عقبة بن عمرو السهمی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
عقبة از طایفه‌ی بنی سهم بن عوف بن غالب بود. گفته‌اند او نخستین کسی است که در رثای حسین بن علی (ع) شعر سروده و این قطعه از لطیف‌ترین و سلیس‌ترین شعرهایی است که در مراثی امام حسین (ع) انشاد شده است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = عقبة بن عمرو السهمی‌
| تصویر                  =
| توضیح تصویر            =
| نام اصلی              =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| محل تولد                =
| والدین                = 
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| علت مرگ                =
| محل زندگی              =
| مختصات محل زندگی        =
| مدفن                  =
|مذهب                  =
|در زمان حکومت          =
|اتفاقات مهم            =
| نام دیگر              =
|لقب                    =
|بنیانگذار              =
| پیشه                  = شاعر
| سال‌های نویسندگی        =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|فیلم‌نامه‌ها              =
|دیوان اشعار            =
|تخلص                    =
|فیلم ساخته بر اساس اثر=
| همسر                    =
| شریک زندگی            =
| فرزندان                =
|تحصیلات                  =
|دانشگاه                =
|حوزه                  =
|شاگرد                  =
|استاد                  =
|علت شهرت              =
| تأثیرگذاشته بر        =
| تأثیرپذیرفته از         =
| وب‌گاه                  =
|گفتاورد                =
|امضا                  =
}}
 
در مورد '''عقبه بن عمرو السهمی''' گفته شده او نخستین کسی است که در رثای [[حسین بن على (ع)|حسین بن علی (ع)]] شعر سروده و این قطعه از لطیف‌ترین و سلیس‌ترین شعرهایی است که در [[مرثیه|مراثی]] امام حسین (ع) انشاد شده است.
 
== اشعار ==
عقبة از طایفه‌ی بنی سهم بن عوف بن غالب در اواخر قرن اول هجری به [[کربلا]] رفت و نزدیک قبر امام (ع) ایستاد و خواند:


او در اواخر قرن اول هجری به کربلا رفت و نزدیک قبر امام (ع) ایستاد و خواند:


1- مررت علی قبر الحسین بکربلاءففاض علیه من دموعی غزیرها
1- مررت علی قبر الحسین بکربلاءففاض علیه من دموعی غزیرها
خط ۱۶: خط ۶۶:


7- و لا برح الوفّاد زوار قبره‌یفوح علیهم مسکها و عبیرها <ref>ادب الطف؛ ج 1، ص 52.</ref>  
7- و لا برح الوفّاد زوار قبره‌یفوح علیهم مسکها و عبیرها <ref>ادب الطف؛ ج 1، ص 52.</ref>  


1- در کربلا بر قبر حسین (ع) گذشتم و اشک فراوانی از دیدگانم بر تربت مزارش فرو ریخت.
1- در کربلا بر قبر حسین (ع) گذشتم و اشک فراوانی از دیدگانم بر تربت مزارش فرو ریخت.
خط ۳۲: خط ۸۳:




==منابع==


==منابع==
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:57.]
دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص:57.


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده:هنر]]
[[رده:ادبیات]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:شاعران عرب]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۱

عقبة بن عمرو السهمی‌
پیشه شاعر

در مورد عقبه بن عمرو السهمی گفته شده او نخستین کسی است که در رثای حسین بن علی (ع) شعر سروده و این قطعه از لطیف‌ترین و سلیس‌ترین شعرهایی است که در مراثی امام حسین (ع) انشاد شده است.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عقبة از طایفه‌ی بنی سهم بن عوف بن غالب در اواخر قرن اول هجری به کربلا رفت و نزدیک قبر امام (ع) ایستاد و خواند:


1- مررت علی قبر الحسین بکربلاءففاض علیه من دموعی غزیرها

2- و ما زلت أبکیه و أرثی لشجوه‌و یسعد عینی دمعها و زفیرها

3- و بکّیت من بعد الحسین عصائباأطافت به من جانبیه قبورها

4- اذا العین قرّت فی الحیاة و أنتم‌تخافون فی الدّنیا فأظلم نورها

5- سلام علی أهل القبور بکربلاو قلّ لها منّی سلام یزورها

6- سلام بآصال العشی و بالضحی‌تؤدیه نکباء الریاح و مورها

7- و لا برح الوفّاد زوار قبره‌یفوح علیهم مسکها و عبیرها [۱]


1- در کربلا بر قبر حسین (ع) گذشتم و اشک فراوانی از دیدگانم بر تربت مزارش فرو ریخت.

2- بی‌درنگ لب به رثای او گشودم و بر غمش گریستم، اشک‌های من و آههای من، چشمانم را در این سوگواری یار بودند.

3- بر حسین گریستم و پس از حسین بر قومی گریستم که قبر او را با قبور خود احاطه کرده بودند.

4- اگر دیدگان ما بخواهند روشن و خشنود باشند و شما در این دنیا دلتنگ و هراسان باشید آن دیدگان کور باد.

5- بر خفتگان خاک کربلا سلام باد و افسوس دارم که بر مزار ایشان کمتر سلام می‌گویم.

6- در ظلمت شب‌ها و روشنی روزها بر آن قبرها سلام باد، سلامی که همراه باد صبا با غبارها بر آن قبرها می‌نشیند.

7- آنجاکه رایحه‌ی مشک و عنبر بر شامه‌ی زایرانش همیشه می‌وزد (همواره از مشک و عنبر این قبور سرشار باد)


منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ادب الطف؛ ج 1، ص 52.