اسحاق بن حیوه حضرمى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| تصویر = | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = اِسحاق بن حَیوَه(حویه) حَضرَمی | | نام کامل = اِسحاق بن حَیوَه (حویه) حَضرَمی | ||
| کنیه = | | کنیه = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| نسب/قبیله = | | نسب/قبیله = | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| تاریخ و مکان درگذشت= | | تاریخ و مکان درگذشت= 66 ق | ||
| نحوه درگذشت= به دستور | | نحوه درگذشت= به دستور مختار ثقفی | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
| اقدامات = تاختن اسب بر بدن [[امام حسین(ع)]] در عصر عاشورا • ربودن پیراهن امام | | اقدامات = تاختن اسب بر بدن [[امام حسین (ع)]] در عصر عاشورا • ربودن پیراهن امام | ||
| انگیزه = | | انگیزه = | ||
| نقش‌های برجسته = | | نقش‌های برجسته = | ||
| دیگر فعالیت‌ها = | | دیگر فعالیت‌ها = | ||
}} | }} | ||
یکى از سنگدلان [[ | '''اسحاق بن حیوه حضرمی''' یکى از سنگدلان سپاه [[کوفه]] که در [[کربلا]] حضور داشت و پس از شهادت [[امام حسین (ع)]] اقدام به در آوردن پیراهن از پیکر پاک آن حضرت کرد. وى به دستور [[عمر بن سعد|عمر سعد]]، همراه جمعى پس از شهادت حسین (ع)، اسب‌ها را بر بدن‌ها تاختند. <ref>''مروج الذهب،ج 3،ص 62.''</ref> نامش اسحاق بن حویّه هم آمده است. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*''جواد محدثی، | *''[[فرهنگ عاشورا|فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، قم، معارف، ج1، ص 47.]]'' | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:قاتلان کربلا]] | [[رده:قاتلان کربلا]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۰۰
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | اِسحاق بن حَیوَه (حویه) حَضرَمی |
| درگذشت | 66 ق |
| نحوه درگذشت | به دستور مختار ثقفی |
| نقش در واقعه کربلا | |
| اقدامات | تاختن اسب بر بدن امام حسین (ع) در عصر عاشورا • ربودن پیراهن امام |
اسحاق بن حیوه حضرمی یکى از سنگدلان سپاه کوفه که در کربلا حضور داشت و پس از شهادت امام حسین (ع) اقدام به در آوردن پیراهن از پیکر پاک آن حضرت کرد. وى به دستور عمر سعد، همراه جمعى پس از شهادت حسین (ع)، اسب‌ها را بر بدن‌ها تاختند. [۱] نامش اسحاق بن حویّه هم آمده است.
منابع
پی نوشت
- ↑ مروج الذهب،ج 3،ص 62.