احمد دحبور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
[[رده:شاعران]] | [[رده:شاعران]] | ||
[[رده:شاعران عرب]] | [[رده:شاعران عرب]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۱۴
| احمد دحبور | |
|---|---|
 | |
| ملیت | فلسطینی |
| پیشه | شاعر |
احمد دحبور، از شعرای معاصر فلسطینی است که اکثر اشعار او به قضیه‌ی فلسطین می‌پردازد.
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دحبور مجموعه شعری بزرگ دارد که توسط انتشارات دارالعودة بیروت چاپ شده است و در آن در شهدای کربلا پرداخته است.
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
آت، و یسبقنی هوای آت، و تسبقنی یدای آت علی عطشی، و فی زّوادتی تمر النّخیل فلیخرج الماء الدّفین إلیّ، و لیکن الدّلیل یا کربلاء تلمّسی وجهی بمائک، تکشفی عطش القتیل و نری علی جرح الجبین أمانة تملی خطای و تری خطای قیل: الوصول الیک معجزة و قیل: الأرض مغلقة ... [۱]
(جنگاور فلسطینی کربلا را به تحدّی می‌طلبد و از جراحت خویش این‌چنین سخن می‌گوید):
ای کربلا! بیا و بر من سبقت بگیر!
بیا و بر دست من سبقت بگیر!
بیا و بر عطش من سبقت بگیر! و برای من آب گوارا طلب کن!
ای کربلا! صورت مرا با آبت تر کن و این عطش مرگ‌آور را از من برطرف کن.
بر پیشانی من زخمی دیده می‌شود که هیچگاه بهبودی نمی‌یابد.
گفته شده که رسیدن به سرزمین کربلا معجزه است و زمینش بسته است. (در حالی‌که چنین نیست فلسطین کربلای دیگری است.)
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ أجراس کربلاء؛ ص ۳۸.