صادق رحمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''صادق رحمانی''' شاعر معاصر ایرانی است. | '''صادق رحمانی''' (١٣٤٣ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = صادق رحمانی | | نام = صادق رحمانی | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =١٣٤٣ ه.ش | ||
| محل تولد =فارس | | محل تولد =فارس | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
صادق رحمانی در سال ١٣٤٣ ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه تحصیل به قم رفت و در حوزه علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و اکنون قسمت هنر و ادبیات روزنامه‌ی جمهوری اسلامی را اداره می‌کند. <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 3، ص 1502.</ref> | |||
== | |||
صادق رحمانی در سال | |||
شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است. | شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است. | ||
==آثار | ==آثار == | ||
آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «با همین واژه‌های معمولی»؛ «انار و بادگیر»، «یک شروه سکوت» و «گزیده ادبیات معاصر شماره | آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «با همین واژه‌های معمولی»؛ «انار و بادگیر»، «یک شروه سکوت» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠» | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۵: | ||
===رباعی | ===رباعی=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۳۸: | ||
{{ب| تمام حزن «زینب» را بخوان باز|گلوی زخمی احساس با من }} | {{ب| تمام حزن «زینب» را بخوان باز|گلوی زخمی احساس با من }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1601-1602. | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1601-1602.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۱۵۷: | خط ۱۴۷: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۰۴
صادق رحمانی (١٣٤٣ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
| صادق رحمانی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ١٣٤٣ ه.ش فارس |
زندگینامه
صادق رحمانی در سال ١٣٤٣ ه. ش در شهر «گراش» فارس، در یک خانواده‌ی روحانی چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در آنجا گذراند سپس به منظور ادامه تحصیل به قم رفت و در حوزه علمیه به تحصیل علوم دینیه پرداخت و در خلال تحصیل علوم قدیمه در رشته زبان و ادبیات فارسی نیز لیسانس خود را از دانشگاه تهران اخذ کرد و اکنون قسمت هنر و ادبیات روزنامه‌ی جمهوری اسلامی را اداره می‌کند. [۱]
شعرهای وی به صورت پراکنده در نشریات مختلف کشور، جنگ‌های ادبی و مجموعه شعرهای گردآوری شده انتشار یافته است.
آثار
آثار منتشر شده‌ی وی عبارتند از: «با همین واژه‌های معمولی»؛ «انار و بادگیر»، «یک شروه سکوت» و «گزیده ادبیات معاصر شماره ١٢٠»
اشعار
| کاش می‌گشتم فدای دست تو | تا نمی‌دیدم عزای دست تو | |
| خیمه‌های روز عاشورا هنوز | تکیه دارد بر عصای دست تو | |
| از درخت سبز باغ مصطفی | تا فتاده شاخه‌های دست تو | |
| اشک می‌ریزد ز چشم اهل دل | در عزای غم‌فزای دست تو | |
| یک چمن گلهای سرخ نینوا | سبز می‌گردد به پای دست تو | |
| در شگفتم از تو ای دست خدا | چیست آیا خونبهای دست تو؟ |
رباعی
| هوای های‌های گریه دارم | به دل چون نی نوای گریه دارم | |
| کنار چاه غم، دور از تو هر شب | پریشانم هوای گریه دارم |
| دلم هر جا که باشد، غم همانجاست | تمام ماتم عالم، همانجاست | |
| دل شوریده را فردا، الهی | ببر آنجا که زینب هم همانجاست |
| آن سوی افق کبوتری پرپر زد | در پرده عشق نغمه‌ای دیگر زد | |
| در غربت کوفه پیش چشم زینب | از مشرق نیزه آفتابی سرزد |
| چون حرف از غربت دیرینه می‌زد | نگاهم شعله در آیینه می‌زد | |
| غریبانه دل من نوحه می‌خواند | دو دسته اشک نم‌نم سینه می‌زد |
| غروبی شانه‌های ابر لرزید | دل شیر ژیان و ببر لرزید | |
| در آن هنگامه پیش عزم «زینب» | دلا دیدی که پشت صبر لرزید |
| ستاره گرید و الماس با من | شب است و بوی زخم یاس با من | |
| تمام حزن «زینب» را بخوان باز | گلوی زخمی احساس با من |
منابع
پی نوشت
- ↑ سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 3، ص 1502.