جواد جهان آرایى (جهان‌آرا): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
===برادر! آب:=== | ===برادر! آب:=== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| آن‌که را بود مهر | {{ب| آن‌که را بود مهر مادر، آب | دیده مى‌دوخت تشنه‌لب بر آب }} | ||
{{ب| کربلا بود و جنگ و هُرم عطش | داشت آنجا بهاى | {{ب| کربلا بود و جنگ و هُرم عطش | داشت آنجا بهاى گوهر، آب }} | ||
{{ب| چنگ مى‌زد(رباب)بر دل ریش | که:خدا!کى رسد به اصغر آب؟ }} | {{ب| چنگ مى‌زد (رباب) بر دل ریش | که: خدا! کى رسد به اصغر آب؟ }} | ||
{{ب| مانده حیران درین میان چه کند؟ | از کجا مى‌شود میسّر آب؟ }} | {{ب| مانده حیران درین میان چه کند؟ | از کجا مى‌شود میسّر آب؟ }} | ||
{{ب| برد او را پدر به عرصۀ رزم | تا دهد جاى شیر | {{ب| برد او را پدر به عرصۀ رزم | تا دهد جاى شیر مادر، آب }} | ||
{{ب| وه که سیراب شد ز جرعۀ تیر | نرسید آه بر لبش گر آب }} | {{ب| وه که سیراب شد ز جرعۀ تیر | نرسید آه بر لبش گر آب }} | ||
{{ب| دید تا کودکان | {{ب| دید تا کودکان تشنه، حسین | گفت از سوز جان: برادر! آب }} | ||
{{ب| اى بهین آبیار گلشن عشق | بهر این غنچه‌ها بیاور آب }} | {{ب| اى بهین آبیار گلشن عشق | بهر این غنچه‌ها بیاور آب }} | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
{{ب| رفت آن میر عشق سوى فرات | تا که بنهاد پاى جان بر آب }} | {{ب| رفت آن میر عشق سوى فرات | تا که بنهاد پاى جان بر آب }} | ||
{{ب| کفى از آب برگرفت | {{ب| کفى از آب برگرفت و، شگفت | دید تصویر کودکان در آب }} | ||
{{ب| تشنه‌لب بود و لب بر آب نزد | تا بنوشد ز حوض کوثر آب }} | {{ب| تشنه‌لب بود و لب بر آب نزد | تا بنوشد ز حوض کوثر آب }} | ||
{{ب| خواست تا نوشد از | {{ب| خواست تا نوشد از فرات، امّا | بر دلش زد شرر چو آذر، آب }} | ||
{{ب| مشک را پر ز آب کرد و شتافت | تا دهد باغ را سراسر آب }} | {{ب| مشک را پر ز آب کرد و شتافت | تا دهد باغ را سراسر آب }} | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
{{ب| تیرها سوى او روانه شدند | گاه در چشم رفت و گه در آب! }} | {{ب| تیرها سوى او روانه شدند | گاه در چشم رفت و گه در آب! }} | ||
{{ب| تا | {{ب| تا تهى، مشک شد ز آب افسوس | گشت از شرم، پور حیدر ،آب <ref>گریۀ اشک،ص 208 و 209.</ref> }} | ||
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۲۹
| جواد جهان‌آرایى | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | شاعر |
| زادروز | 1334 کاشان |
| ملیت | ایرانی |
| سبک نوشتاری | غزل |
| تخلص | جهان‌آرا |
| مدرک تحصیلی | فوق دیپلم |
جواد جهان‌آرایى (زاده در 1334 در کاشان) شاعری ایرانی است.
زندگینامه
جهان‌آرایى تحصیلات ابتدایى را در دبستان ملى خیام(مدرس) به انجام رسانید و دورۀ دبیرستان را تا سوم متوسطه ادامه داد و پس از آن به هنرستان نسّاجى کاشان رفت و دیپلم خود را از آنجا اخذ کرد و در سال 1352 به تهران رهسپار شد و به تحصیل ادامه داد و تا اخذ فوق دیپلم پیش رفت و پس از انجام خدمت سربازى به استخدام کارخانۀ کاشى اصفهان درآمد و تا سال 1360 در همین شغل باقى بود؛ آن‌گاه به زادگاهش بازگشت و به شغل آزاد روى آورد. [۱] جهان‌آرایى مردى کریم الطّبع و شاعرى نکته‌سنج است و در میان اعضاى انجمن‌هاى ادبى کاشان منزلت خاصّى دارد.
آثار شاعر
وی در انواع قالب‌هاى شعر فارسى طبع‌آزمایى مى‌کند؛ ولى طبعا شاعرى است غزل‌سرا، طبعش روان و ساختار شعرى‌اش محکم و استوار است.
برادر! آب:
| آن‌که را بود مهر مادر، آب | دیده مى‌دوخت تشنه‌لب بر آب | |
| کربلا بود و جنگ و هُرم عطش | داشت آنجا بهاى گوهر، آب | |
| چنگ مى‌زد (رباب) بر دل ریش | که: خدا! کى رسد به اصغر آب؟ | |
| مانده حیران درین میان چه کند؟ | از کجا مى‌شود میسّر آب؟ | |
| برد او را پدر به عرصۀ رزم | تا دهد جاى شیر مادر، آب | |
| وه که سیراب شد ز جرعۀ تیر | نرسید آه بر لبش گر آب | |
| دید تا کودکان تشنه، حسین | گفت از سوز جان: برادر! آب | |
| اى بهین آبیار گلشن عشق | بهر این غنچه‌ها بیاور آب | |
| رفت آن میر عشق سوى فرات | تا که بنهاد پاى جان بر آب | |
| کفى از آب برگرفت و، شگفت | دید تصویر کودکان در آب | |
| تشنه‌لب بود و لب بر آب نزد | تا بنوشد ز حوض کوثر آب | |
| خواست تا نوشد از فرات، امّا | بر دلش زد شرر چو آذر، آب | |
| مشک را پر ز آب کرد و شتافت | تا دهد باغ را سراسر آب | |
| تیرها سوى او روانه شدند | گاه در چشم رفت و گه در آب! | |
| تا تهى، مشک شد ز آب افسوس | گشت از شرم، پور حیدر ،آب [۲] |
منابع
محمد علی مجاهدی، کاروان شعر عاشورا، زمزم هدایت، ج1، ص 566-567.