تأثیر تبریزی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
میرزا محسن تأثیر تبریزی، متخلص به «تأثیر» از سخنوران شیعی ایران و از تبریزی‌های متولد شده در اصفهان است که به سال 1060 ه ق. متولد شده است. خاندان او تبریزی الاصل بودند.  
'''میرزا محسن تأثیر تبریزی''' از سخنوران شیعی ایران است. {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
اجداد وی را شاه عباس صفوی (م 1038 ق) از تبریز کوچانید و در اصفهان مسکن داد. و میرزا محسن در این شهر به دنیا آمد، وی با شاه سلیمان صفوی (م 1078 ق) و شاه سلطان حسین (م 1140) معاصر بود مدتی نیز حکومت یزد را در به عهده داشت.
| نام                    = تأثیر تبریزی
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              = میرزا محسن تأثیر تبریزی
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            = سال 1060 ه. ق.
| محل تولد                = اصفهان
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = سال 1129 ه. ق.
| محل مرگ                = اصفهان
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت           =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    = تأثیر
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}


وی از طرف حکومت صفویه شغلهای دیوانی داشته است و به سال 1120 هجری از خدمت دیوانی کناره گرفت و با عزّت و احترام در خانه‌ی خود معتکف گشت.
== زندگینامه ==
میرزا محسن تأثیر تبریزی تمتخلص به «تأثیر» از تبریزی‌های متولد شده در اصفهان است که به سال 1060 ه ق. متولد شده است. خاندان او تبریزی الاصل بودند. اجداد وی را شاه عباس صفوی (م 1038 ق) از تبریز کوچانید و در اصفهان مسکن داد. و میرزا محسن در این شهر به دنیا آمد، وی با شاه سلیمان صفوی (م 1078 ق) و شاه سلطان حسین (م 1140) معاصر بود مدتی نیز حکومت یزد را به عهده داشت.


تأثیر به سال 1129 ه ق. در اصفهان درگذشت و همانجا دفن شد.
وی از طرف حکومت صفویه شغلهای دیوانی داشته است و به سال 1120 هجری از خدمت دیوانی کناره گرفت و با عزّت و احترام در خانه‌ی خود معتکف گشت. تأثیر به سال 1129 ه ق. در اصفهان درگذشت و همانجا دفن شد.


دیوان او شامل قصاید، قطعات، غزلیات، ترکیب بندها، مثنوی‌ها و رباعی‌ها می‌باشد که در حدود 16435 بیت شمرده‌اند. <ref>آتشکده آذر؛ ص 174. لغت نامه دهخدا.</ref>
== آثار ==
دیوان تأثیر  شامل قصاید، قطعات، غزلیات، ترکیب بندها، مثنوی‌ها و رباعی‌ها می‌باشد که در حدود 16435 بیت شمرده‌اند. <ref>آتشکده آذر؛ ص 174. لغت نامه دهخدا.</ref>


مثنوی‌های او عبارتند از: «منهاج المعراج»، «میمنت در حسن آداب و کسب اخلاق»، «دعوة العاشقین»، «گلزار سعادت» و ...
مثنوی‌های او عبارتند از: «منهاج المعراج»، «میمنت در حسن آداب و کسب اخلاق»، «دعوة العاشقین»، «گلزار سعادت» و ...
خط ۱۲: خط ۵۹:
تذکره نویسان او را به داشتن «آداب حمیده و اخلاق پسندیده» ستوده‌اند و «سخنوری بزرگ منش و نیکو نهاد» دانسته‌اند. وی در علم سیاق از سرآمدان عهد خویش و در اداره‌ی کارهای دیوانی مهارتی فراوان داشت. وی با حزین لاهیجی معاصر و با او معاشر بوده است. <ref> دانشمندان آذربایجان؛ ص 77- 81 با تلخیص.</ref>
تذکره نویسان او را به داشتن «آداب حمیده و اخلاق پسندیده» ستوده‌اند و «سخنوری بزرگ منش و نیکو نهاد» دانسته‌اند. وی در علم سیاق از سرآمدان عهد خویش و در اداره‌ی کارهای دیوانی مهارتی فراوان داشت. وی با حزین لاهیجی معاصر و با او معاشر بوده است. <ref> دانشمندان آذربایجان؛ ص 77- 81 با تلخیص.</ref>


 
== اشعار ==
 
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| جز غم نبود مائده‌ی خوان کربلا|جز خون نبود نعمت الوان کربلا }}
{{ب| جز غم نبود مائده‌ی خوان کربلا|جز خون نبود نعمت الوان کربلا }}
خط ۳۲: خط ۷۸:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


== منابع ==


 
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 832.]
==منابع==
 
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 832.


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۴۳: خط ۸۷:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران متأخر]]
[[رده:شاعران متأخر]]
<references />

نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۰

میرزا محسن تأثیر تبریزی از سخنوران شیعی ایران است.

تأثیر تبریزی
نام اصلی میرزا محسن تأثیر تبریزی
زادروز سال 1060 ه. ق.
اصفهان
مرگ سال 1129 ه. ق.
اصفهان
تخلص تأثیر

زندگینامه

میرزا محسن تأثیر تبریزی تمتخلص به «تأثیر» از تبریزی‌های متولد شده در اصفهان است که به سال 1060 ه ق. متولد شده است. خاندان او تبریزی الاصل بودند. اجداد وی را شاه عباس صفوی (م 1038 ق) از تبریز کوچانید و در اصفهان مسکن داد. و میرزا محسن در این شهر به دنیا آمد، وی با شاه سلیمان صفوی (م 1078 ق) و شاه سلطان حسین (م 1140) معاصر بود مدتی نیز حکومت یزد را به عهده داشت.

وی از طرف حکومت صفویه شغلهای دیوانی داشته است و به سال 1120 هجری از خدمت دیوانی کناره گرفت و با عزّت و احترام در خانه‌ی خود معتکف گشت. تأثیر به سال 1129 ه ق. در اصفهان درگذشت و همانجا دفن شد.

آثار

دیوان تأثیر شامل قصاید، قطعات، غزلیات، ترکیب بندها، مثنوی‌ها و رباعی‌ها می‌باشد که در حدود 16435 بیت شمرده‌اند. [۱]

مثنوی‌های او عبارتند از: «منهاج المعراج»، «میمنت در حسن آداب و کسب اخلاق»، «دعوة العاشقین»، «گلزار سعادت» و ...

تذکره نویسان او را به داشتن «آداب حمیده و اخلاق پسندیده» ستوده‌اند و «سخنوری بزرگ منش و نیکو نهاد» دانسته‌اند. وی در علم سیاق از سرآمدان عهد خویش و در اداره‌ی کارهای دیوانی مهارتی فراوان داشت. وی با حزین لاهیجی معاصر و با او معاشر بوده است. [۲]

اشعار

جز غم نبود مائده‌ی خوان کربلا جز خون نبود نعمت الوان کربلا
افلاکیان هنوز به سر خاک می‌کنند زان گردها که خاست ز میدان کربلا
پای فرات آبله‌دار از حباب شد در جستجوی سوخته جانان کربلا
شد شمع‌وار ریشه کن از سوز تشنگی‌ نخلی که سر کشید ز بستان کربلا
در قید رشته همچو اسیران فتاده است‌ عقد گهر به یاد یتیمان کربلا
دارد پیام از دل صد چاک مصطفی‌ هرگل که سر زند ز گلستان کربلا
از غم دگر نکرد که چرخ پیر راست‌ زان دم که دید داغ جوانان کربلا
زان دم که دید تشنه لب آن نامور بماند آب گهر گره به گلوی گهر بماند

منابع

پی نوشت

  1. آتشکده آذر؛ ص 174. لغت نامه دهخدا.
  2. دانشمندان آذربایجان؛ ص 77- 81 با تلخیص.