عاشوراشناسی پژوهشی درباره هدف امام حسین (ع): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمّد اسفندیاری. چاپ اول: قم، صحیفهٔ خرد، 1387. 368 ص، رقعی. جدول. 7 از معدود آ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
محمّد اسفندیاری. چاپ اول: قم، صحیفهٔ خرد، 1387. 368 ص، رقعی. جدول. 7
{{جعبه اطلاعات کتاب
از معدود آثاری است که تاکنون در بارهٔ هدف امام حسین - ع - نوشته شده. در مقدمهٔ کتاب باختصار، و در متن آن بتفصیل، ضمن تحریر محل نزاع، گفته شده است معمولاً هنگامی که از اهداف امام حسین سخن میرود، موضوعاتی چون احقاق حق، ابطال باطل، امر به معروف، نهی از منکر، برپایی عدالت، احیای سنت و اما تهٔ بدعت به یاد میآید. اینها اهداف درجهٔ اول آن حضرت است و در آنها هیچ اختلافی نیست. آنچه مورد اختلاف است و موضوع بحث این کتاب، اهداف درجهٔ دوم امام یا برنامه های اوست. یعنی هدف آن حضرت در هجرت از مدینه به مکه و از آنجا به کوفه چه بود؛ پرهیز از بیعت یا تشکیل حکومت یا استقبال از شهادت و یا اموری دیگر (ص 11 - 12). نویسنده ضمن استقصای نظریاتی که دربارهٔ هدف امام حسین ارائه شده، آنها را به هفت نظریه تقسیم کرده است: 1. امتناع از بیعت (دفاع)، 2. حکومت - شهادت، 3. شهادت عرفانی، 4. شهادت تکلیفی، 5. شهادت فدیه ای، 6. شهادت سیاسی، 7. تشکیل حکومت. نویسنده ضمن تبیین هر یک از این نظریات، شش نظریهٔ نخست را مردود و نظریهٔ هفتم را محصحیح دانسته است. در مقدمهٔ کتاب، ضمن اشاره به بیست مطلب جدید که نخستین بار در کتاب حاضر مطرح شده است، می خوانیم: «این نویسنده در کتاب حاضر یک نظریهٔ حدّاقلی و یک نظریهٔ حدّاکثری ارائه کرده است. نظریهٔ حذاقلی من این است که امام حسین - ع - به قصد شهادت قیام نکرد و هدفش تضحیه نبود.... و اما نظریهٔ حداکثری نویسنده این است که به گواهی تاریخ، امام حسین - ع - به هدف تشکیل حکومت (اقامهٔ امامت یا اعادهٔ خلافت)، قیام کرد» (ص 20 - 21). مطالب کتاب به سه پاره تقسیم شده است: «هدف شناسی امام حسین (ع)»، «کوفه، انتخاب درست امام حسین (ع)» و «دیدگاه گذشتگان». در پارهٔ نخست، ضمن روشن ساختن موضوع مورد اختلاف در بارهٔ هدف امام حسین و گزارش از هر نظریه و نقد هر یک، به اثبات نظریهٔ حکومت پرداخته و به مهمترین اشکال وارد بر ان (تضاد با علم امام)، پاسخ داده شده است. در پارهٔ دوم کتاب، نویسنده عهده دار اثبات این موضوع شده است که رفتن امام حسین به طرف کوفه، درست و نظر ناصحان و مانعان اشتباه بود. باشد که هم پاسخی باشد به برخی از اهل سنت، و هم به گروهی از شیعیان که می پندارند اگر نظریهٔ حکومت پذیرفته شود، معنایش این است که امام اشتباه کرد و آنچه پیش بینی کرده بود به وقوع نپیوست. در پارهٔ سوم، دیدگاه اعلام شیعه، از قرن چهارم تا ششم، دربارهٔ هدف امام حسین -ع - آمده است. این بخش از کتاب، تأیید نظر مختار نویسنده است و عهده دار تبیین این نکته که مشایخ بزرگ شیعه (شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، شیخ طبرسی
| عنوان          = عاشوراشناسی پژوهشی درباره هدف امام حسین (ع)
و ابن شهرآشوب)، نیز معتقد بودند که امام حسین قصد شهادت نداشت.
| عنوان اصلی      =
| برگرداننده      =
| ویراستار          =
| به کوشش    =
| تصویر          = عاشوراشناسی پژوهشی درباره هدف امام حسین.jpg
| زیرنویس تصویر  =
| نویسنده        = محمّد اسفندیاری
| تصویرگر        =
| طراح جلد        =
| زبان            =
| مجموعه          =
| موضوع          =
| سبک            =
| ناشر            =  صحیفهٔ خرد
| ناشر فارسی      =
| محل انتشارات    = قم
| تاریخ نشر      = 1387
| تاریخ نشر فارسی =
| محل ناشر فارسی  =
| نوع رسانه      =
| صفحه            = 368  
| قطع            = رقعی. جدول
| اندازه وزن                =
| شمارگان        =
| نوبت چاپ    = اول
| تعداد جلد      =
| شابک            =
| کتاب‌خانهٔ ملی ایران    =
| پس از          =
| پیش از          =
}}'''عاشورا شناسی پژوهشی درباره هدف امام حسین (ع)''' کتابی است درباره‌ی هدف‌شناسی از قیام [[امام حسین|امام‌حسین (ع)]] است، و در پی پاسخ بدین پرسش که هدف آن حضرت در هجرت از مدینه به مکه، و از آنجا به کوفه چه بود: پرهیز از [[بیعت]]، یا تشکیل حکومت، یا استقبال از [[شهادت]]، و یا اموری دیگر که توسط محمّد اسفندیاری نوشته شده است.
==درباره‌ کتاب==
از معدود آثاری است که تاکنون دربارهٔ هدف [[امام حسین (ع)]] نوشته شده. در مقدمهٔ کتاب به اختصار و در متن آن به تفصیل، ضمن تحریر محل نزاع، گفته شده است معمولاً هنگامی که از اهداف امام حسین سخن می‌رود، موضوعاتی چون احقاق حق، ابطال باطل، امر به معروف، نهی از منکر، برپایی عدالت، احیای سنت و اماتهٔ بدعت به یاد می‌آید. این‌ها اهداف درجهٔ اول آن حضرت است و در آن‌ها هیچ اختلافی نیست. آنچه مورد اختلاف است و موضوع بحث این کتاب، اهداف درجهٔ دوم امام یا برنامه‌های اوست. یعنی هدف آن حضرت در هجرت از مدینه به مکه و از آنجا به کوفه چه بود؛ پرهیز از بیعت یا تشکیل حکومت یا استقبال از شهادت و یا اموری دیگر (ص 11-12).  


==محتوا==
نویسنده ضمن استقصای نظریاتی که دربارهٔ هدف امام حسین ارائه شده، آن‌ها را به '''هفت نظریه''' تقسیم کرده است: '''1.''' امتناع از بیعت (دفاع)، '''2.''' حکومت-شهادت، '''3.''' شهادت عرفانی، '''4.''' شهادت تکلیفی، '''5.''' شهادت فدیه‌ای، '''6.''' شهادت سیاسی، '''7.''' تشکیل حکومت. نویسنده ضمن تبیین هر یک از این نظریات، شش نظریهٔ نخست را مردود و نظریهٔ هفتم را صحیح دانسته است.




در مقدمهٔ کتاب، ضمن اشاره به بیست مطلب جدید که نخستین بار در کتاب حاضر مطرح شده است، می‌خوانیم: «این نویسنده در کتاب حاضر یک نظریهٔ حدّاقلی و یک نظریهٔ حدّاکثری ارائه کرده است. نظریهٔ حدّاقلی من این است که امام حسین (ع) به قصد شهادت قیام نکرد و هدفش تضحیه نبود.... و اما نظریهٔ حداکثری نویسنده این است که به گواهی تاریخ، امام حسین (ع) به هدف تشکیل حکومت (اقامهٔ امامت یا اعادهٔ خلافت)، قیام کرد» (ص 20-21).


==منابع==


کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 243-244.
مطالب کتاب به '''سه پاره''' تقسیم شده است:
 
 
«هدف‌شناسی امام حسین (ع)»، «کوفه، انتخاب درست امام حسین (ع)» و «دیدگاه گذشتگان». در پارهٔ نخست، ضمن روشن ساختن موضوع مورد اختلاف دربارهٔ هدف امام حسین و گزارش از هر نظریه و نقد هر یک، به اثبات نظریهٔ حکومت پرداخته و به مهم‌ترین اشکال وارد بر آن (تضاد با علم امام)، پاسخ داده شده است.
 
 
در پارهٔ دوم کتاب، نویسنده عهده‌دار اثبات این موضوع شده است که رفتن امام حسین به طرف کوفه، درست و نظر ناصحان و مانعان اشتباه بود. باشد که هم پاسخی باشد به برخی از اهل سنت، و هم به گروهی از شیعیان که می‌پندارند اگر نظریهٔ حکومت پذیرفته شود، معنایش این است که امام اشتباه کرد و آنچه پیش‌بینی کرده بود به وقوع نپیوست.
 
 
در پارهٔ سوم، دیدگاه اعلام شیعه، از قرن چهارم تا ششم، دربارهٔ هدف امام حسین (ع) آمده است. این بخش از کتاب، تأیید نظر مختار نویسنده است و عهده‌دار تبیین این نکته که مشایخ بزرگ شیعه (شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، شیخ طبرسی و ابن شهرآشوب)، نیز معتقد بودند که امام حسین قصد شهادت نداشت.
 
==جستارهای وابسته==
 
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3285518&pageStatus=0&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_authorکتابشناسی عاشورا شناسی پژوهشی درباره‌ی هدف امام حسین (ع) در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران.]


==پی نوشت==
==منابع==


*کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 243-244.
{{کتاب‌شناسی عاشورا}}
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۱۷

عاشوراشناسی پژوهشی درباره هدف امام حسین (ع)

نویسنده محمّد اسفندیاری
ناشر صحیفهٔ خرد
محل نشر قم
تاریخ نشر 1387
چاپ اول
تعداد صفحات 368
قطع رقعی. جدول

عاشورا شناسی پژوهشی درباره هدف امام حسین (ع) کتابی است درباره‌ی هدف‌شناسی از قیام امام‌حسین (ع) است، و در پی پاسخ بدین پرسش که هدف آن حضرت در هجرت از مدینه به مکه، و از آنجا به کوفه چه بود: پرهیز از بیعت، یا تشکیل حکومت، یا استقبال از شهادت، و یا اموری دیگر که توسط محمّد اسفندیاری نوشته شده است.

درباره‌ کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از معدود آثاری است که تاکنون دربارهٔ هدف امام حسین (ع) نوشته شده. در مقدمهٔ کتاب به اختصار و در متن آن به تفصیل، ضمن تحریر محل نزاع، گفته شده است معمولاً هنگامی که از اهداف امام حسین سخن می‌رود، موضوعاتی چون احقاق حق، ابطال باطل، امر به معروف، نهی از منکر، برپایی عدالت، احیای سنت و اماتهٔ بدعت به یاد می‌آید. این‌ها اهداف درجهٔ اول آن حضرت است و در آن‌ها هیچ اختلافی نیست. آنچه مورد اختلاف است و موضوع بحث این کتاب، اهداف درجهٔ دوم امام یا برنامه‌های اوست. یعنی هدف آن حضرت در هجرت از مدینه به مکه و از آنجا به کوفه چه بود؛ پرهیز از بیعت یا تشکیل حکومت یا استقبال از شهادت و یا اموری دیگر (ص 11-12).

محتوا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نویسنده ضمن استقصای نظریاتی که دربارهٔ هدف امام حسین ارائه شده، آن‌ها را به هفت نظریه تقسیم کرده است: 1. امتناع از بیعت (دفاع)، 2. حکومت-شهادت، 3. شهادت عرفانی، 4. شهادت تکلیفی، 5. شهادت فدیه‌ای، 6. شهادت سیاسی، 7. تشکیل حکومت. نویسنده ضمن تبیین هر یک از این نظریات، شش نظریهٔ نخست را مردود و نظریهٔ هفتم را صحیح دانسته است.


در مقدمهٔ کتاب، ضمن اشاره به بیست مطلب جدید که نخستین بار در کتاب حاضر مطرح شده است، می‌خوانیم: «این نویسنده در کتاب حاضر یک نظریهٔ حدّاقلی و یک نظریهٔ حدّاکثری ارائه کرده است. نظریهٔ حدّاقلی من این است که امام حسین (ع) به قصد شهادت قیام نکرد و هدفش تضحیه نبود.... و اما نظریهٔ حداکثری نویسنده این است که به گواهی تاریخ، امام حسین (ع) به هدف تشکیل حکومت (اقامهٔ امامت یا اعادهٔ خلافت)، قیام کرد» (ص 20-21).


مطالب کتاب به سه پاره تقسیم شده است:


«هدف‌شناسی امام حسین (ع)»، «کوفه، انتخاب درست امام حسین (ع)» و «دیدگاه گذشتگان». در پارهٔ نخست، ضمن روشن ساختن موضوع مورد اختلاف دربارهٔ هدف امام حسین و گزارش از هر نظریه و نقد هر یک، به اثبات نظریهٔ حکومت پرداخته و به مهم‌ترین اشکال وارد بر آن (تضاد با علم امام)، پاسخ داده شده است.


در پارهٔ دوم کتاب، نویسنده عهده‌دار اثبات این موضوع شده است که رفتن امام حسین به طرف کوفه، درست و نظر ناصحان و مانعان اشتباه بود. باشد که هم پاسخی باشد به برخی از اهل سنت، و هم به گروهی از شیعیان که می‌پندارند اگر نظریهٔ حکومت پذیرفته شود، معنایش این است که امام اشتباه کرد و آنچه پیش‌بینی کرده بود به وقوع نپیوست.


در پارهٔ سوم، دیدگاه اعلام شیعه، از قرن چهارم تا ششم، دربارهٔ هدف امام حسین (ع) آمده است. این بخش از کتاب، تأیید نظر مختار نویسنده است و عهده‌دار تبیین این نکته که مشایخ بزرگ شیعه (شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، شیخ طبرسی و ابن شهرآشوب)، نیز معتقد بودند که امام حسین قصد شهادت نداشت.

جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 243-244.