احد سرد رودی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''احد سرد رودی''' شاعر معاصر ایرانی است. | '''احد سرد رودی''' (١٣٤٧ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است. | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام = احد سرد رودی | | نام = احد سرد رودی | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| زمینه فعالیت = | | زمینه فعالیت = | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد =١٣٤٧ ه. ش | ||
| محل تولد =تبریز | | محل تولد =تبریز | ||
| والدین = | | والدین = | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
==زندگینامه== | |||
احد سرد رودی فرزند علی اکبر متخلّص به «سالک» در سال ١٣٤٧ ه. ش در «سردرود» از توابع تبریز به دنیا آمد تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تبریز طی کرد و مقدمات دروس حوزوی را در تهران فراگرفت. | |||
احد سرد رودی فرزند علی اکبر متخلّص به «سالک» در سال | |||
از دوره دبیرستان به طور جدی سرودن شعر را آغاز نمود و با نزدیکی و همکاری با انجمن‌های ادبی آن را جدی‌تر دنبال کرد. | از دوره دبیرستان به طور جدی سرودن شعر را آغاز نمود و با نزدیکی و همکاری با انجمن‌های ادبی آن را جدی‌تر دنبال کرد. | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۰: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== منابع == | |||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1650.] | |||
== | |||
[[رده:ادبیات]] | [[رده:ادبیات]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۴۹
احد سرد رودی (١٣٤٧ ه. ش) شاعر معاصر ایرانی است.
| احد سرد رودی | |
|---|---|
| زادروز | ١٣٤٧ ه. ش تبریز |
| لقب | «سالک» |
زندگینامه
احد سرد رودی فرزند علی اکبر متخلّص به «سالک» در سال ١٣٤٧ ه. ش در «سردرود» از توابع تبریز به دنیا آمد تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تبریز طی کرد و مقدمات دروس حوزوی را در تهران فراگرفت.
از دوره دبیرستان به طور جدی سرودن شعر را آغاز نمود و با نزدیکی و همکاری با انجمن‌های ادبی آن را جدی‌تر دنبال کرد.
همکاری‌هایی نیز با مطبوعات و صدا و سیما و ارگانها نیز در کارنامه‌ی فعالیت‌های وی به چشم می‌خورد.
سردرودی به سرودن غزل بیش از سایر گونه‌های شعر از خود علاقه نشان می‌دهد.
اشعار
| از ساغر آفریدند روزی که تیغ ما را | میخانه نام کردیم صحرای کربلا را | |
| در این حرم به غیر از طوفان نمی‌نهد پا | اینجا نمی‌گذارند، داخل شود صبا را | |
| جایی که می‌رباید دل را نگاه سرخش | اینجا، بگو که زاهد بر سر کشد عبا را | |
| جایی که تا رسیدن صد کوفه پیش رو هست | باید گذشت از سر، باید گذاشت پا را | |
| جایی که می‌کشانند آیینه را به زنجیر | بندد به روی دریا، شمشیر، آبها را | |
| دیدند چرخ می‌زد در زیر تیغ سرمست | نوشاند تا که ساقی خم خانه‌ی بلا را | |
| آه از دمی که خورشید افتاد از نفس، دید | خفاشها گرفتند در یک نگه سما را | |
| می‌روید از زمین سر، «سالک» به یک تجلّی | موسی کجاست بیند سینای نینوا را |