اسحق‌ بن‌ حیوه حضرمی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اسحق‌ بن‌ حیوة‌ حَضرمی،''' یکی از سربازان عمر بن سعد بود که پس از شهادت امام حسین (ع)، پیراهنش‌ را ربود،<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌ در هنگام قیام مختار ثقفی کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.<ref>- ارشاد، ج2، ص470.</ref>
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا
|اطلاعات قاتل =
|اطلاعات قاتل =
خط ۲۰: خط ۱۸:
| دیگر فعالیت‌ها  =
| دیگر فعالیت‌ها  =
| منصب  =  
| منصب  =  
}}
}}'''اسحق‌ بن‌ حیوة‌ حَضرمی،''' یکی از سربازان عمر بن سعد بود که پس از شهادت امام حسین (ع)، پیراهنش‌ را ربود،<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌ در هنگام قیام مختار ثقفی کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.<ref>- ارشاد، ج2، ص470.</ref>
 
 
==نقش در واقعه کربلا==
==نقش در واقعه کربلا==
او یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از سنگدلان سپاه کوفه و از جنایتکاران حادثه کربلا است.  
او یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از سنگدلان سپاه کوفه و از جنایتکاران حادثه کربلا است.  
خط ۳۵: خط ۳۱:
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: قاتلان کربلا]]
[[رده: غارتگران]]
[[رده: غارتگران]]
<references />

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۵۵

مشخصات فردی
نام کامل اسحق‌ بن‌ حیوة‌ حَضرمی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته پس از شهادت امام حسین (ع)، پیراهن ایشان را ربود

اسحق‌ بن‌ حیوة‌ حَضرمی، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که پس از شهادت امام حسین (ع)، پیراهنش‌ را ربود،[۱]‌ در هنگام قیام مختار ثقفی کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.[۲]

نقش در واقعه کربلا

او یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از سنگدلان سپاه کوفه و از جنایتکاران حادثه کربلا است. اسحق‌ بن‌ حیوة‌، پس از شهادت امام حسین (ع)، علاوه بر اینکه پیراهنش‌ را ربود،[۳]‌ بر بدن مطهر امام حسین (ع) نیز اسب تاراند.[۴] او نیز از ابن‌ زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.[۵]

مرگ

پس از واقعه کربلا در کوفه می‌زیست. او دچار بیماری پیسی شد[۶] و در هنگام قیام مختار ثقفی دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.[۷]

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 261.

پی نوشت

  1. - مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53.
  2. - ارشاد، ج2، ص470.
  3. - تاریخ طبری، ج5، ص454؛ مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53.
  4. - تاریخ طبری، ج5، ص454-455؛ مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.
  5. - اللهوف، ص54.
  6. - تاریخ طبری، ج5، ص455؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80.
  7. - ارشاد، ج2، ص470.