محمد هاشم عطیه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
T.ramezani (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «وی ادیب مصری است که 25 سال تدریس در دانشکده‌ی زبان عربی و دار العلوم را در مصر...» ایجاد کرد) |
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
وی ادیب مصری است که 25 سال تدریس در دانشکده‌ی زبان عربی و | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = محمد هاشم عطیه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = مصری | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = 1953 م | |||
| محل مرگ = قاهره | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = شاعر | |||
| سال‌های نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتاب‌ها = | |||
|مقاله‌ها = | |||
|نمایشنامه‌ها = | |||
|فیلم‌نامه‌ها = | |||
|دیوان اشعار = «الادب العربی و تاریخه فی العصر الجاهلی» | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وب‌گاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
وی ادیب مصری است که 25 سال تدریس در دانشکده‌ی زبان عربی و دارالعلوم را در مصر عهده‌دار بود، سپس در دار المعلمین بغداد مشغول به کار شد. او در سال 1953 م در قاهره وفات یافت. از آثار او «الادب العربی و تاریخه فی العصر الجاهلی» است. | |||
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۴۱
| محمد هاشم عطیه | |
|---|---|
| مرگ | 1953 م قاهره |
| ملیت | مصری |
| پیشه | شاعر |
| دیوان سروده‌ها | «الادب العربی و تاریخه فی العصر الجاهلی» |
وی ادیب مصری است که 25 سال تدریس در دانشکده‌ی زبان عربی و دارالعلوم را در مصر عهده‌دار بود، سپس در دار المعلمین بغداد مشغول به کار شد. او در سال 1953 م در قاهره وفات یافت. از آثار او «الادب العربی و تاریخه فی العصر الجاهلی» است.
عصائب کفر لابن میسون إنّهم‌سیصلون نارا حرّها یسلخ الأدما
تکبّ علی أذقانه کلّ فاحش‌تعاطی الخنا و الغدر و العار و الإثما [۱]
کفر ابن میسون (یزید) را فراگرفته همانا آنها در آتشی سوزاننده به رو خواهند افتاد و هر فحش و دشنام و عار و ننگ و گناهی بر آنها باد!
منابع
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 583.
پی نوشت
- ↑ أجراس کربلاء؛ ص 67.