مسروق بن وائل حضرمى: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۸: خط ۱۸:
}}'''مسروق بن وائل حضرمی''' از نیروهاى سپاه [[عمر سعد]] که در [[کربلا]] حضور داشت.  
}}'''مسروق بن وائل حضرمی''' از نیروهاى سپاه [[عمر سعد]] که در [[کربلا]] حضور داشت.  


== نقش در نبرد کربلا ==
==نقش در نبرد کربلا==
مسروق بن وائل حضرمی در پیشاپیش نیروهاى [[کوفه]] بود، به این امید که سر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] را به دست آورد و نزد [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]]، مقام یابد.
مسروق بن وائل حضرمی در پیشاپیش نیروهاى [[کوفه]] بود، به این امید که سر [[حسین بن على (ع)|امام حسین(ع)]] را به دست آورد و نزد [[عبید الله بن زیاد|ابن زیاد]]، مقام یابد.


خط ۳۳: خط ۳۳:


==پی‌نوشت==
==پی‌نوشت==
<references />
<references />{{navbox
|name = عاملان واقعه کربلا
|title = عاملان واقعه کربلا
 
|group1 = عاملان اصلی
|list1 = [[یزید بن معاویه]] {{*}} [[ابن زیاد]] {{*}} [[عمر سعد]]
 
|group2 = لشکر عمر بن سعد
|list2 = {{navbox | child
 
|group1 = فرماندهان
|list1 = [[شمر بن ذی الجوشن]] {{*}} [[عمرو بن‌ حجاج‌ زبیدی]] {{*}} [[شبث‌ بن ربعی تمیمی یربوعی ریاحی]]
 
|group2 = قاتلان
|list2 = [[سنان]] {{*}} [[شمر]] {{*}} [[خولی]] {{*}} [[حرمله]]
 
|group3 = تازندگان بر بدن امام
|list3 = [[هانی]] {{*}} [[اسحاق]]
 
|group4 = حاملان سر امام
|list4 = [[خولی]] {{*}} [[شمر]]
}}
|group5 = سایر
|list5 = [[حفص بن عمر]]
}}
[[رده:افراد]]
[[رده:افراد]]
[[رده:قاتلان کربلا]]
[[رده:قاتلان کربلا]]
[[en:Al-Hajjaj b. Masruq al-Ju'fi]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۰

مشخصات فردی
نام کامل مسروق بن وائل حضرمی
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته نیروهای تحح امر عمرسعد در کربلا که از نبرد منصرف شد

مسروق بن وائل حضرمی از نیروهاى سپاه عمر سعد که در کربلا حضور داشت.

نقش در نبرد کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

مسروق بن وائل حضرمی در پیشاپیش نیروهاى کوفه بود، به این امید که سر امام حسین(ع) را به دست آورد و نزد ابن زیاد، مقام یابد.

پشیمانی از نبرد با سیدالشهدا(ع)[ویرایش | ویرایش مبدأ]

عبدالله بن حوزه در گفتگویى با امام، به آن حضرت جسارت کرد و سیدالشهدا(ع) او را نفرین کرد و فرمود: «اللّهمّ حزه الى النّار».

او خشمگین شد و خواست که به سوى امام اسب بتازد. هنگام پرش از نهر، پایش در رکاب ماند و بدنش از اسب آویخته شد. در برخى نقلها آمده است که اسبش او را آن قدر به سنگها و درختها کشید و کوبید تا مرد.[۱]

مسروق از این صحنه ترسید و خود را از میدان نبرد کنار کشید. علت را که پرسیدند، به این حادثه اشاره کرد و گفت: «رأیت من اهل هذا البیت شیئا لا اقاتلهم ابدا». از این دودمان چیزى دیدم که هرگز با آنان نخواهم جنگید.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. عبرات المصطفین،ج ۲،ص ۲۶.