طوعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «بانویى با ایمان و موالى اهل بیت،که در لحظات تنهایى و سرگردانى مسلم بن عقیل در...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
بانویى با ایمان و موالى اهل بیت،که در لحظات تنهایى و سرگردانى مسلم بن عقیل در کوچه‌هاى کوفه،به او آب داد و به خانه برد و پذیرایى کرد.شب،بلال پسر آن زن به خانه آمد و به وجود مسلم در آن خانه پى برد و صبح به نیروهاى ابن زیاد خبر داد.طوعه،پیشتر کنیز اشعث بن قیس بود.وى او را آزاد کرد و اسید خضرمى با او ازدواج نمود.بلال،ثمرۀ این ازدواج بود. <ref>الکامل،ابن اثیر،ج 2،ص 541.</ref>
'''طوعه''' بانویى با ایمان و موالى [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] بود که در لحظات تنهایى و سرگردانى [[مسلم بن عقیل]] در کوچه‌هاى [[کوفه]]، به او آب داد و به خانه برد و پذیرایى کرد. شب،بلال پسر آن زن به خانه آمد و به وجود مسلم در آن خانه پى برد و صبح به نیروهاى ابن زیاد خبر داد. طوعه،پیشتر کنیز اشعث بن قیس بود.وى او را آزاد کرد و [[اسید خضرمى]] با او ازدواج نمود. بلال،ثمرۀ این ازدواج بود. <ref>الکامل،ابن اثیر،ج۲،ص ۵۴۱.</ref>
<br />
{|
|درها همه بسته بود در قحطى مرد
|
|فریاد نشسته بود در قحطى مرد
|-
|یک زن،شب کوچه‌هاى بن بست و غریب
|
|مردانه شکسته بود در قحطى مرد <ref>محمد رضا سنگرى.</ref>
|}


{{ب| درها همه بسته بود در قحطى مرد | فریاد نشسته بود در قحطى مرد }}
== منبع ==


{{ب| یک زن،شب کوچه‌هاى بن بست و غریب | مردانه شکسته بود در قحطى مرد <ref>محمد رضا سنگرى.</ref> }}
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۳-۲۷۴.


 
== پی‌نوشت ==
 
<references />
 
 
 
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 273-274.

نسخهٔ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۵۳

طوعه بانویى با ایمان و موالى اهل بیت بود که در لحظات تنهایى و سرگردانى مسلم بن عقیل در کوچه‌هاى کوفه، به او آب داد و به خانه برد و پذیرایى کرد. شب،بلال پسر آن زن به خانه آمد و به وجود مسلم در آن خانه پى برد و صبح به نیروهاى ابن زیاد خبر داد. طوعه،پیشتر کنیز اشعث بن قیس بود.وى او را آزاد کرد و اسید خضرمى با او ازدواج نمود. بلال،ثمرۀ این ازدواج بود. [۱]

درها همه بسته بود در قحطى مرد فریاد نشسته بود در قحطى مرد
یک زن،شب کوچه‌هاى بن بست و غریب مردانه شکسته بود در قحطى مرد [۲]

منبع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۷۳-۲۷۴.

پی‌نوشت

  1. الکامل،ابن اثیر،ج۲،ص ۵۴۱.
  2. محمد رضا سنگرى.