على باباجانى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =على باباجانى | تصویر =...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
| نام                    =على باباجانى
| نام                    =على باباجانى
| تصویر                  =
| تصویر                  =
اندازه تصویر            =
 
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| نام اصلی              =
خط ۸۷: خط ۸۷:
==منابع==
==منابع==
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 551-552.
محمد علی مجاهدی، ''کاروان شعر عاشورا''، زمزم هدایت، ج1، ص 551-552.


[[رده:افراد]]
[[رده:افراد]]
[[رده:هنرمندان]]
[[رده:در سده‌های متأخر]]
[[رده:مؤلفین]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران]]

نسخهٔ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۲۰:۱۷

على باباجانى
زادروز 1352 ه.ش
اراک
دیوان سروده‌ها یک مجموعه شعر با عنوان:«یک آسمان فرشته»و یک سفرنامه را با نام«آنجا که دلم جا ماند»در دست چاپ دارد.
مدرک تحصیلی دیپلم

متولد 1352،زادگاهش اراک،و تحصیلاتش در سطح دیپلم است.یک مجموعه شعر با عنوان:«یک آسمان فرشته»و یک سفرنامه را با نام«آنجا که دلم جا ماند»در دست چاپ دارد.

چند سالى است که در زمینۀ«شعر کودک»قلم مى‌زند و سروده‌هاى عاشورایى او ساده و صمیمى است.ازوست:

تیر سه شعله!

نگاه نازنینش خواب مى‌خواست عطش،آن غنچه را بیتاب مى‌خواست
چرا تیر سه شعله؟آى آتش! علىِّ اصغر من آب مى‌خواست!

نذر حضرت زینب(س)

تو شیونِ ناى نینوایى،زینب! با صحبت سَرخم آشنایى زینب!
بعد از من و این حماسۀ خونین رنگ گلبانگ بلند کربلایى زینب!
زینب،خبر خون خدا را مى‌برد یک آینه از دشت بلا را مى‌برد
در سینه،غم برادر و در دستش خاکستر سرخ خیمه‌ها را مى‌برد
شدم ابرى و پیش شب نشستم و تشنه در کویر تب نشستم
دلم شد کربلاى اشک و آتش کنار غربت زینب نشستم

ماه سبز

آبرو دادى زمین را،دستِ آب‌آورترین! آسمان را شستى از شب،ماه جارى در زمین!
پرکشید آن دست و،لبریز از گل خورشید شد تا بچیند سایه‌ها را،سایه‌هاى در کمین
قصّۀ دنباله‌دار مشک تو اى ماه سبز! ریشهْ ریشه مى‌شود جارى به نامت در زمین
آن تبسّم‌هاى مسمومى که در تو زخم کاشت نیزه نیزه مى‌شود خونْ گریه در فصل یقین
باورم کن!دستهاى تشنه‌ام پر مى‌کشند سوى دستان شما از این قفس،از آستین

منابع

محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج1، ص 551-552.