اهداف نهضت عاشورا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اهداف نهضت عاشورا'''، چیزى است که آن حضرت براى دست یافتن به آنها یا تحقّق آنها هر چند در زمانهاى بعد، دست به آن قیام زد و در این راه، شهید شد. | |||
* زنده کردن اسلام | == مشروح اهداف == | ||
فهرستى از این اهداف مقدس به این صورت است: | |||
*زنده کردن اسلام | |||
* آگاه ساختن مسلمانان و افشاى ماهیّت واقعى امویان | *آگاه ساختن مسلمانان و افشاى ماهیّت واقعى امویان | ||
* احیاى سنّت نبوى و سیرۀ علوى | *احیاى سنّت نبوى و سیرۀ علوى | ||
* اصلاح جامعه و به حرکت در آوردن امّت | *اصلاح جامعه و به حرکت در آوردن امّت | ||
* از بین بردن سلطۀ استبدادى بنى امیّه بر جهان اسلام | *از بین بردن سلطۀ استبدادى بنى امیّه بر جهان اسلام | ||
* آزادسازى ارادۀ ملّت از محکومیّت سلطه و زور | *آزادسازى ارادۀ ملّت از محکومیّت سلطه و زور | ||
* حاکم ساختن حق و نیرو بخشیدن به حقپرستان | *حاکم ساختن حق و نیرو بخشیدن به حقپرستان | ||
* تأمین قسط و عدل اجتماعى و اجراى قانون شرع | *تأمین قسط و عدل اجتماعى و اجراى قانون شرع | ||
* از بین بردن بدعتها و | *از بین بردن بدعتها و کجرویها | ||
* تأسیس یک مکتب عالى تربیتى و شخصیّت بخشیدن به جامعه | *تأسیس یک مکتب عالى تربیتى و شخصیّت بخشیدن به جامعه | ||
این | این هدفها، هم در اندیشه و عمل سید الشهدا، جلوهگر بود، هم در یاران و سربازانش. | ||
از جمله سخنان امام حسین (ع) که گویاى اهداف اوست، عبارت است از: | ==هدف نهضت عاشورا از زبان [[سیدالشهدا (ع)|سید الشهداء (ع)]]== | ||
از جمله سخنان [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] که گویاى اهداف اوست، عبارت است از: | |||
«''إِنّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَإِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فى أُمَّةِ جَدّى، أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ وَأَسيرَ بِسيرَةِجَدّى وَأَبى عَلِىِّ بْنِ أَبيطالِب'''''»;''' | |||
'''«'''''من از روى خود خواهى و خوشگذرانى و يا براى فساد و ستمگرى قيام نكردم، من فقط براى اصلاح در امّت جدّم از وطن خارج شدم.''» <ref>حیاة الإمام الحسین بن على،ج ۲،ص ۲۶۴.</ref> | |||
و در نامۀ خود به بزرگان بصره نوشت: | و در نامۀ خود به بزرگان بصره نوشت: | ||
«... | «...''وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ (صلى الله علیه وآله)، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ، وَ اِنْ تَسْمَعُوا قَوْلی وَ تُطیعُوا أَمْری اَهْدِکُمْ سَبیلَ الرَّشادِ...''»<ref>همان،ص ۳۲۲.</ref> | ||
«...''و من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبرش فرا مى خوانم، چرا که (این گروه) سنّت پیامبر (صلى الله علیه وآله) را از بین برده و بدعت (در دین) را احیا کردند، اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت مى کنم''...» | |||
و در نامهاى که همراه مسلم بن عقیل به کوفیان نوشت، رسالت امامت را اینگونه ترسیم فرمود: | و در نامهاى که همراه مسلم بن عقیل به کوفیان نوشت، رسالت امامت را اینگونه ترسیم فرمود: | ||
«... | «...''فَلَعَمْرِي مَا اَلْإِمَامُ إِلاَّ اَلْعَامِلُ بِالْكِتَابِ، وَ اَلْآخِذُ بِالْقِسْطِ، وَ اَلدَّائِنُ بِالْحَقِّ، وَ اَلْحَابِسُ نَفْسَهُ عَلَى ذَاتِ اَللَّهِ، وَ اَلسَّلاَمُ''»<ref>همان،ص ۳۴۰</ref> | ||
و در | «''قسم بجانم كسى امام نيست مگر آنكه عامل به قرآن باشد و بر اساس قسط عمل نمايد و در گرو حق و حقيقت باشد و نفس خويش را بر خواست خدا وادارد. و السلام''» | ||
و در [[کربلا]] به یاران خویش فرمود: | |||
«... ''أَ لاَ تَرَوْنَ إِلَى اَلْحَقِّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ وَ إِلَى اَلْبَاطِلِ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ لِيَرْغَبِ اَلْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّي لاَ أَرَى اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ اَلْحَيَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِينَ إِلاَّ بَرَماً''»<ref>حیاة الإمام الحسین بن على،ج ۳،ص ۹۸.</ref> | |||
«... ''آيا نمىبينيد كسى به حقّ و حقيقت عمل نمىكند و از باطل روى گردان نيست؟ شايسته است كه مردم با ايمان از چنين محيط زورمدارانه و شرايط و اوضاع ننگينى به ملاقات پروردگار خود بشتابند؟! من مرگ را-در چنين شرايطى-جز سعادت نمىبينم؛ و زندگى با اين ستمگران را ملالانگيز و جانفرسا مىدانم!''» | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
خط ۴۶: | خط ۶۱: | ||
{{ب|کشته شد زیر بار ظلم نرفت | به به از قدرت تمام حسین}} | {{ب|کشته شد زیر بار ظلم نرفت | به به از قدرت تمام حسین}} | ||
{{ب|بهر احیاى دین شهادت یافت | زنده شد نام دین ز نام حسین<ref>''حسین،پیشواى انسانها،ص | {{ب|بهر احیاى دین شهادت یافت | زنده شد نام دین ز نام حسین<ref>''حسین،پیشواى انسانها،ص ۵۳.''</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* ''جواد محدثی، | |||
*''[[فرهنگ عاشورا|فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، قم، معارف، ج۱، ص ۶۲-۶۳.]]'' | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
<references /> | |||
[[رده:مفاهیم]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۵
اهداف نهضت عاشورا، چیزى است که آن حضرت براى دست یافتن به آنها یا تحقّق آنها هر چند در زمانهاى بعد، دست به آن قیام زد و در این راه، شهید شد.
مشروح اهداف[ویرایش | ویرایش مبدأ]
فهرستى از این اهداف مقدس به این صورت است:
- زنده کردن اسلام
- آگاه ساختن مسلمانان و افشاى ماهیّت واقعى امویان
- احیاى سنّت نبوى و سیرۀ علوى
- اصلاح جامعه و به حرکت در آوردن امّت
- از بین بردن سلطۀ استبدادى بنى امیّه بر جهان اسلام
- آزادسازى ارادۀ ملّت از محکومیّت سلطه و زور
- حاکم ساختن حق و نیرو بخشیدن به حقپرستان
- تأمین قسط و عدل اجتماعى و اجراى قانون شرع
- از بین بردن بدعتها و کجرویها
- تأسیس یک مکتب عالى تربیتى و شخصیّت بخشیدن به جامعه
این هدفها، هم در اندیشه و عمل سید الشهدا، جلوهگر بود، هم در یاران و سربازانش.
هدف نهضت عاشورا از زبان سید الشهداء (ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]
از جمله سخنان امام حسین (ع) که گویاى اهداف اوست، عبارت است از:
«إِنّى لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَإِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فى أُمَّةِ جَدّى، أُريدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ وَأَسيرَ بِسيرَةِجَدّى وَأَبى عَلِىِّ بْنِ أَبيطالِب»;
«من از روى خود خواهى و خوشگذرانى و يا براى فساد و ستمگرى قيام نكردم، من فقط براى اصلاح در امّت جدّم از وطن خارج شدم.» [۱]
و در نامۀ خود به بزرگان بصره نوشت:
«...وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ (صلى الله علیه وآله)، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ، وَ اِنْ تَسْمَعُوا قَوْلی وَ تُطیعُوا أَمْری اَهْدِکُمْ سَبیلَ الرَّشادِ...»[۲]
«...و من شما را به کتاب خدا و سنّت پیامبرش فرا مى خوانم، چرا که (این گروه) سنّت پیامبر (صلى الله علیه وآله) را از بین برده و بدعت (در دین) را احیا کردند، اگر سخنانم را بشنوید و فرمانم را اطاعت کنید، شما را به راه راست هدایت مى کنم...»
و در نامهاى که همراه مسلم بن عقیل به کوفیان نوشت، رسالت امامت را اینگونه ترسیم فرمود:
«...فَلَعَمْرِي مَا اَلْإِمَامُ إِلاَّ اَلْعَامِلُ بِالْكِتَابِ، وَ اَلْآخِذُ بِالْقِسْطِ، وَ اَلدَّائِنُ بِالْحَقِّ، وَ اَلْحَابِسُ نَفْسَهُ عَلَى ذَاتِ اَللَّهِ، وَ اَلسَّلاَمُ»[۳]
«قسم بجانم كسى امام نيست مگر آنكه عامل به قرآن باشد و بر اساس قسط عمل نمايد و در گرو حق و حقيقت باشد و نفس خويش را بر خواست خدا وادارد. و السلام»
و در کربلا به یاران خویش فرمود:
«... أَ لاَ تَرَوْنَ إِلَى اَلْحَقِّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ وَ إِلَى اَلْبَاطِلِ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ لِيَرْغَبِ اَلْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّي لاَ أَرَى اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ اَلْحَيَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِينَ إِلاَّ بَرَماً»[۴]
«... آيا نمىبينيد كسى به حقّ و حقيقت عمل نمىكند و از باطل روى گردان نيست؟ شايسته است كه مردم با ايمان از چنين محيط زورمدارانه و شرايط و اوضاع ننگينى به ملاقات پروردگار خود بشتابند؟! من مرگ را-در چنين شرايطى-جز سعادت نمىبينم؛ و زندگى با اين ستمگران را ملالانگيز و جانفرسا مىدانم!»
از حسین اکتفا به نام حسین | نبود در خور مقام حسین | |
بلکه یابد که خلق دریابند | علّت اصلى قیام حسین | |
کشته شد زیر بار ظلم نرفت | به به از قدرت تمام حسین | |
بهر احیاى دین شهادت یافت | زنده شد نام دین ز نام حسین[۵] |