بطن عقبه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| پس از = [[قاع]] | | پس از = [[قاع]] | ||
| واقعه کربلا = گفتگو با فردی کوفی که امام را از این سفر برحذر داشت. | | واقعه کربلا = گفتگو با فردی کوفی که امام را از این سفر برحذر داشت. | ||
| سایر =}}'''بطن عقبه''' یا بطان از منزلگاههایی است که کاروان [[امام حسین(ع)]] در مسیر خود به [[کربلا]] از آنجا عبور کرد. | | سایر =}}'''بطن عقبه''' یا بطان از منزلگاههایی است که کاروان [[امام حسین(ع)]] در مسیر خود به [[کربلا]] از آنجا عبور کرد و چون از حضور نیروهای دشمن در قادسیه مطلع شد، مسیر خود را به سمت کوفه تغییر داد. | ||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
منزل بطن عقبه را | منزل بطن عقبه را قبل از منزلگاه [[واقصه]] و بعد از منزلگاه [[قاع]] دانستهاند. طایفهای از بنیاسد در این محل زندگی میکرد. | ||
==معنا و مفهموم== | ==معنا و مفهموم== |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۳
اطلاعات جغرافیایی | |
---|---|
مسیر | مکه به کوفه |
موقعیت | عربستان |
پس از | قاع |
وقایع تاریخی | |
واقعه کربلا | گفتگو با فردی کوفی که امام را از این سفر برحذر داشت. |
بطن عقبه یا بطان از منزلگاههایی است که کاروان امام حسین(ع) در مسیر خود به کربلا از آنجا عبور کرد و چون از حضور نیروهای دشمن در قادسیه مطلع شد، مسیر خود را به سمت کوفه تغییر داد.
موقعیت جغرافیایی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منزل بطن عقبه را قبل از منزلگاه واقصه و بعد از منزلگاه قاع دانستهاند. طایفهای از بنیاسد در این محل زندگی میکرد.
معنا و مفهموم[ویرایش | ویرایش مبدأ]
عقبه به معنی کوه بلند است. در این منطقه قصری بلند به نام حمران قرار داشتهاست. بطن اساسا به معنی منطقه است که به دلیل فرورفتگی، آب در آن جمع میشود و لزوما کشتزارها در آن آباد هستند. در آنجا آبی متعلق به قبیله بنی عکرمه از بکر بن وائل قرار داشت.[۱]
دریای سرخ |
وقایع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
ورود کاروان امام حسین(ع) را به این منزل روز جمعه ۲۵ ذیالحجه دانستهاند. امام در این محل خواب دیدند که سگانی به وی حمله میکنند و پیشاپیش آنها سگی دو رنگ دیده میشد. امام بعد از این خواب به یاران خود فرمودند: «ما ارانی الا مقتولا، من جز کشته شدن فرجامی نمیبینم.»
دینوری ملاقات عمرو بن لوذان، پیرمردی از قبیله بنی عکرمه، را در این منزل ذکر کردهاست. عمرو به امام گفت: «ابن زیاد در کمین اوست و از قادسیه تا عذیبالهجنات لشکریان و جاسوسان هستند. جانم به فدایت بازگرد.»[۲]
امام فرمود: «ای بنده خدا، میدانم و حقایق بر من پوشیده نیست و آن چه قضای الهی باشد، واقع میشود.»
اباعبدالله(ع) در این منزل چون از استقرار نیروهای نظامی در قادسیه مطلع شد، مسیر حرکت خود را برای ورود به کوفه تغییر داد. حصین بن نمیر بعد از اطلاع از این تغییر مسیر، حر را با هزار سپاهی به منزله مقدمه سپاه از قادسیه روانه کرد.[۳]