اسحق‌ بن‌ حیوه حضرمی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «اسحق‌بن‌ حیوة‌ حَضرمی، یکی از سربازان عمربن سعد بود که پس از شهادت امام حسی...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
اسحق‌بن‌ حیوة‌ حَضرمی، یکی از سربازان عمربن سعد بود که پس از شهادت امام حسین(ع)، پیراهنش‌ را ربود،<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌ در هنگام قیام مختار ثقفی کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.<ref>- ارشاد، ج2، ص470.</ref>
اسحق‌بن‌ حیوة‌ حَضرمی، یکی از سربازان عمربن سعد بود که پس از شهادت امام حسین(ع)، پیراهنش‌ را ربود،<ref>- مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌ در هنگام قیام مختار ثقفی کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.<ref>- ارشاد، ج2، ص470.</ref>
او یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از سنگدلان سپاه کوفه و از جنایتکاران حادثه کربلا است.
اسحق‌بن‌ حیوة‌، پس از شهادت امام حسین(ع)، علاوه بر اینکه پیراهنش‌ را ربود،<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص454؛ مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53. </ref>‌ بر بدن مطهر امام حسین(ع) نیز اسب تاراند.<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص454-455؛ مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.</ref> او نیز از ابن‌زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.<ref>- اللهوف، ص54.</ref>
پس از واقعه کربلا در کوفه می‌زیست. او دچار بیماری پیسی شد<ref>- تاریخ طبری، ج5، ص455؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80.</ref> و در هنگام قیام مختار ثقفی دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.<ref>- ارشاد، ج2، ص470.</ref>


==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251.
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 261.


==پی نوشت==
==پی نوشت==

نسخهٔ ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۸

اسحق‌بن‌ حیوة‌ حَضرمی، یکی از سربازان عمربن سعد بود که پس از شهادت امام حسین(ع)، پیراهنش‌ را ربود،[۱]‌ در هنگام قیام مختار ثقفی کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.[۲]


او یکی از سربازان عمربن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او از سنگدلان سپاه کوفه و از جنایتکاران حادثه کربلا است.


اسحق‌بن‌ حیوة‌، پس از شهادت امام حسین(ع)، علاوه بر اینکه پیراهنش‌ را ربود،[۳]‌ بر بدن مطهر امام حسین(ع) نیز اسب تاراند.[۴] او نیز از ابن‌زیاد جایزه‌ ناچیزی‌ گرفت.[۵]


پس از واقعه کربلا در کوفه می‌زیست. او دچار بیماری پیسی شد[۶] و در هنگام قیام مختار ثقفی دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره کشته و بدنش با آتش سوزانده شد.[۷]

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 251 و 261.

پی نوشت

  1. - مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53.
  2. - ارشاد، ج2، ص470.
  3. - تاریخ طبری، ج5، ص454؛ مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص468؛ اللهوف، ص53.
  4. - تاریخ طبری، ج5، ص454-455؛ مروج الذهب، ج3، ص62؛ ارشاد، ج2، ص470؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80؛ تاریخنامه طبری، ج4، ص711.
  5. - اللهوف، ص54.
  6. - تاریخ طبری، ج5، ص455؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص80.
  7. - ارشاد، ج2، ص470.