مراسم تابوت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۹

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''مراسم تابوت''' یا '''تابوئیک''' یکی از شیوه‌های [[سوگواری محرم|سوگواری]] [[امام حسین(ع)]] و [[واقعه عاشورا]] در شهر [[میانگ کابائو]] در کشور [[اندونزی]]. مراسم تابوئیک هر ساله از یکم تا دهم [[محرم]] در این شهر برگزار می‌شود. در این مراسم تابوت‌های عظیم توسط عزاداران حسینی به سوی ساحل دریا حمل می‌شود و همزمان برخی امور سوگوارانه انجام می‌گیرد و در نهایت «تابوئیک» به دریا انداخته می‌شود. این مراسم اختصاصی به [[شیعیان]] ندارد و شمار زیادی از [[اهل سنت]] نیز در آن مشارکت دارند.
+<br />
+[[رده:مراسم‌ها]]
-[[پرونده: 300px-مراسم تابوت.jpg|بندانگشتی|مراسم تابوت در اندونزی]]
-==پیشینه==
-این مناسک توسط سربازان [[شیعه|شیعه‌ای]] که در دوران حکومت [[بریتانیا|بریتانیایی‌ها]] در [[شبه قاره هند]]، در [[اندونزی]] ساکن شده بودند، در این منطقه رواج پیدا کرده است.<ref>پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، 1378.</ref>
-==نحوه مراسم==
-مراسم تابوئیک، حمل تابوت‌های نمادین و در پایان، انداختن آن به دریاست. این تابوت که «تابوئیک» نام دارد، با ارتفاعی بیش از 10 متر، از چوب بامبو، خیزران و کاغذ ساخته شده است. گاه تابوئیک از نوعی چوب سخت، پارچه، کاغذهای رنگی و حتی از طلا ساخته می‌شود. در نوک تابوت ساخته شده، نمادی از [[براق|بُراق]] (اسب تیزرو) قرار دارد.
-اهالی منطقه معتقدند که [[امام حسن (ع)]] و [[امام حسین (ع)]] هر دو در [[کربلا]] به [[شهادت]] رسیده‌اند. آنها بر این باورند که روح این دو امام شهید(ع) توسط [[براق|بُراق]] به [[بهشت]] برده شده است. در این مراسم دو تمثال از براق که تابوئیک پسه و تابوئیک سوبارانگ نام دارد، توسط مردم حمل میشود. حمل این تابوت‌ها (دو بُراقی که تابوئیک نام دارد) با موسیقی تنبور و طبلهای تسه و دُهُل همراه است. بعد از ظهر، هر دو تابوئیک به ساحل کشانده شده و قبل از غروب آفتاب به دریا انداخته می‌شوند. در صبحگاه، تابوت، داراگا، پانجا و عمامه امام حسین(ع) توسط ده‌ها هزار نفر از مردم «پاری آمان» که به صورت گروهی از بازار و خیابان‌ها حرکت میکنند به گردش درمی‌آید. مردم عزاداری که به آرامی درحرکت‌اند، گاه با گریه‌های شدید و با فریاد بلند می‌گویند: هویاکتابوئیک،... هویاک (یا حسین). این مراسم با غروب خورشید پایان می‌گیرد و تابوت به دریا سپرده می‌شود تا سمبل عزیمت بُراق امام حسین(ع) به آسمان باشد. مردم عزادار پس از غرق شدن تابوت، پارچه و کاغذهای رنگی و دیگر وسایل را که در ساخت آن به کار رفته، برداشته و به خانه‌های خود بازمی‌گردند.»<ref>پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، 1378.</ref>
-امروز هزینه مراسم تابوت بیش از 3 میلیون روپیه (معادل1500 دلار) است و مراسم تابوت، به عنوان بخشی از فرهنگ مردم شهر به «میانگ کابائو» آمده و اگر مردم به واسطه مشکلی نتوانند حضور پیدا کنند، هدایا و کمک‌های خود را برای مدیر مراسم می‌فرستند.»<ref>پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، 1378</ref>
-==پیوند به بیرون==
-منبع مقاله: [http://fa.wikishia.net/view/%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85_%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AA دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت]
-==منابع==
-* پوریا، علی، «عاشورا در اندونزی»، کوثر، اردیبهشت 1378، شماره 26
-{{عزاداری محرم}}
-==پانویس==

مراسم تابوت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۹

منوی ناوبری

جستجو