عبدالله بن وهب همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==مرگ== | ==مرگ== | ||
به دستور مختار دستگیر شدند و در ملأعام گردن آنان را زدند و به آتش سوزاندند.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص409؛ تاریخ طبری، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص240؛ تاریخ قم، ص288.</ref> | به دستور مختار دستگیر شدند و در ملأعام گردن آنان را زدند و به آتش سوزاندند.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص409؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص240؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، 1361 شمسی. ص288.</ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265. | مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265. | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۱۱
عبدالله بن وهب، یکی از سربازان تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از جنایتکاران حادثه کربلا است. در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بودند.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن وهب |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | در روز عاشورا و پس از شهادت شهیدان کربلا بر تن ایشان اسب دوانده و آنان را با عمود آهنین کوفته و بدن‌هایشان را پاره پاره کرده بود |
مرگ
به دستور مختار دستگیر شدند و در ملأعام گردن آنان را زدند و به آتش سوزاندند.[۱]
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 265.
پی نوشت
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص409؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص58؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص240؛ تاریخ قم، قمی، حسن‌بن محمد، ترجمه حسن‌بن علی قمی، تهران: انتشارات توس، 1361 شمسی. ص288.