شریح قاضى: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
قاضى معروف کوفه که وابسته به امویان | '''شریح قاضی،''' قاضى معروف [[کوفه]] که وابسته به [[بنى امیه|امویان]] بود. | ||
در زمان | == زندگینامه == | ||
شریح بن حارث، در اصل یمنى بود و در زمان عمر به قضاوت کوفه منصوب شد و مدّت ۶۰ سال این شغل را داشت،جز در ایّام عبدالله زبیر که سه سال این کار را ترک کرد و در ایّام حجّاج،دست از این کار کشید و خانه‌نشین شد تا زمان مرگش در سال ۹۷ یا ۹۸ هجرى،که عمرش بیش از صد سال بود. | |||
وقتى | در زمان على(ع) هم مدّتى بر منصب قضاوت بود.وقتى امام،وى را به این منصب گماشت،بر او شرط کرد که هیچ حکمى را اجرا نکند مگر آنکه آن را بر آن حضرت عرضه کند. <ref>وسائل الشیعة،ج ۱۸،ص ۶.</ref> على(ع)یک بار بر او خشم گرفت و از کوفه بیرونش کرد.وى طبع شعر هم داشت و شوخ طبع بود. <ref>بحار الأنوار،ج ۴۲،ص۱۷۵ .حالات مفصّل او را در همین مأخذ مطالعه کنید.</ref> | ||
== نقش در نهضت کربلا == | |||
وقتى ابن زیاد در کوفه،[[هانى بن عروه]] را دستگیر و در قصر با او بدرفتارى کرد، هواداران هانى در بیرون،به فکر این که او را کشتند،سر و صدا راه انداختند.شریح قاضى به امر ابن زیاد بیرون قصر آمد و شهادت داد که هانى زنده است،تا جمعیت هوادار او متفرّق شوند. <ref>مروج الذّهب،ج ۳،ص ۵۷.</ref> معروف است که وى به دستور عبید اللّه زیاد،فتوا داد که چون حسین بن على(ع)بر خلیفۀ وقت خروج کرده است،دفع او بر مسلمانان واجب است.چهرۀ شریح قاضى،به عنوان عالم وابسته به دربار ستم و در خدمت زور و تزویر شناخته مى‌شود و همیشه براى کوبیدن حق،از چهرۀ افراد مذهبى و موجّه که مردم حرفشان را مى‌پذیرند استفاده مى‌کنند.شریح نیز در منصب قضاوت بود و چنین سوء استفاده‌اى از موقعیّت او به نفع حکومت جور انجام گرفت. | |||
== منبع == | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۴۵-۲۴۶.] | |||
== پی‌نوشت == | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۲
شریح قاضی، قاضى معروف کوفه که وابسته به امویان بود.
زندگینامه
شریح بن حارث، در اصل یمنى بود و در زمان عمر به قضاوت کوفه منصوب شد و مدّت ۶۰ سال این شغل را داشت،جز در ایّام عبدالله زبیر که سه سال این کار را ترک کرد و در ایّام حجّاج،دست از این کار کشید و خانه‌نشین شد تا زمان مرگش در سال ۹۷ یا ۹۸ هجرى،که عمرش بیش از صد سال بود.
در زمان على(ع) هم مدّتى بر منصب قضاوت بود.وقتى امام،وى را به این منصب گماشت،بر او شرط کرد که هیچ حکمى را اجرا نکند مگر آنکه آن را بر آن حضرت عرضه کند. [۱] على(ع)یک بار بر او خشم گرفت و از کوفه بیرونش کرد.وى طبع شعر هم داشت و شوخ طبع بود. [۲]
نقش در نهضت کربلا
وقتى ابن زیاد در کوفه،هانى بن عروه را دستگیر و در قصر با او بدرفتارى کرد، هواداران هانى در بیرون،به فکر این که او را کشتند،سر و صدا راه انداختند.شریح قاضى به امر ابن زیاد بیرون قصر آمد و شهادت داد که هانى زنده است،تا جمعیت هوادار او متفرّق شوند. [۳] معروف است که وى به دستور عبید اللّه زیاد،فتوا داد که چون حسین بن على(ع)بر خلیفۀ وقت خروج کرده است،دفع او بر مسلمانان واجب است.چهرۀ شریح قاضى،به عنوان عالم وابسته به دربار ستم و در خدمت زور و تزویر شناخته مى‌شود و همیشه براى کوبیدن حق،از چهرۀ افراد مذهبى و موجّه که مردم حرفشان را مى‌پذیرند استفاده مى‌کنند.شریح نیز در منصب قضاوت بود و چنین سوء استفاده‌اى از موقعیّت او به نفع حکومت جور انجام گرفت.