کاووس حسن لی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''کاووس حسن لی‌''' از شاعران معاصر ایرانی است. وی قالب‌های کلاسیک و سپید را در سرودن شعر آزموده است.
'''کاووس حسن لی‌''' (١٣٤١ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    = کاووس حسن لی  
| نام                    = کاووس حسن لی  
خط ۷: خط ۷:
| زمینه فعالیت          =
| زمینه فعالیت          =
| ملیت                  =
| ملیت                  =
| تاریخ تولد            =
| تاریخ تولد            =١٣٤١ ه. ش
| محل تولد                =شهرستان خرم بید/استان فارس
| محل تولد                =خرم بید - استان فارس
| والدین                =  1341 ه.ش
| والدین                =   
| تاریخ مرگ              =
| تاریخ مرگ              =
| محل مرگ                =
| محل مرگ                =
خط ۲۵: خط ۲۵:
| سال‌های نویسندگی        =  
| سال‌های نویسندگی        =  
|سبک نوشتاری            =
|سبک نوشتاری            =
|کتاب‌ها                =
|کتاب‌ها                =«من ماه تابانم» و «سلسله موی دوست»
|مقاله‌ها                =
|مقاله‌ها                =
|نمایشنامه‌ها            =
|نمایشنامه‌ها            =
خط ۷۱: خط ۷۱:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
==زندگینامه==
کاووس حسن لی متخلّص به «فلق» به سال ١٣٤١ ه. ش در قنات نو «بن گشت» از روستاهای خرم بید به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در همانجا گذراند. سپس وارد دانشسرای آباده شد. حسن لی تحصیلات خود را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه شیراز ادامه داد و فارغ‌التحصیل گردید. وی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز و چند دانشگاه دیگر مشغول تدریس بوده‌است.


حسنعلی از سال ١٣٦٠ ه. ش در روزنامه‌ها و مجلات به نوشتن مقالات و نشر اشعار خود پرداخته‌است.<ref>سیمای شاعران فارس در هزار سال؛ ص ۱۲۳۶.</ref>


 
وی قالب‌های کلاسیک و سپید را در سرودن شعر آزموده‌است.  
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
==درباره‌ی شاعر==
کاووس حسن لی متخلّص به «فلق» به سال 1341 ه. ش در قنات نو «بن گشت» از روستاهای خرم بید به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در همانجا گذراند. سپس وارد دانشسرای آباده شد. حسن لی تحصیلات خود را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه شیراز ادامه داد و فارغ التحصیل گردید و هم اکنون در دانشگاه علوم پزشکی شیراز و چند دانشگاه دیگر مشغول تدریس می‌باشد.
 
حسنعلی از سال 1360 شمسی در روزنامه‌ها و مجلات به نوشتن مقالات و نشر اشعار خود پرداخته است. <ref>سیمای شاعران فارس در هزار سال؛ ص 1236.</ref>


==آثار شاعر==
==آثار شاعر==
از آثار او می‌توان:«من ماه تابانم»، «سلسله موی دوست»، «رستاخیز کلمات»، «سخن اهل دل»، «به لبخند آینه‌ای تشنه‌ام» و هم چنین بیش از سی مقاله علمی در مجله‌های ادبی و علمی کشور نام برد.
از آثار او می‌توان:«[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=585690&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author من ماه تابانم]»، «[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=587617&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author سلسله موی دوست]» و هم چنین بیش از سی مقاله علمی در مجله‌های ادبی و علمی کشور نام برد.


==اشعار==
==اشعار==
===آخرین دیدار:===
===آخرین دیدار===
{{شعر}}
{{شعر}}




{{ب| آسمان کربلا آن روز آتشبار بود|آن زمین سوخته دریایی از اسرار بود }}
{{ب| آسمان [[کربلا]] آن روز آتشبار بود|آن زمین سوخته دریایی از اسرار بود }}


{{ب| کوچه‌های آسمان پر بود از بوی عطش‌|آب هم چشم انتظار لحظه‌ی ایثار بود }}
{{ب| کوچه‌های آسمان پر بود از بوی [[عطش‌]]|آب هم چشم انتظار لحظه‌ی ایثار بود }}


{{ب| پیچ و تابی داشت آب دجله از شلاق شرم‌|چرخ بی‌تقصیر هم در حال استغفار بود }}
{{ب| پیچ و تابی داشت آب دجله از شلاق شرم‌|چرخ بی‌تقصیر هم در حال استغفار بود }}
خط ۱۰۸: خط ۹۶:
{{ب| پایه‌های عرش می‌لرزید، آن ساعت که دید|بین ماه و مهر تابان، آخرین دیدار بود }}
{{ب| پایه‌های عرش می‌لرزید، آن ساعت که دید|بین ماه و مهر تابان، آخرین دیدار بود }}


{{ب| ذو الجناح از عرصه بر می‌گشت امّا جای گل‌|گوئیا صد کوه غم این بار بر او بار بود }}
{{ب|[[ذوالجناح|ذو الجناح]] از عرصه بر می‌گشت امّا جای گل‌|گوئیا صد کوه غم این بار بر او بار بود }}


{{ب| در میان آتش و خون باغی از گل می‌شکفت‌|دستی از اعجاز بی‌تردید در این کار بود }}
{{ب| در میان آتش و خون باغی از گل می‌شکفت‌|دستی از اعجاز بی‌تردید در این کار بود }}


{{ب| سینه‌ی شب را فلق بشکافت روز از نو دمید|روزگار عشق، ورنه، روزگاری تار بود <ref>حدیث باب عشق؛ ص 78.</ref>  }}
{{ب| سینه‌ی شب را فلق بشکافت روز از نو دمید|روزگار عشق، ورنه، روزگاری تار بود <ref>حدیث باب عشق؛ ص ۷۸.</ref>  }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==منابع==
==منابع==


*دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ص: 1579.
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=700738&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ ۲، ص: ۱۵۷۹.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
خط ۱۳۰: خط ۱۱۱:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />{{شاعران}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۰

کاووس حسن لی‌ (١٣٤١ ه. ش) از شاعران معاصر ایرانی است.

کاووس حسن لی
کاووس حسن لی.jpg
زادروز ١٣٤١ ه. ش
خرم بید - استان فارس
لقب فلق
کتاب‌ها «من ماه تابانم» و «سلسله موی دوست»

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

کاووس حسن لی متخلّص به «فلق» به سال ١٣٤١ ه. ش در قنات نو «بن گشت» از روستاهای خرم بید به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان خود را در همانجا گذراند. سپس وارد دانشسرای آباده شد. حسن لی تحصیلات خود را در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه شیراز ادامه داد و فارغ‌التحصیل گردید. وی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز و چند دانشگاه دیگر مشغول تدریس بوده‌است.

حسنعلی از سال ١٣٦٠ ه. ش در روزنامه‌ها و مجلات به نوشتن مقالات و نشر اشعار خود پرداخته‌است.[۱]

وی قالب‌های کلاسیک و سپید را در سرودن شعر آزموده‌است.

آثار شاعر[ویرایش | ویرایش مبدأ]

از آثار او می‌توان:«من ماه تابانم»، «سلسله موی دوست» و هم چنین بیش از سی مقاله علمی در مجله‌های ادبی و علمی کشور نام برد.

اشعار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آخرین دیدار[ویرایش | ویرایش مبدأ]

آسمان کربلا آن روز آتشبار بود آن زمین سوخته دریایی از اسرار بود
کوچه‌های آسمان پر بود از بوی عطش‌ آب هم چشم انتظار لحظه‌ی ایثار بود
پیچ و تابی داشت آب دجله از شلاق شرم‌ چرخ بی‌تقصیر هم در حال استغفار بود
با طلوع زخم یاران تشنگی از یاد رفت‌ دشمن از بیچارگی با مشک در پیکار بود
پایه‌های عرش می‌لرزید، آن ساعت که دید بین ماه و مهر تابان، آخرین دیدار بود
ذو الجناح از عرصه بر می‌گشت امّا جای گل‌ گوئیا صد کوه غم این بار بر او بار بود
در میان آتش و خون باغی از گل می‌شکفت‌ دستی از اعجاز بی‌تردید در این کار بود
سینه‌ی شب را فلق بشکافت روز از نو دمید روزگار عشق، ورنه، روزگاری تار بود [۲]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. سیمای شاعران فارس در هزار سال؛ ص ۱۲۳۶.
  2. حدیث باب عشق؛ ص ۷۸.