اصغر عرب‌

اصغر عرب حاج اصغر عرب از شاعران معاصر ایرانی است

اصغر عرب
زادروز	1300 ه.ش
محل زندگی	شیراز
پیشه	شاعر
کتاب‌ها	«زلزله»، «گلزار عشق»، مجموعه‌ی «پیوندهای زرین»،ترجمه‌ی منظوم فارسی دعاهای «کمیل»، «زیارت عاشورا»، «ندبه»، «وارث» و «جامعه کبیره»،
تخلص	خرد

زندگینامه

حاج اصغر عرب درسال 1300 ه.ش در شیراز چشم به جهان گشود. او عضو فعّال حزب برادران بود و با روزنامه‌های ارگان آن حزب به نامهای «شفق» و «آئین برادری» و «همه» همکاری داشت و خود روزنامه‌ای به نام «مرد بازار» منتشر می‌کرد. وی شعر می‌گوید و بیشتر اشعارش مضامین مذهبی دارد و تاکنون چندین دفتر از اشعار خود را به نامهای «زلزله»، «گلزار عشق»، ترجمه‌ی منظوم فارسی دعاهای «کمیل»، «زیارت عاشورا»، «ندبه»، «وارث» و «جامعه کبیره»، انتشار داده و مجموعه‌ی «پیوندهای زرین» او شامل تضمین‌های غزلیات سعدی و حافظ است.

اشعار

نور خدا:

لاله‌گون دشت غم از خون خدا می‌بینم‌		این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم
عجبی نیست که شد کربُ بلا کعبه‌ی عشق‌		در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
ملک الحاج تو در خانه و من کربُ بلا		خانه می‌بینی و من خانه خدا می‌بینم
کوی جانبازی و عشق است که خاک در آن‌		قبله‌ی حاجب و محراب دعا می‌بینم
ای حسین آنچه ز کار تو شده عالم گیر		با که گویم که در این پرده چه‌ها می‌بینم
اثرات جهش و جنبش تو در دنیا		فکر دور است همانا که خطا می‌بینم
دین و آزادی و مردی اگر امروز بجاست‌		این همه از نظر لطف شما می‌بینم
بوی مشک است ز خون دادن مردان خدا		آنچه من هر سحر از باد صبا می‌بینم
منتظر باش رسد منتقم دادستان‌		که من این مسأله بی‌چون و چرا می‌بینم
ای «خرد» ذکر مصیبت ز دل حافظ گوی‌		که من او را ز محبان خدا می‌بینم

ماه بنی هاشم:

تو ای ماه بنی هاشم به هرجا جلوه بنمایی‌		دری باشد که از رحمت به روی خلق بگشایی
سروش رحمتی انور هدایی، فضل رحمانی‌		تو از هر در که باز آیی بدین خوبی و زیبایی
به صحرای شهادت دریم خون، روز جان بازی‌		تو زیبا رو چنان خوبی که زیبایی بیارایی
علی با چهره‌ی ایزد نمایی می‌شود پیدا		در آن معرض که چون یوسف جمال از پرده بنمایی
به مردیّ و دلیریّ و جوانمردیّ و جان بازی‌		مرا در رویت از حیرت فروبسته‌ست گویایی
تو خورشید شهیدانی و شمع بزم آزادی‌		که همچون آفتاب از جام و حور از حلّه پیدایی
از این در، رانیم یا خوانیم هرگز نخواهم شد		که گر تلخ است، شیرین است از آن لب هرچه فرمایی
به طوفان الم غرقم، بیا مشکل گشایی کن‌		چو پایابم برفت از دست دانستم که دریایی
«خرد» در وصف بو فاضل ز «سعدی» شکر آورد		مسلّم نیست طوطی را در ایّامت شکر خایی

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1209.