سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «این سوره،در روایت امام صادق«ع»به سورۀ امام حسین«ع»مشهور است و توصیه شده که د...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
این سوره،در روایت امام صادق«ع»به سورۀ امام حسین«ع»مشهور است و توصیه شده که در نمازهاى واجب و مستحب،خوانده شود:«اقرءوا سورة الفجر فى فرائضکم و نوافلکم،فانّها سورة الحسین«ع»و ارغبوا فیها». <ref>سفینة البحار،ج 2،ص 346،عوالم(امام حسین)،ص 97.</ref>
سوره فجر، در روایت امام صادق(ع) به سورۀ [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] مشهور است و توصیه شده که در نمازهاى واجب و مستحب،خوانده شود:«اقرءوا سورة الفجر فى فرائضکم و نوافلکم،فانّها سورة الحسین(ع)و ارغبوا فیها». <ref>سفینة البحار،ج۲،ص ۳۴۶،عوالم(امام حسین)،ص ۹۷.</ref>


و این نامگذارى،جالب است،«چرا که قیام کربلاى حسین«ع»،خود انفجار فجرى از ایمان و جهاد بود،در ظلمت شب جور و شرک بنى امیّه،و همچنان که با فجر و آغاز روز، حرکت و حیات مردم شروع مى‌شود،با خون حسین«ع»و یارانش در عاشورا،اسلام جانى تازه گرفت و حیاتى مجدّد یافت.» <ref>آشنایى با سوره‌ها،جواد محدثى،ص 92.در این باره مقالۀ ادبى-تحلیلى«سورۀ فجر،سورۀ امام حسین»را در «روایت انقلاب»ص 138 بخوانید.</ref> در ذیل روایتى از امام صادق«ع»،علّت نامگذارى این سوره به سورۀ فجر،این بیان شده که سید الشهدا نفس مطمئنّه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه‌اند:«فهو ذو النفس المطمئنّة الراضیة المرضیّة و اصحابه من آل محمّد هم الرّاضون عن اللّه یوم القیامة و هو راض عنهم». <ref>عوالم(امام حسین)،ص 98.</ref>
و این نامگذارى،جالب است، «چرا که قیام [[کربلا]]ى حسین(ع)، خود انفجار فجرى از ایمان و جهاد بود،در ظلمت شب جور و شرک بنى امیّه،و همچنان که با فجر و آغاز روز، حرکت و حیات مردم شروع مى‌شود،با خون حسین(ع) و یارانش در [[عاشورا]]، اسلام جانى تازه گرفت و حیاتى مجدّد یافت.» <ref>آشنایى با سوره‌ها،جواد محدثى،ص ۹۲.در این باره مقالۀ ادبى-تحلیلى«سورۀ فجر،سورۀ امام حسین»را در «روایت انقلاب»ص ۱۳۸بخوانید.</ref> در ذیل روایتى از امام صادق(ع)،علّت نامگذارى این سوره به سورۀ فجر،این بیان شده که سیدالشهدا نفس مطمئنّه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه‌اند:«فهو ذو النفس المطمئنّة الراضیة المرضیّة و اصحابه من آل محمّد هم الرّاضون عن اللّه یوم القیامة و هو راض عنهم». <ref>عوالم(امام حسین)،ص ۹۸.</ref>


{| «و الفجر»که سوگند خداى ازلى است | روشنگر حقّى است که با آل على است }}
<br />
{|
|«و الفجر»که سوگند خداى ازلى است  
|
|روشنگر حقّى است که با آل على است  
|-
|این سوره به گفتۀ امام صادق(ع)
|
|مشهور به سورۀ«حسین بن على»است <ref>از مؤلّف.</ref>
|}


{{ب| این سوره به گفتۀ امام صادق«ع» | مشهور به سورۀ«حسین بن على»است <ref>از مؤلّف.</ref> }}
== منبع ==


* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۲.]


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 232.

نسخهٔ ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۴۷

سوره فجر، در روایت امام صادق(ع) به سورۀ امام حسین(ع) مشهور است و توصیه شده که در نمازهاى واجب و مستحب،خوانده شود:«اقرءوا سورة الفجر فى فرائضکم و نوافلکم،فانّها سورة الحسین(ع)و ارغبوا فیها». [۱]

و این نامگذارى،جالب است، «چرا که قیام کربلاى حسین(ع)، خود انفجار فجرى از ایمان و جهاد بود،در ظلمت شب جور و شرک بنى امیّه،و همچنان که با فجر و آغاز روز، حرکت و حیات مردم شروع مى‌شود،با خون حسین(ع) و یارانش در عاشورا، اسلام جانى تازه گرفت و حیاتى مجدّد یافت.» [۲] در ذیل روایتى از امام صادق(ع)،علّت نامگذارى این سوره به سورۀ فجر،این بیان شده که سیدالشهدا نفس مطمئنّه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه‌اند:«فهو ذو النفس المطمئنّة الراضیة المرضیّة و اصحابه من آل محمّد هم الرّاضون عن اللّه یوم القیامة و هو راض عنهم». [۳]


«و الفجر»که سوگند خداى ازلى است روشنگر حقّى است که با آل على است
این سوره به گفتۀ امام صادق(ع) مشهور به سورۀ«حسین بن على»است [۴]

منبع

پی‌نوشت

  1. سفینة البحار،ج۲،ص ۳۴۶،عوالم(امام حسین)،ص ۹۷.
  2. آشنایى با سوره‌ها،جواد محدثى،ص ۹۲.در این باره مقالۀ ادبى-تحلیلى«سورۀ فجر،سورۀ امام حسین»را در «روایت انقلاب»ص ۱۳۸بخوانید.
  3. عوالم(امام حسین)،ص ۹۸.
  4. از مؤلّف.