سید حمیرى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''سید حمیری''' از برجسته‌ترین شاعران شیعه که در عراق مى‌زیست و مورد عنایت خاص ائمه، بخصوص امام صادق(ع) بود. در مدح اهل بیت و مرثیۀ سید الشهدا(ع) و شهداى کربلا، آثار برجسته‌اى سروده است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = سید حمیری
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              = ۱۷۳ هجری قمری
| محل مرگ                = رمیله، بغداد
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  = شیعه
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از        =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}'''سید حمیری''' از برجسته‌ترین شاعران شیعه که در عراق مى‌زیست و مورد عنایت خاص ائمه، بخصوص امام صادق(ع) بود. در مدح [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] و [[مرثیه|مرثیۀ]] [[سیدالشهدا (ع)|سید الشهدا(ع)]] و شهداى [[کربلا]]، آثار برجسته‌اى سروده است.  


== زندگینامه ==
==زندگینامه==
نامش ابو هاشم،اسماعیل بن محمد الحمیرى بود.در سال ۱۰۵ ه به دنیا آمد. خانواده‌اش از محبت [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] دور بودند؛ اما خودش شیفتۀ آل على بود و هنر و زبانش را وقف آن دودمان پاک کرد.  
نامش ابو هاشم، اسماعیل بن محمد الحمیرى بود.در سال ۱۰۵ ه به دنیا آمد. خانواده‌اش از محبت [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] دور بودند؛ اما خودش شیفتۀ آل على بود و هنر و زبانش را وقف آن دودمان پاک کرد.  


امام صادق(ع) به او فرمود:«سمتک امک سیدا،وفقت فى ذلک و انت سید الشعراء» <ref>الغدیر،ج ۲،ص ۲۳۲.</ref> مادرت تو را«سید»نامید،در این باره موفق شدى و تو سالار شاعرانى.سید حمیرى،علاوه بر چیرگى در شعر و ادب،در علوم قرآنى، تفسیر،حدیث و کلام نیز چهره‌اى بارز بود و نامش در کنار نام عالمان بزرگ مطرح است.
امام صادق(ع) به او فرمود:«سمتک امک سیدا،وفقت فى ذلک و انت سید الشعراء» <ref>الغدیر،ج ۲،ص ۲۳۲.</ref> مادرت تو را«سید»نامید،در این باره موفق شدى و تو سالار شاعرانى.سید حمیرى،علاوه بر چیرگى در شعر و ادب،در علوم قرآنى، تفسیر،حدیث و کلام نیز چهره‌اى بارز بود و نامش در کنار نام عالمان بزرگ مطرح است.
خط ۸: خط ۵۴:
اما زبان شعرى او در مدح دودمان پیامبر و هجو و رسوا کردن بنى امیه،بسیار نافذ و بران بود.مجموعۀ شعر او نیز(دیوان السید الحمیرى)چاپ شده است.
اما زبان شعرى او در مدح دودمان پیامبر و هجو و رسوا کردن بنى امیه،بسیار نافذ و بران بود.مجموعۀ شعر او نیز(دیوان السید الحمیرى)چاپ شده است.


حضرت صادق(ع) در منزل خود او را نشاند و خانوادۀ امام،پشت پرده نشستند.امام از او خواست در سوگ حسین(ع) شعر بخواند.او هم [[مرثیه]]<nowiki/>‌اى خواند،
حضرت صادق(ع) در منزل خود او را نشاند و خانوادۀ امام، پشت پرده نشستند. امام از او خواست در سوگ [[حسین|حسین(ع)]] شعر بخواند. او هم [[مرثیه]]<nowiki/>‌اى خواند،
 
 


با این مطلع:
با این مطلع:
خط ۱۸: خط ۶۶:
سرانجام،در رمیلۀ بغداد،در سال ۱۷۳ ق وفات یافت. <ref>پیرامون شخصیّت او،از جمله ر.ک:«الغدیر»،ج ۲،«شاعر العقیده»،محمد تقى حکیم،«سید حمیرى،سالار شاعران»،محمد صحّتى.</ref>
سرانجام،در رمیلۀ بغداد،در سال ۱۷۳ ق وفات یافت. <ref>پیرامون شخصیّت او،از جمله ر.ک:«الغدیر»،ج ۲،«شاعر العقیده»،محمد تقى حکیم،«سید حمیرى،سالار شاعران»،محمد صحّتى.</ref>


== منبع ==
==منبع==


* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۴-۲۳۵.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=654837&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۴-۲۳۵.]


== پی‌نوشت ==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />
[[رده:افراد]]
[[رده:افراد]]
[[رده:شاعران عرب]]
[[رده:شاعران عرب]]

نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۰۶

سید حمیری
مرگ ۱۷۳ هجری قمری
رمیله، بغداد
پیشه شاعر

سید حمیری از برجسته‌ترین شاعران شیعه که در عراق مى‌زیست و مورد عنایت خاص ائمه، بخصوص امام صادق(ع) بود. در مدح اهل بیت و مرثیۀ سید الشهدا(ع) و شهداى کربلا، آثار برجسته‌اى سروده است.

زندگینامه

نامش ابو هاشم، اسماعیل بن محمد الحمیرى بود.در سال ۱۰۵ ه به دنیا آمد. خانواده‌اش از محبت اهل بیت دور بودند؛ اما خودش شیفتۀ آل على بود و هنر و زبانش را وقف آن دودمان پاک کرد.

امام صادق(ع) به او فرمود:«سمتک امک سیدا،وفقت فى ذلک و انت سید الشعراء» [۱] مادرت تو را«سید»نامید،در این باره موفق شدى و تو سالار شاعرانى.سید حمیرى،علاوه بر چیرگى در شعر و ادب،در علوم قرآنى، تفسیر،حدیث و کلام نیز چهره‌اى بارز بود و نامش در کنار نام عالمان بزرگ مطرح است.

اما زبان شعرى او در مدح دودمان پیامبر و هجو و رسوا کردن بنى امیه،بسیار نافذ و بران بود.مجموعۀ شعر او نیز(دیوان السید الحمیرى)چاپ شده است.

حضرت صادق(ع) در منزل خود او را نشاند و خانوادۀ امام، پشت پرده نشستند. امام از او خواست در سوگ حسین(ع) شعر بخواند. او هم مرثیه‌اى خواند،


با این مطلع:

امرر على جدث الحسین فقل لاعظمه الزکیه

و امام صادق(ع) گریست و صداى ناله از خانۀ آن حضرت بلند شد،تا حدى که به او گفتند:دیگر بس است.او نیز شعرش را متوقف کرد. [۲]

سرانجام،در رمیلۀ بغداد،در سال ۱۷۳ ق وفات یافت. [۳]

منبع

پی‌نوشت

  1. الغدیر،ج ۲،ص ۲۳۲.
  2. اعیان الشیعة،ج۱،ص ۵۸۶.
  3. پیرامون شخصیّت او،از جمله ر.ک:«الغدیر»،ج ۲،«شاعر العقیده»،محمد تقى حکیم،«سید حمیرى،سالار شاعران»،محمد صحّتى.