جویا تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=600400&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دیوان جویای تبریزی، به کوشش پرویز عباسی داکانی. تهران: برگ، 1378.] | * [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=600400&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دیوان جویای تبریزی، به کوشش پرویز عباسی داکانی. تهران: برگ، 1378.] | ||
{{شاعران}} | |||
[[رده:افراد]] | [[رده:افراد]] | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۶
| جویای تبریزی | |
|---|---|
| نام اصلی | میرزا دارابیک |
| مرگ | 1110 یا 1118 قمری |
| آثار | دیوان اشعار |
جویای تبریزی از شعرای ایرانی است که در رثای اهل بیت اشعاری سروده است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
میرزا دارا یا میرزا دارا بیک در کشمیر به دنیا آمد و در تبریز نشو و نما یافت و به سال 1110 یا 1118 ه.ق درگذشت. جویا تبریزی از چهره‌های نامدار در سبک هندی است. او از مهم‌ترین شاگردان صائب تبریزی به شمار می‌آید.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دیوان اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دیوانش مشتمل بر یک دیباچۀ نثر و رباعیات و قصاید و غزلیات و چند مثنوی کوچک است. در دیوان وی، قصاید بلندی با مضامین نو و تصویرهای شگرف در ستایش اهل بیت عصمت و طهارت(ع) یافت می‌شود. از وی چند قصیده بلند و شیوا در مدح و منقبت حضرت سیدالشهدا (ع) موجود است که دارای مفاهیم بلند ارزشی است.