علی بلوکباشی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
*دوره‌های Diploma و B. Litt. و D. Phil در رشته انسان‌شناسی اجتماعی در دانشگاه آکسفورد انگلستان<ref name=":0" /> | |||
*کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی و زبان‌های باستانی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران در 1349 | |||
*کارشناسی ادبیات دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ۱۳۴۱<ref>[http://anthropology.ir/article/264.html پایگاه اطلاع رسانی انسان شناسی و فرهنگ]</ref> | *کارشناسی ادبیات دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ۱۳۴۱<ref>[http://anthropology.ir/article/264.html پایگاه اطلاع رسانی انسان شناسی و فرهنگ]</ref> | ||
==فعالیت‌ها== | ==فعالیت‌ها== | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
===کتاب‌ها=== | ===کتاب‌ها=== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/742080 | *[[تعزیه خوانی]]: [http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/742080 حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، تهران، امیرکبیر، 1383، ص 200.] | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/3941345 هفده مجلس شبیه‌خوانی: بخشی از متون تعزيه نَنيز و رابُر (تعزيه كرمان)/ گردآوری، مقدمه و تصحيح مريد قنبری‌ننيز؛ با گفتاری از علی بلوكباشی. تهران: اطلاعات، ۱۳۹۴. ۶۸۰ ص.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/bibliographic/3941345 هفده مجلس شبیه‌خوانی: بخشی از متون تعزيه نَنيز و رابُر (تعزيه كرمان)/ گردآوری، مقدمه و تصحيح مريد قنبری‌ننيز؛ با گفتاری از علی بلوكباشی. تهران: اطلاعات، ۱۳۹۴. ۶۸۰ ص.] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۰
| علی بلوکباشی | |
|---|---|
 | |
| زمینه فعالیت | پژوهش و نویسندگی |
| ملیت | ایرانی |
| تولد | ۸۸ سال تهران |
| تابعیت | ایرانی |
| محل زندگی | تهران |
| نام(های) دیگر |
پدر مردم‌شناسی آکادمیک ایران |
| فعالیت در گروه تحقیقاتی | مردم‌شناسی |
| مدرک تحصیلی | دکترا |
| رشته تحصیلی | انسان‌شناسی- مردم‌شناسی |
علی بلوکباشی (زادهٔ 1314 خورشیدی) نویسنده و پژوهشگر ایرانی در رشته مردم‌شناسی است.[۱]
تحصیلات[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- دوره‌های Diploma و B. Litt. و D. Phil در رشته انسان‌شناسی اجتماعی در دانشگاه آکسفورد انگلستان[۱]
- کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی و زبان‌های باستانی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران در 1349
- کارشناسی ادبیات دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ۱۳۴۱[۲]
فعالیت‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
پژوهش در زمینه مسائل مربوط به «مردم‌نگاری و فرهنگ عامه» ایران و مطالعه و بررسی ساخت‌های اجتماعی، اقتصادی، هنری و فرهنگی و نظام‌های ایمانی و عقیدتی در جامعه‌های شهری و ایلی- عشایری از عمده‌ترین فعالیت‌های ایشان در چند دهه گذشته بوده است. وی در دانشگاه‌های تهران، الزهرا و آزاد اسلامی مباحثی از مردم‌شناسی عمومی، فرهنگ عامه ایران، هنرهای نمایشی، شخصیت‌شناسی و... را تدریس می‌کرده است. در کنگره‌ها و مجامع علمی- فرهنگی در داخل ایران و خارج از کشور، مانند ونکوور کانادا، مسکو، لنینگراد، لندن و واشنگتن دی. سی. امریکا شرکت کرده و مقالاتی ارائه داده است. علی بلوکباشی تا پیش از انقلاب اسلامی ایران مدیر بخش مطالعات و تحقیقات شهری و معاون پژوهشی مرکز مردم‌شناسی ایران و سردبیر فصلنامه «مردم‌شناسی و فرهنگ عامه ایران» بود. اکنون، عضو شورای عالی علمی دائرۀالمعارف بزرگ اسلامی و مدیر بخش مردم‌شناسی دفتر پژوهش‌های فرهنگی و عضو شورای اجرائی فرهنگنامه کودکان و نوجوانان است و با برخی از مؤسسات و مراکز علمی ـ پژوهشی ایران همکاری علمی و قلمی و مشورتی دارد.[۱]
- عضو شورای عالی علمی دایرة المعارف بزرگ اسلامی از 1365
- مدیر بخش مردم شناسی دایرة المعارف بزرگ اسلامی
- معاونت اداره فرهنگ عامه از 1344-1352
- مدیر بخش تحقیقات شهری مرکز مردم شناسی ایران از 1347- 1355
- عضو هیئت علمی فرهنگنامه کودکان و نوجوانان از 1362
- عضو هیئت رئیسه نخستین انجمن انسان شناسی ایران از 1380-1384
- مدیر بخش پیشه و صنعت در فرهنگستان زبان و ادب فارسی از 1384
- عضو هیئت علمی گروه انسان شناسی هنر در فرهنگستان هنر از 1385[۱]
آثار[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مداخل[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در دایرة المعارف بزرگ اسلامی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
در دانشنامه فرهنگ مردم ایران[ویرایش | ویرایش مبدأ]
کتاب‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، تهران، امیرکبیر، 1383، ص 200.
- هفده مجلس شبیه‌خوانی: بخشی از متون تعزيه نَنيز و رابُر (تعزيه كرمان)/ گردآوری، مقدمه و تصحيح مريد قنبری‌ننيز؛ با گفتاری از علی بلوكباشی. تهران: اطلاعات، ۱۳۹۴. ۶۸۰ ص.
مقاله‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- «اقسام تعزیه و مجالس تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 259- 322.
- «بازتاب تعزیه خوانی بر دیواره نگاری‌های دوره صفوی»، تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، ص 30- 38.
- «پنج مجلس تعزیه از مجموعه تعزیه‌های دربندسر»، تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، ص 167- 170.
- «پیدایش و چگونگی شکل گیری تعزیه خوانی»، تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، ص 21- 30.
- «تابوت»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد 14، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1385، ص 179- 181.[۳]
- «تابوت گردانی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد 15، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1387، ص 183- 188.
- «تابوت گردانی نمایشی تمثیلی از قدرت قدسی خداوندی»، نشر دانش، شماره 94، زمستان 1378، ص 32- 38.
- «تأملی بر کارکردهای روان اجتماعی تعزیه خوانی»، اطلاعات، 10 اسفند 1382، ص 6.
- تعزیه خوانی سازگاری وناسازگاری با ساختار فرهنگی جامعه تعزیه خوانی سازگاری وناسازگاری با ساختار فرهنگی جامعه، نامه علوم اجتماعی 1377 شماره 11
باز نشرها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- «تأملی در کارکردهای روان- اجتماعی تعزیه خوانی»، فرهنگ فارس، شماره 18- 19، پاییز و زمستان 1381، ص 93- 86.
- «تعزیه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد 15، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1387، ص 590- 593..
- «تعزیه خوانی»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد 15، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1387، ص 593- 608.
- «تعزیه نامه»، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد 15، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، 1387، ص 608- 611.
- «تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب»، تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، ص 41- 84.
- «تعزیه خوانی در دوره فتحعلی شاه»، تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، ص 93- 115.
- «توصیفی از تعزیه عروسی قاسم»، تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، ص 123- 139.
- توصیفی از تعزیه عروسی قاسم، تئاتر 1370 شماره 16
- «تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایشی آیینی»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 21- 58.
- «تعزیه خوانی در دوره پیش از قاجار»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 61- 100.
- «تعزیه خوانی در دوره قاجار»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 103- 155.
- «تعزیه خوانی‌های تهران»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 159- 231. [۴]
- «رخت و لباس و اسباب تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 387- 432.
- «زبان و ادبیات تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 533- 610.
- «شرح حال تعزیه خوانان و تعزیه گردانان»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 683- 728.
- «شکل‌های تعزیه خوانی و مکان‌های برگزاری آنها»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 235- 257.
- «ضرب المثل ها، تشبیه ها، تمثیل‌ها و اصطلاح‌ها [در تعزیه]»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 643- 679.
- «شیوه گفتار در تعزیه خوانی»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 613- 640.
- «منابع ادبی و نمایش تعزیه نامه ها»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 497- 529.
- «موسیقی تعزیه»، پژوهشی در تعزیه و تعزیه خوانی از آغاز تا آخر دوره قاجار در تهران، ص 435- 494.
- «تعزیه خوانی در دوره فتحعلی شاه: نگاه جیمز موریه به تعزیه داری»، درباره تعزیه و تئاتر در ایران، ص 22- 44.
- «تعزیه خوانی: همنوایی و ناهمنوایی آن با ساختار فرهنگی- دینی جامع ما»، سروش، شماره 869، 13 دی 1376، ص 64- 66.
- «تعزیه خوانی دیگر نمی تواند جاذبه گذشته را در میان مردم داشته باشد»، ابرار، 18 خرداد 1379، ص 10.
- «حماسه کویر، حدیث شهید دشت اردهال»، فرهنگ و مردم، سال پنجم، شماره 19- 20، پاییز- زمستان 1385.
- «شمایل نگاری در حوزه هنرهای عامه ایران»، کتاب ماه هنر، شماره 31- 32، فروردین-اردیبهشت 1380، ص 3- 7.
- «عاشقانه‌های کربلا»، کلک، شماره 73- 75، فروردین- خرداد 1375، ص 324 327.[۵]
- «عاشورا و تابوت واره‌های مذهبی»، اطلاعات، 6 اسفند 1382، ص 6.
- «قالی شویان»، هنر و مردم، شماره 19، اردیبهشت 1343، ص 32- 37.
- قالی شویان: مناسک نمادین قالی شویی در مشهد اردهال، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، 1379، ص 103.
نقد و بررسی‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- «موسم آیینه گردانی شده: نگاهی به پیشینه نخل گردانی در ایران»، اطلاعات، 14 اسفند 1381.
- نخل گردانی: نمایش تمثیلی از جاودانگی حیات شهیدان، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، 1380، ص 117.
- «نقش و کارکرد اجتماعی، فرهنگی و هنری تعزیه خوانی در جامعه سنتی ایران»، مجموعه مقالات نمایش گردهمایی بین المللی مکتب اصفهان، 1386، «و زمانی برای لذت».
- «And A Time for Pleasure», By Ali Boloukbashi and William Beeman, Iran: Elements of Destiny, photographer Beny Roloff, General Editor Amir Arjomand, Toronto: McClelland and Stewart, 1978, 252-275 p.
ویراستاری‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
معرفی‌ها و توصیف‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- «پژوهشی ارزنده در زمینه تعزیه شناسی»، نوشته محمدحسین ناصربخت، شرق، 19 مهر 1383، ص 20.
- «پژوهشی در تعزیه خوانی»، نوشته علی آل داوود، نشر دانش، شماره 101، تابستان 1381، ص 61- 62.
- «دانشنامه‌ایبا نازک بینی‌های کم نظیر»، نوشته مصطفی مختاباد، کتاب هفته، شماره 45، 4 اسفند 1380، ص 12- 13.
- «چند پرسش بی پاسخ در یک اتنوگرافی»، نوشته علیرضا حسن زاده، کتاب ماه هنر، شماره 39 و 40، آذر و دی 1380، ص 62- 65.
مصاحبه‌ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- «فراز و فرود نمایش قدسیانه تعزیه»، تعزیه خوانی: حدیث قدسی مصایب در نمایش آیینی، ص 145- 163.
- «گزارش جلسه سخنرانی علی بلوکباشی درباره مراسم قربانی»، به کوشش بهناز خسروی، پایگاه اطلاع رسانی انسان شناسی و فرهنگ، 10 فروردین 1388،
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.
- وب سایت پایگاه اطلاع رسانی انسان شناسی و فرهنگ
- University of Minessota
- وب سایت مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی
پی‌نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ مرکز دائر‌ه‌المعارف بزرگ اسلامی
- ↑ پایگاه اطلاع رسانی انسان شناسی و فرهنگ
- ↑ در این مقاله درباره تابوت واره، نخل، شیدونه، دغدغه، شش گوشه، نهر علقمه، شط فرات و تعزیه بحث شده است.
- ↑ درباره تعزیه خوانی های تهران در دوره قاجار است.
- ↑ درباره نمایشگاه نقاشی شراره صالحی لرستانی است که در خرداد 1375 در تهران برگزار شده است.