قاسم سیاره‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «قاسم سیاره فرزند هاشم متخلص به «آشفته» به سال 1303 ه. ش در شهر «دهاقان» متولد شد...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''قاسم سیاره''' یکی از شاعران معاصر است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =قاسم سیاره
| تصویر                  =قاسم سیاره.jpg
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =1303 ه. ش
| محل تولد                =شهرضا
| والدین                =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  =
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =«خوشه»
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =«آشفته»
|فیلم‌(های) ساخته بر اساس اثر(ها)=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
| imdb_id                =
| soure_id              =
| جوایز اسکار            =
| جوایز آفی              =
| جایزه اریل            =
| جوایز بافتا            =
| جوایز سزار            =
| جوایز امی              =
| filmfareawards        =
| جوایز جمینای            =
| جوایز گوی طلایی        =
| جوایز تمشک طلایی        =
| جوایز گویا            =
| جوایز گرمی            =
| جوایز ایفتا            =
| جوایز لورنس الیور      =
| naacpimageawards      =
| جوایز فیلم ملی        =
| جوایز ساگه            =
| جوایز تونی            =
| جوایز سیمرغ بلورین    =
| جوایز جشن سینمای ایران =
| جوایز حافظ            =
| جوایز                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
==زندگینامه==
قاسم سیاره فرزند هاشم متخلص به «آشفته» به سال 1303 ه. ش در شهر «دهاقان» متولد شد.
قاسم سیاره فرزند هاشم متخلص به «آشفته» به سال 1303 ه. ش در شهر «دهاقان» متولد شد.


پدرش فردی صاحب قریحه در شعر بود که میراث وی به آشفته و از او به پسرش «پریش» رسیده است. وی از سال 1310 ساکن شهرضا گردید و در این شهر به تحصیل پرداخت و با فراغت از تحصیل به اشتغال هنری (عکاسی) روی آورد ولی بزودی این کار را رها کرد و به مطالعه و آفرینش هنری پرداخت. مجموعه سروده‌های وی در کتابی به نام «خوشه» تدوین و چاپ شده است.
پدرش فردی صاحب قریحه در شعر بود که میراث وی به آشفته و از او به پسرش «پریش» رسیده است. وی از سال 1310 ساکن شهرضا گردید و در این شهر به تحصیل پرداخت و با فراغت از تحصیل به اشتغال هنری (عکاسی) روی آورد ولی بزودی این کار را رها کرد و به مطالعه و آفرینش هنری پرداخت. مجموعه سروده‌های وی در کتابی به نام «خوشه» تدوین و چاپ شده است.
==اشعار==


 
===سلام بر حسین (ع)===
'''سلام بر حسین (ع):'''
{{شعر}}
{{شعر}}



نسخهٔ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۲۰

قاسم سیاره یکی از شاعران معاصر است.

قاسم سیاره
قاسم سیاره.jpg
زادروز 1303 ه. ش
شهرضا
کتاب‌ها «خوشه»
تخلص «آشفته»

زندگینامه

قاسم سیاره فرزند هاشم متخلص به «آشفته» به سال 1303 ه. ش در شهر «دهاقان» متولد شد.

پدرش فردی صاحب قریحه در شعر بود که میراث وی به آشفته و از او به پسرش «پریش» رسیده است. وی از سال 1310 ساکن شهرضا گردید و در این شهر به تحصیل پرداخت و با فراغت از تحصیل به اشتغال هنری (عکاسی) روی آورد ولی بزودی این کار را رها کرد و به مطالعه و آفرینش هنری پرداخت. مجموعه سروده‌های وی در کتابی به نام «خوشه» تدوین و چاپ شده است.

اشعار

سلام بر حسین (ع)

آمد که سرفرازد و آمد که جان دهد ایثار محض را شرف جاودان دهد
آمد حسین تا به گلستان مصطفی‌ بالش به هر جوانه ز خون جوان دهد
آمد که با وجود دگر راست قامتان‌ از پا فتادگان ستم را توان دهد
آمد که با حماسه و با انقلاب سرخ‌ دین را ز جور حادثه، خط امان دهد
آمد که بر نمای بلندای قامتش‌ جای هزار بوسه به تیر و سنان دهد
آمد که بلبلان نوا خوان عشق را بر شاخسار باغ بهشت آشیان دهد
آمد گهر فشان و سرافکن به پای دوست‌ تا عشق را به دیده‌ی باور، نشان دهد
آمد که با طلوع درخشانِ چهرِ خویش‌ این توده خاک را شرف آسمان دهد
آمد که گه ز آمدن و گه ز رفتنش‌ ما را لب شکفته و اشک روان دهد
آمد به بزم انجمن «آشفته»، پیرِ ما کز فیضش افتخار به آزادگان دهد [۱]



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1223.

پی نوشت

  1. خوشه؛ ص 110.