غلامحسین (وجدی) جواهری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (←منابع) |
(←منابع) |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
وجدی تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان برد اما به خاطر درگذشت پدرش، از ادامۀ تحصیل بازماند و به امر تجارت و کشاورزى روى آورد، ولى طبع حساس او نتوانست این شرایط را تحمل کند و به استخدام فرهنگ درآمد و به امر تدریس پرداخت. او از غزلسرایان مطرح و نام‌آشناى روزگار ماست و اخوانیات و مطایبات منظوم او نیز در شمار بهترین‌هاى این‌گونه آثار قرار دارد. وى با نام مستعار «خروس بى‌محل» با روزنامۀ فکاهى «توفیق» همکارى مى‌کرد. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
=== | ===مقاله‌ها=== | ||
*«گلهاى جاویدان» | *«گلهاى جاویدان» | ||
*«در آسمان سخن» | *«در آسمان سخن» | ||
*«نمونه‌هاى طنز فارسى» | *«نمونه‌هاى طنز فارسى» | ||
*«نگارش پارسى» | *«نگارش پارسى» | ||
*«على در شعر و ستایش» | *«على در شعر و ستایش» | ||
=== ویرایش‌ها === | |||
*«تصحیح دیوان سلطان قاجار» | *«تصحیح دیوان سلطان قاجار» | ||
*«تصحیح دیوان قصّاب کاشانى» | *«تصحیح دیوان قصّاب کاشانى» | ||
*«تصحیح کلیات شیخ بهایى» | |||
*«تصحیح دیوان عرفى شیرازى» | |||
*«تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى» | |||
===اشعار=== | ===اشعار=== | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۵: | ||
*ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: <ref>هر بند از این ترکیب‌بند عاشورایى در شش بیت سامان یافته و جمعا داراى 72 بیت است.</ref> | *ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: <ref>هر بند از این ترکیب‌بند عاشورایى در شش بیت سامان یافته و جمعا داراى 72 بیت است.</ref> | ||
==بند ششم== | ====بند ششم==== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| تنها نه بر تو مردم دنیا گریستند | کرّوبیان عالم بالا گریستند }} | {{ب| تنها نه بر تو مردم دنیا گریستند | کرّوبیان عالم بالا گریستند }} | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۹: | ||
{{ب| آن کس که در عزاى تو گریان نشد، که بود؟ | چشمش چو چشم من گهر افشان نشد،که بود؟ <ref>مجموعه شعر(دیدار)،جواهرى وجدى،ص 128.</ref> }} | {{ب| آن کس که در عزاى تو گریان نشد، که بود؟ | چشمش چو چشم من گهر افشان نشد،که بود؟ <ref>مجموعه شعر(دیدار)،جواهرى وجدى،ص 128.</ref> }} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== | <br /> | ||
====بند هشتم==== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| من کیستم؟ فروغ سپهر امامتم | نور خدا و معنى سرّ ولایتم }} | {{ب| من کیستم؟ فروغ سپهر امامتم | نور خدا و معنى سرّ ولایتم }} | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۷: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 563-564. | * [[دانشنامه شعر عاشورایی انقلاب حسینی در شعر شاعران عرب و عجم|دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1514-1518.]] | ||
*[[کاروان شعر عاشورا|محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 563-564.]] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۲۳
| غلامحسین (وجدى) جواهرى | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | شعر |
| زادروز | 1303 قم |
| ملیت | ایرانی |
| سبک نوشتاری | غزل |
| دیوان سروده‌ها | «گلهاى جاویدان»، «در آسمان سخن»، «تصحیح کلیات شیخ بهایى»، «تصحیح دیوان عرفى شیرازى»، «تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى»، «نمونه‌هاى طنز فارسى»، «نگارش پارسى»، «على در شعر و ستایش»، «تصحیح دیوان سلطان قاجار» و «تصحیح دیوان قصّاب کاشانى» و مجموعه شعر «دیدار». |
| تخلص | وجدى |
| مدرک تحصیلی | متوسطه |
غلامحسین (وجدى) جواهرى (زاده 1303 در قم) شاعر ایرانی است.
زندگینامه
وجدی تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در تهران به پایان برد اما به خاطر درگذشت پدرش، از ادامۀ تحصیل بازماند و به امر تجارت و کشاورزى روى آورد، ولى طبع حساس او نتوانست این شرایط را تحمل کند و به استخدام فرهنگ درآمد و به امر تدریس پرداخت. او از غزلسرایان مطرح و نام‌آشناى روزگار ماست و اخوانیات و مطایبات منظوم او نیز در شمار بهترین‌هاى این‌گونه آثار قرار دارد. وى با نام مستعار «خروس بى‌محل» با روزنامۀ فکاهى «توفیق» همکارى مى‌کرد.
آثار
مقاله‌ها
- «گلهاى جاویدان»
- «در آسمان سخن»
- «نمونه‌هاى طنز فارسى»
- «نگارش پارسى»
- «على در شعر و ستایش»
ویرایش‌ها
- «تصحیح دیوان سلطان قاجار»
- «تصحیح دیوان قصّاب کاشانى»
- «تصحیح کلیات شیخ بهایى»
- «تصحیح دیوان عرفى شیرازى»
- «تصحیح دیوان نظیرى نیشابورى»
اشعار
- مجموعه شعر «دیدار» (1369)
- ترکیب دوازده‌بندى در اقتفاى مرثیۀ دوازده‌بند محتشم کاشانى، که به نقل دوبند آن بسنده مى‌کنیم: [۱]
بند ششم
| تنها نه بر تو مردم دنیا گریستند | کرّوبیان عالم بالا گریستند | |
| بر تشنه‌کامى تو در آن آفتاب گرم | مرغ هوا و ماهى دریا گریستند | |
| پروانه‌وار گِرد خیام تو کودکان | چون شمع سوختند و سراپا گریستند | |
| شد عرش و فرش لجّۀ خون از هجوم اشک | در ماتم تو خیل ملک تا گریستند | |
| تنها نشد به سوگ تو اسلام داغدار | بر ماتم تو راهب و ترسا گریستند | |
| آن کس که در عزاى تو گریان نشد، که بود؟ | چشمش چو چشم من گهر افشان نشد،که بود؟ [۲] |
بند هشتم
| من کیستم؟ فروغ سپهر امامتم | نور خدا و معنى سرّ ولایتم | |
| هر جا که عشق جلوه کند، حسن یوسفم | هر جا عفاف پرده کشد، راز خلوتم | |
| در بارگاه قدس نبرده‌ست هیچ‌کس | حتّى فرشته ره به حریم جلالتم | |
| از جلوۀ عفاف به گردون ندیده است | حتى ستاره پرتوى از رنگ عفّتم | |
| خوارم مبین یزید به بزمت از آنکه هست | ذرات کاینات گواه اصالتم | |
| من زینبم، سلالۀ زهراى اطهرم | دخت امام و، زادۀ پاک پیمبرم [۳] |