مصطفی طائی شمیرانی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «مصطفی طائی شمیرانی متخلص به «بسیط« فرزند علی اکبر در سال 1318 شمسی در خانواده ا...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مصطفی طائی شمیرانی متخلص به | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام =مصطفی طائی شمیرانی | |||
| تصویر =مصطفی طائی شمیرانی.jpg | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت =ایرانی | |||
| تاریخ تولد =1318 ه.ش | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = علی اکبر طائی شمیرانی | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = شاعر | |||
| سالهای نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتابها = | |||
|مقالهها = | |||
|نمایشنامهها = | |||
|فیلمنامهها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص =بسیط | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وبگاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
'''مصطفی طائی شمیرانی''' از شاعران معاصر و متخلص به «بسیط» است. | |||
==زندگینامه== | |||
وی فرزند علی اکبر در سال 1318 هجری شمسی در خانوادهای با فضل و دانش متولد شد. مرتضی طائی شمیرانی برادر بزرگتر مصطفی طائی شمیرانی است. غزلیات بسیط، شیرین، روان و بدون پیرایه بوده است. بسیط پس از مسافرت به ترکیه و زیارت مزار مولانا تصمیم گرفت از عشق مجازی به عشق حقیقی روی آورد و مهر و محبت معصومین علیهم السلام را پایه و اساس شعر و سرودههای خود قرار دهد.<ref>دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمد زاده، ج 2، ص 14.</ref> | |||
==اشعار== | |||
===خون و شهادت=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۳۲: | خط ۷۹: | ||
===شام عاشورا=== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۱۶
مصطفی طائی شمیرانی | |
---|---|
زادروز | 1318 ه.ش |
پدر و مادر | علی اکبر طائی شمیرانی |
ملیت | ایرانی |
پیشه | شاعر |
تخلص | بسیط |
مصطفی طائی شمیرانی از شاعران معاصر و متخلص به «بسیط» است.
زندگینامه
وی فرزند علی اکبر در سال 1318 هجری شمسی در خانوادهای با فضل و دانش متولد شد. مرتضی طائی شمیرانی برادر بزرگتر مصطفی طائی شمیرانی است. غزلیات بسیط، شیرین، روان و بدون پیرایه بوده است. بسیط پس از مسافرت به ترکیه و زیارت مزار مولانا تصمیم گرفت از عشق مجازی به عشق حقیقی روی آورد و مهر و محبت معصومین علیهم السلام را پایه و اساس شعر و سرودههای خود قرار دهد.[۱]
اشعار
خون و شهادت
ای کشتهای که زنده عدالت به نام توست | قائم قیام خلق ز فیض قیام توست | |
خصمت اگر که بنده زور است و زر ولی | آزادگی است مذهب و عزت مرام توست | |
تو یادگار شیر خدایی به کارزار | زیرا که ذوالفقار علی در نیام توست | |
بر تربت تو گر که برم سجده کفر نیست | چون ماوراء حدّ تصور مقام توست | |
خونی که جاری است به شریان دین حق | خون گلوی اصغر خشکیده کام توست | |
کی آرزوی روضه رضوان کند دگر | هر زائری که ساکن دارالسلام توست | |
جای تفاخر است بر ابنای روزگار | در مکتبی که خون و شهادت پیام توست | |
با نهضت تو دین نبی زنده شد بلی | این یک نمونه از اثر اهتمام توست | |
از یاد روزگار کجا میروی حسین | هر جا که میروم همه جا ذکر نام توست | |
کن پیروی«بسیط« ز راه کسی که او | سبط رسول باشد و سوم امام توست |
شام عاشورا
در همه عالم شبی چون شام عاشورا نبود | مثل آن شب هم شبی غمبار و جانفرسا نبود | |
چون دل کافر جهان آن شب سیاه و تیره بود | روشنی جز در حریم عترت طاها نبود | |
پاسدار خیمه آن شب حضرت عباس بود | آنکه شیری همچو او در عرصه هیجا نبود | |
بود بر پا خیمه سلطان مظلومان حسین | روز دیگر ز آتش کین خیمهای بر پا نبود | |
بود طفلی تشنه لب آن شب در آغوش رباب | لیک حلقومش نشان ناوک اعدا نبود | |
قاسم آن شب در کنار اکبر و عباس بود | در دلش هم ذرهای گویی غم فردا بود | |
چونکه اکبر داشت عزم رفتن میدان جنگ | خاطری آشفته تر از خاطر لیلا نبود | |
جز حسین بن علی فردی در آن شب تا سحر | از برای وصل جانان مست و بی پروا نبود | |
کربلا هرگز ندارد یاد چون آن شب شبی | گر نبود آن شب دلی پر شور و پر غوغا نبود | |
دور گردون بس زنان نامور دیده«بسیط» | شیر زن اما کسی جز زینب کبری نبود |
منابع
طرحی نو در دانشنامه شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 266-267.
پی نوشت
- ↑ دانشنامه شعر عاشورایی، مرضیه محمد زاده، ج 2، ص 14.