مسلم بن عبدالله ضبابی: تفاوت میان نسخه‌ها
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مسلم بن عبدالله ضبابی،''' یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. بنا به نقل کتب تاریخ و مقتل، او جزء قاتلان مسلم بن عوسجه بود که به همراه عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی و عبدالله ضبابی و بنا به قولی عمرو بن حجاج زبیدی در قتل مسلم شرکت کرد.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص400؛ تاریخ طبری، ج5، ص436؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص68. </ref> شبث بن ربعی او و دیگر افراد سپاه کوفه را به دلیل شادی و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه سرزنش کرد.<ref>- الکامل فی التاریخ، ج4، ص36. </ref> | '''مسلم بن عبدالله ضبابی،''' یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. بنا به نقل کتب تاریخ و مقتل، او جزء قاتلان مسلم بن عوسجه بود که به همراه عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی و عبدالله ضبابی و بنا به قولی عمرو بن حجاج زبیدی در قتل مسلم شرکت کرد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص400؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص436؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص68. </ref> شبث بن ربعی او و دیگر افراد سپاه کوفه را به دلیل شادی و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه سرزنش کرد.<ref>- الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص36. </ref> | ||
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | {{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
===قیام مختار ثقفی=== | ===قیام مختار ثقفی=== | ||
در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای ابن مطیع عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای ابن مطیع جنگید. | در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای ابن مطیع عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای ابن مطیع جنگید. | ||
پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.<ref>- انساب الاشراف، ج6، ص58-59؛ تاریخ طبری، ج6، ص29،18. </ref> پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. | پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص58-59؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص29،18. </ref> پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. | ||
مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. <ref>- انساب الاشراف، ج6، ص65؛ الاخبار | مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. <ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص65؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: 1960 میلادی.، ص301-302؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص52.</ref> | ||
==مرگ== | ==مرگ== | ||
یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند. | یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند. | ||
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۰۶
مسلم بن عبدالله ضبابی، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. بنا به نقل کتب تاریخ و مقتل، او جزء قاتلان مسلم بن عوسجه بود که به همراه عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی و عبدالله ضبابی و بنا به قولی عمرو بن حجاج زبیدی در قتل مسلم شرکت کرد.[۱] شبث بن ربعی او و دیگر افراد سپاه کوفه را به دلیل شادی و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه سرزنش کرد.[۲]
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | مسلم بن عبدالله ضبابی |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | از قاتلان مسلم بن عوسجه |
نقش در واقعه کربلا
نام او به عنوان یکی از قاتلان مسلم بن عوسجه در زیارت ناحیه مقدسه آمده و مورد لعنت قرار گرفته است.
پس از واقعه کربلا
پس از واقعه کربلا و تا قیام مختار ثقفی در کوفه می‌زیست.
قیام مختار ثقفی
در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای ابن مطیع عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.[۳] پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. [۴]
مرگ
یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند.
منبع
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 233-234.
پی نوشت
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص400؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص436؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص68.
- ↑ - الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص36.
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص58-59؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص29،18.
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج6، ص65؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: 1960 میلادی.، ص301-302؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج6، ص52.