آداب زیارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «تشرّف به دیدار امام معصوم«ع»چه در حال حیات و چه پس از شهادت و هنگام زیارت قبو...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
تشرّف به دیدار امام معصوم«ع»چه در حال حیات و چه پس از شهادت و هنگام زیارت قبور ائمّه«ع»آدابى دارد که آن را از دیدارهاى معمولى جدا مى‌کند.رعایت طهارت،ادب،متانت،توجّه،حضور قلب از جملۀ این آداب است. 4زیارت قبر سید الشهدا«ع»آداب ویژه‌ترى دارد،از قبیل:نماز خواندن،حاجت خواستن،بى‌آلایش و غمگین و غبارآلود،راه زیارت را پیمودن،پیاده رفتن،غسل زیارت کردن،تکبیر گفتن، وداع کردن. 5شهید ثانى در کتاب«دروس»،چهارده آداب براى زیارت مى‌شمارد که خلاصۀ آنها چنین است:
تشرف به دیدار امام معصوم(ع) چه در حال حیات و چه پس از [[شهادت]] و هنگام زیارت قبور ائمه(ع) آدابى دارد که آن را از دیدارهاى معمولى جدا مى‌کند. '''آداب زیارت''' شامل رعایت طهارت، ادب، متانت، توجه و حضور قلب است.<ref>ر.ک: «بحار الأنوار»، ج ۹۷، ص ۱۲۴.</ref>


اوّل:غسل،پیش از ورود به حرم،با طهارت بودن و با لباس تمیز و خشوع وارد شدن
==آداب زیارت سیدالشهدا(ع)==
[[زیارت]] قبر [[سیدالشهدا (ع)]] آداب ویژه‌ترى دارد، از قبیل:  


دوّم:بر آستانۀ حرم ایستادن،دعا خواندن و اذن ورود طلبیدن
نماز خواندن، حاجت خواستن، بى‌آلایش و غمگین و غبارآلود، راه زیارت را پیمودن، پیاده رفتن، غسل زیارت کردن، تکبیر گفتن، وداع کردن.<ref>ر.ک: «بحار الأنوار»، ج ۹۸، ص ۱۴۰ به بعد.</ref>


سوّم:کنار ضریح مطهّر ایستادن و خود را به قبر نزدیک ساختن
===آداب زیارت از دیدگاه شهید ثانی===
شهید ثانى در کتاب «دروس»، چهارده آداب براى زیارت مى‌شمارد که خلاصه آن‌ها چنین است:


چهارم:رو به حرم و پشت به قبله ایستادن در حال زیارت،سپس صورت بر قبر نهادن سپس به بالاى سر رفتن
اول: غسل، پیش از ورود به حرم، با طهارت بودن و با لباس تمیز و خشوع وارد شدن.


پنجم:زیارتهاى وارده را خواندن و سلام گفتن
دوم: بر آستانه حرم ایستادن، دعا خواندن و اذن ورود طلبیدن.


ششم:پس از زیارت،دو رکعت نماز خواندن
سوم: کنار ضریح مطهر ایستادن و خود را به قبر نزدیک ساختن.


هفتم:پس از نماز،دعا کردن و حاجت خواستن
چهارم: رو به حرم و پشت به قبله ایستادن در حال زیارت، سپس صورت بر قبر نهادن سپس به بالاى سر رفتن.


هشتم:کنار ضریح مقدارى قرآن خواندن و ثواب آن را هدیه به امام کردن
پنجم: زیارت‌هاى وارده را خواندن و سلام گفتن.


نهم:در همه حال،حضور قلب داشتن و استغفار کردن از گناه
ششم: پس از زیارت، دو رکعت نماز خواندن.


دهم:به نگهبانان و خادمان حرم احسان و احترام کردن
هفتم: پس از نماز، دعا کردن و حاجت خواستن.


یازدهم:پس از بازگشت به خانه،دوباره به حرم و زیارت رفتن و در آخرین زیارت، دعاى وداع خواندن
هشتم: کنار ضریح مقدارى قرآن خواندن و ثواب آن را هدیه به امام کردن.


دوازدهم:پس از زیارت،بهتر از قبل از زیارت بودن
نهم: در همه حال، حضور قلب داشتن و استغفار کردن از گناه.


سیزدهم:بعد از تمام شدن زیارت،زود از حرم بیرون آمدن تا شوق،افزون‌تر شود،و هنگام خروج،عقب عقب بیرون آمدن
دهم: به نگهبانان و خادمان حرم احسان و احترام کردن.


چهاردهم:صدقه دادن به نیازمندان آن شهر و آستانه،بویژه به تنگدستان از دودمان رسول خدا احسان کردن. 1
یازدهم: پس از بازگشت به خانه، دوباره به حرم و زیارت رفتن و در آخرین زیارت، دعاى وداع خواندن.


رعایت این آداب،قرب روحى و معنوى مى‌آورد و سازندگى زیارت را افزون مى‌سازد و فلسفۀ تشریع زیارت نیز،همین بهره‌ورى از معنویات مزارات اولیاء خداست. 2
دوازدهم: پس از زیارت، بهتر از قبل از زیارت بودن.


-زیارت،زیارت کربلا،زیارت پیاده،اذن دخول
سیزدهم: بعد از تمام شدن زیارت، زود از حرم بیرون آمدن تا شوق، افزون‌تر شود، و هنگام خروج، عقب عقب بیرون آمدن.
 
چهاردهم: صدقه دادن به نیازمندان آن شهر و آستانه، به ویژه به تنگدستان از دودمان رسول خدا احسان کردن.<ref>همان، ج ۹۷، ص ۱۳۴.</ref>
 
رعایت این آداب، قرب روحى و معنوى مى‌آورد و سازندگى زیارت را افزون مى‌سازد و فلسفه تشریع زیارت نیز،همین بهره‌ورى از معنویات مزارات اولیاء خداست.<ref>در این زمینه ر.ک: «زیارت»،به قلم مؤلّف، نشر سازمان حج و زیارت.</ref>
 
==منبع==
 
*''[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص۲۳-۲۴.]''
 
==پی نوشت==
<references />
[[رده:زیارت]]
[[رده:آداب زیارت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۲۷

تشرف به دیدار امام معصوم(ع) چه در حال حیات و چه پس از شهادت و هنگام زیارت قبور ائمه(ع) آدابى دارد که آن را از دیدارهاى معمولى جدا مى‌کند. آداب زیارت شامل رعایت طهارت، ادب، متانت، توجه و حضور قلب است.[۱]

آداب زیارت سیدالشهدا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زیارت قبر سیدالشهدا (ع) آداب ویژه‌ترى دارد، از قبیل:

نماز خواندن، حاجت خواستن، بى‌آلایش و غمگین و غبارآلود، راه زیارت را پیمودن، پیاده رفتن، غسل زیارت کردن، تکبیر گفتن، وداع کردن.[۲]

آداب زیارت از دیدگاه شهید ثانی[ویرایش | ویرایش مبدأ]

شهید ثانى در کتاب «دروس»، چهارده آداب براى زیارت مى‌شمارد که خلاصه آن‌ها چنین است:

اول: غسل، پیش از ورود به حرم، با طهارت بودن و با لباس تمیز و خشوع وارد شدن.

دوم: بر آستانه حرم ایستادن، دعا خواندن و اذن ورود طلبیدن.

سوم: کنار ضریح مطهر ایستادن و خود را به قبر نزدیک ساختن.

چهارم: رو به حرم و پشت به قبله ایستادن در حال زیارت، سپس صورت بر قبر نهادن سپس به بالاى سر رفتن.

پنجم: زیارت‌هاى وارده را خواندن و سلام گفتن.

ششم: پس از زیارت، دو رکعت نماز خواندن.

هفتم: پس از نماز، دعا کردن و حاجت خواستن.

هشتم: کنار ضریح مقدارى قرآن خواندن و ثواب آن را هدیه به امام کردن.

نهم: در همه حال، حضور قلب داشتن و استغفار کردن از گناه.

دهم: به نگهبانان و خادمان حرم احسان و احترام کردن.

یازدهم: پس از بازگشت به خانه، دوباره به حرم و زیارت رفتن و در آخرین زیارت، دعاى وداع خواندن.

دوازدهم: پس از زیارت، بهتر از قبل از زیارت بودن.

سیزدهم: بعد از تمام شدن زیارت، زود از حرم بیرون آمدن تا شوق، افزون‌تر شود، و هنگام خروج، عقب عقب بیرون آمدن.

چهاردهم: صدقه دادن به نیازمندان آن شهر و آستانه، به ویژه به تنگدستان از دودمان رسول خدا احسان کردن.[۳]

رعایت این آداب، قرب روحى و معنوى مى‌آورد و سازندگى زیارت را افزون مى‌سازد و فلسفه تشریع زیارت نیز،همین بهره‌ورى از معنویات مزارات اولیاء خداست.[۴]

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ر.ک: «بحار الأنوار»، ج ۹۷، ص ۱۲۴.
  2. ر.ک: «بحار الأنوار»، ج ۹۸، ص ۱۴۰ به بعد.
  3. همان، ج ۹۷، ص ۱۳۴.
  4. در این زمینه ر.ک: «زیارت»،به قلم مؤلّف، نشر سازمان حج و زیارت.