سید شهاب موسوی آرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
{{ب| «موسوی» تاریخ فوت خود به شمسی زد رقم|ما به امید خدا از دار فانی می‌رویم» <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 5، ص 3447.</ref> }} | {{ب| «موسوی» تاریخ فوت خود به شمسی زد رقم|ما به امید خدا از دار فانی می‌رویم» <ref> سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 5، ص 3447.</ref> }} | ||
{{ب| عارف و عامی به جستجوی حسین است|خلق جهان در آرزوی حسین است }} | {{ب| عارف و عامی به جستجوی [[حسین]] است|خلق جهان در آرزوی حسین است }} | ||
{{ب| گرچه به جز کعبه قبله‌ای نشناسم|قبله‌ی عشّاق خاک کوی حسین است }} | {{ب| گرچه به جز کعبه قبله‌ای نشناسم|قبله‌ی عشّاق خاک کوی حسین است }} | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1244.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج 2، ص: 1244.] | ||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
[[رده:شاعران فارسی زبان]] | [[رده:شاعران فارسی زبان]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | [[رده:شاعران معاصر]] | ||
<references /> | <references />{{شاعران}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۷
سیّد شهاب موسوی (1304 ه. ش) از شاعران معاصر است.
| سیّد شهاب موسوی | |
|---|---|
 | |
| زادروز | 1304 ه. ش «آران» کاشان |
| مرگ | 1368 ه. ش |
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سیّد شهاب موسوی، فرزند سیّد علی اکبر، در بهمن ماه 1304 ه. ش در «آران» کاشان دیده به جهان گشود. خواندن و نوشتن را در مکتب‌های زادگاهش فراگرفت. از کودکی ذوق و قریحه‌ی شاعری داشت و در نه سالگی نخستین شعرش را در ستایش استادش سرود.
موسوی در آغاز جوانی راهی تهران شد و در چند انجمن ادبی چون «انجمن ادبی ایران» عضویت یافت، و با فنون شعر و رموز آن آشنا گردید، و از محضر اساتیدی چون ناصح، مهرداد اوستا، مشفق کاشانی و امیری فیروز کوهی بهره جست. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی تهران را ترک گرفت و به زادگاه خود بازگشت.
او در کاشان اقدام به تأسیس «انجمن ادبی پانزده خرداد» کرد و تا واپسین روزهای حیات مسئولیت انجمن را عهده‌دار بود.
موسوی شاعری شیرین سخن و لطیف طبع بود. وی سرانجام در دی ماه 1368 شمسی چشم از جهان فرو بست. و شگفت آنکه ماده تاریخ فوتش را قبلا پیش‌بینی کرده و در مقطع قطعه‌ای چنین می‌گوید:
اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
| «موسوی» تاریخ فوت خود به شمسی زد رقم | ما به امید خدا از دار فانی می رویم |
| «موسوی» تاریخ فوت خود به شمسی زد رقم | ما به امید خدا از دار فانی می‌رویم» [۱] | |
| عارف و عامی به جستجوی حسین است | خلق جهان در آرزوی حسین است | |
| گرچه به جز کعبه قبله‌ای نشناسم | قبله‌ی عشّاق خاک کوی حسین است | |
| آیه‌ی تطهیر در نبی‌ست به شأنش | سوره‌ی و اللّیل وصف موی حسین است | |
| معنی هر آیه‌ای ز سوره‌ی و الشّمس | شمّه‌ای از صورت نکوی حسین است | |
| لطف بهشت و صفای روضه‌ی رضوان | طرف نشانی ز خلق و خوی حسین است | |
| آنچه رهاند تو را ز آتش دوزخ | هست یقینم که آبروی حسین است | |
| گفت محمّد که دشمن است خدا را | هر که عدوی من و عدوی حسین است | |
| ماه محرم مگر دمیده که اینسان | باز به هر گوشه گفتگوی حسین است | |
| آب روان را که مَهر فاطمه خوانند | بسته ندانم چرا؟ به روی حسین است | |
| وا اسَفا در زمینِ «ماریه» گویی | خون خدا جاری از گلوی حسین است | |
| در صف محشر همه به فکر بهشت‌اند | «موسوی» آنجا به جستجوی حسین است [۲] |