على باباجانى: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
'''على باباجانى''' (زاده 1352 در اراک) شاعر ایرانی در زمینه «شعر کودک» و سروده‌هاى عاشورایى است. | |||
== آثار == | |||
==تیر سه شعله!== | === کتاب‌ها === | ||
==== مجموعه شعر ==== | |||
* «یک آسمان فرشته» | |||
==== سفرنامه ==== | |||
* «آنجا که دلم جا ماند» | |||
=== اشعار === | |||
====تیر سه شعله!==== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۵۸: | خط ۷۰: | ||
{{ب| چرا تیر سه شعله؟آى آتش! | علىِّ اصغر من آب مى‌خواست! }} | {{ب| چرا تیر سه شعله؟آى آتش! | علىِّ اصغر من آب مى‌خواست! }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==نذر حضرت زینب(س)== | <br /> | ||
====نذر حضرت زینب(س)==== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| تو شیونِ ناى نینوایى،زینب! | با صحبت سَرخم آشنایى زینب! }} | {{ب| تو شیونِ ناى نینوایى،زینب! | با صحبت سَرخم آشنایى زینب! }} | ||
| خط ۷۲: | خط ۸۵: | ||
{{ب| دلم شد کربلاى اشک و آتش | کنار غربت زینب نشستم }} | {{ب| دلم شد کربلاى اشک و آتش | کنار غربت زینب نشستم }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==ماه سبز== | ====ماه سبز==== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| آبرو دادى زمین را،دستِ آب‌آورترین! | آسمان را شستى از شب،ماه جارى در زمین! }} | {{ب| آبرو دادى زمین را،دستِ آب‌آورترین! | آسمان را شستى از شب،ماه جارى در زمین! }} | ||
| خط ۸۶: | خط ۹۹: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
[[ | * [[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج 1، ص 551-552.]] | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | |||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | |||
[[رده:شاعران ایرانی]] | |||
[[رده:شاعران عاشورایی]] | |||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۰۸
| على باباجانى | |
|---|---|
| زادروز | 1352 ه.ش اراک |
| دیوان سروده‌ها | یک مجموعه شعر با عنوان:«یک آسمان فرشته»و یک سفرنامه را با نام«آنجا که دلم جا ماند»در دست چاپ دارد. |
| مدرک تحصیلی | دیپلم |
على باباجانى (زاده 1352 در اراک) شاعر ایرانی در زمینه «شعر کودک» و سروده‌هاى عاشورایى است.
آثار
کتاب‌ها
مجموعه شعر
- «یک آسمان فرشته»
سفرنامه
- «آنجا که دلم جا ماند»
اشعار
تیر سه شعله!
| نگاه نازنینش خواب مى‌خواست | عطش،آن غنچه را بیتاب مى‌خواست | |
| چرا تیر سه شعله؟آى آتش! | علىِّ اصغر من آب مى‌خواست! |
نذر حضرت زینب(س)
| تو شیونِ ناى نینوایى،زینب! | با صحبت سَرخم آشنایى زینب! | |
| بعد از من و این حماسۀ خونین رنگ | گلبانگ بلند کربلایى زینب! | |
| زینب،خبر خون خدا را مى‌برد | یک آینه از دشت بلا را مى‌برد | |
| در سینه،غم برادر و در دستش | خاکستر سرخ خیمه‌ها را مى‌برد | |
| شدم ابرى و پیش شب نشستم | و تشنه در کویر تب نشستم | |
| دلم شد کربلاى اشک و آتش | کنار غربت زینب نشستم |
ماه سبز
| آبرو دادى زمین را،دستِ آب‌آورترین! | آسمان را شستى از شب،ماه جارى در زمین! | |
| پرکشید آن دست و،لبریز از گل خورشید شد | تا بچیند سایه‌ها را،سایه‌هاى در کمین | |
| قصّۀ دنباله‌دار مشک تو اى ماه سبز! | ریشهْ ریشه مى‌شود جارى به نامت در زمین | |
| آن تبسّم‌هاى مسمومى که در تو زخم کاشت | نیزه نیزه مى‌شود خونْ گریه در فصل یقین | |
| باورم کن!دستهاى تشنه‌ام پر مى‌کشند | سوى دستان شما از این قفس،از آستین |