۹٬۵۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
محمود فدایی در حدود سال‌های ۱۲۰۰ ه. ق در روستای تلاوک از بخش دودانگه شهرستان ساری در استان مازندران متولد شد. تحصیلات اولیه را در زادگاه خود فرا گرفت سپس برای آموختن علوم دینی به شهر ساری و سپس قم رفت. فدایی با خاندان قاجار هم روزگار بود و در دوره حکومت فتحعلی شاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه زندگی می‌کرده‌است. میرزا محمود به سبب زادگاهش به تلاوکی باز خوانده می‌شد و تخلصش «فدایی» است. به گفته فدایی مازندارنی، تخلصش را از زبان امام حسین(ع) در عالم رویا گرفته و در سراسر دیوانش به کار برده‌است و شعر زیر را در وصف این رویا سروده‌است:{{شعر}} | محمود فدایی در حدود سال‌های ۱۲۰۰ ه. ق در روستای تلاوک از بخش دودانگه شهرستان ساری در استان مازندران متولد شد. تحصیلات اولیه را در زادگاه خود فرا گرفت سپس برای آموختن علوم دینی به شهر ساری و سپس قم رفت. فدایی با خاندان قاجار هم روزگار بود و در دوره حکومت فتحعلی شاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه زندگی می‌کرده‌است. میرزا محمود به سبب زادگاهش به تلاوکی باز خوانده می‌شد و تخلصش «فدایی» است. به گفته فدایی مازندارنی، تخلصش را از زبان [[امام حسین(ع)]] در عالم رویا گرفته و در سراسر دیوانش به کار برده‌است و شعر زیر را در وصف این رویا سروده‌است:{{شعر}} | ||
{{ب|دیدم شبى به خواب که در دشت کربلا| تنها ستاده بود شه ملک ابتلا}} | {{ب|دیدم شبى به خواب که در دشت کربلا| تنها ستاده بود شه ملک ابتلا}} | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
{{ب|کردى اشاره شاه که اینم «فدایى» است| بنمود این لقب به من آن شاه دین عطا}} | {{ب|کردى اشاره شاه که اینم «فدایى» است| بنمود این لقب به من آن شاه دین عطا}} | ||
{{ب|آمد ز بخت خفته چو بیداریم ز خواب| گفتم به بخت خویش که احسنت! مرحبا<ref>دیوان فدایى مازندرانى، به تصحیح و تعلیق فریدون اکبرى شلدره‌اى (سازمان اوقاف و امور خیریه، تهران ۱۳۷۷) ص ۱۷۸.</ref>}} | {{ب|آمد ز بخت خفته چو بیداریم ز خواب| گفتم به بخت خویش که احسنت! مرحبا<ref>دیوان فدایى مازندرانى، به تصحیح و تعلیق فریدون اکبرى شلدره‌اى (سازمان اوقاف و امور خیریه، تهران ۱۳۷۷) ص ۱۷۸.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}}سروده‌های فدایی در روزهای محرم و سوگواری امام حسین(ع) در مساجد و | {{پایان شعر}}سروده‌های فدایی در روزهای [[محرم]] و سوگواری [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] در مساجد و [[تکیه|تکیه]]<nowiki/>های مازندران خوانده می‌شود. تاریخ دقیق درگذشت فدایی روشن نیست. محمد طاهری (شهاب) در مجله ارمغان می‌نویسد: «در حاشیه یکی از صفحات کتاب چهار نظام، به خط شخص دیگری تاریخ فوت فدایی را به سال ۱۲۸۲ ه. ق نوشته‌اند.»<ref>مجله ارمغان، دوره‌ی سی‌ام، ش ۴ و ۵، ص ۲۰۴ تا ۲۰۸. مقدمه‌ی دیوان فدایی؛ ص پانزده تا سی و سه با تلخیص.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
فدایى مازندرانى ضمن پیروى از سبک محتشم کاشانى در ترکیب‌بندهاى عاشورایى خود، از شیوه‌هاى بیانى سبک خراسانى نیز در برخى از مراثى عاشورایى‌اش استفاده کرده‌است. | فدایى مازندرانى ضمن پیروى از سبک [[محتشم کاشانی|محتشم کاشانى]] در ترکیب‌بندهاى عاشورایى خود، از شیوه‌هاى بیانى سبک خراسانى نیز در برخى از مراثى عاشورایى‌اش استفاده کرده‌است. | ||
از فدایى مازندرانى مقتل منظومى به جاى مانده که در چهار «نظام» سامان یافته است: | از فدایى مازندرانى مقتل منظومى به جاى مانده که در چهار «نظام» سامان یافته است: | ||