى قدرت مذهبى و اجتماعى به شمار مى‌آمد. نسبت به مرقد مطهّر ائمّه و بویژه اباعبدالله‌الحسین(ع) نیز، این منصب خاصّ، عنوان احترام‌آمیزى بوده‌است و خاندانهایى به همین لقب شهرت یافته‌اند و در نسل خود،افتخار خدمتگزارى به حرم حسینى را همواره داشته‌اند.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]