مسلم بن عبدالله ضبابی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
پس از واقعه کربلا و تا قیام [[مختار ثقفى|مختار ثقفی]] در [[کوفه]] می‌زیست. | پس از واقعه کربلا و تا قیام [[مختار ثقفى|مختار ثقفی]] در [[کوفه]] می‌زیست. | ||
===قیام مختار ثقفی=== | ===قیام مختار ثقفی=== | ||
در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای [[ابن مطیع]] عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار، وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود [[زربی|زِربی]] در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. <ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref> | در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای [[ابن مطیع]] عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای عبدالله ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار، وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۲۹،۱۸. </ref> پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود [[زربی|زِربی]] در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]] با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. <ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲.</ref> | ||
==مرگ== | ==مرگ== | ||
یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند. | یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۳
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | مسلم بن عبدالله ضبابی |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | از قاتلان مسلم بن عوسجه |
مسلم بن عبدالله ضبابی، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
بنا به نقل کتب تاریخ و مقتل، او جزء قاتلان مسلم بن عوسجه بود که به همراه عبدالرحمن بن ابی خشکاره بجلی و بنا به قولی عمرو بن حجاج زبیدی در قتل مسلم شرکت کرد.[۱] شبث بن ربعی او و دیگر افراد سپاه کوفه را به دلیل شادی و شعف پس از کشتن مسلم بن عوسجه سرزنش کرد.[۲] نام او به عنوان یکی از قاتلان مسلم بن عوسجه در زیارت ناحیه مقدسه آمده و مورد لعنت قرار گرفته‌است.
پس از واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پس از واقعه کربلا و تا قیام مختار ثقفی در کوفه می‌زیست.
قیام مختار ثقفی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در زمان حکومت زبیریان بر کوفه، به آنان پیوست و در نبردی که بین نیروهای ابن مطیع عامل عبدالله بن زبیر در کوفه و نیروهای مختار صورت گرفت او در کنار نیروهای عبدالله ابن مطیع جنگید. پس از شکست زبیریان، وی جزو اشرافی بود که به مختار پیوست. سپس در شورش بر علیه سپاه مختار شرکت کرد. مختار، وی و دیگر امرای اموی را در جنگ جَبّانة السَبیع شکست داد.[۳] پس از آن به همراه چند تن از قاتلین کربلا از کوفه گریخت. مختار جمعی را به همراه غلام خود زِربی در پی آنان فرستاد. چون نزدیک شدند، شمر با حیله‌ای زربی را کشت. مسلم بن عبدالله به همراه شمر و چند تن دیگر فرار کردند. [۴]
مرگ[ویرایش | ویرایش مبدأ]
یاران مختار به آنان رسیدند و شمر را کشتند و مسلم بن عبدالله را هم دستگیر کردند. آنگاه به دستور مختار او را تیرباران نمودند.
منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۴۰۰؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۳۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸.
- ↑ - الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۳۶.
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۵۸-۵۹؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۲۹،۱۸.
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۶، ص۶۵؛ الاخبار الطوال ، دینوری، ابوحنیفه احمدبن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره: ۱۹۶۰ میلادی.، ص۳۰۱-۳۰۲؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۶، ص۵۲.