زیاد بن‌ عریب‌ حنظلی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
زیاد بن‌ عریب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن کعب الصائد بن شرحبیل بن شراحیل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حیزون بن عوف بن همدان،‌ مکنی‌ به‌ ابوعمره‌ از قبیله‌ بنی‌همدان ‌است. بنی‌صائد تیره‌ای از قبیله همدان است که‌ در اصل یمنی و قحطانی‌اند و بسیاری از این قبایل بعد از کوچ از یمن در کوفه ساکن شدند. پدرش عریب از اصحاب پیامبر اکرم (ص) بود. زیاد نیز ایام آن حضرت را درک کرده بود و مردی کثیر الصلوة بود. او از شیوخ شیعه و مردی شجاع، جنگجو، عابد، ناسک و متهجد بود. در بعضی از مقاتل با نام زیاد بن عمرو بن عریب صائدی همدانی از او یاد شده است که هر دو یک نفر هستند. سید محسن امین نیز نام او را زیاد بن عریب صائدی نوشته است.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
 
| عنوان              =
 
| تصویر              =مزار یاران امام حسین(ع).jpg
مامقانی او را از عباد و زهاد و از اصحاب امام‌ حسین‌ (ع) می‌شمرد.
| اندازه تصویر      =
 
|توضیح تصویر        =
 
| نام کامل          =زیاد بن‌ عریب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن کعب الصائد بن شرحبیل بن شراحیل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حیزون بن عوف بن همدان
زیاد هنگامی که اطلاع حاصل نمود امام‌ حسین‌ (ع) وارد کربلا شده است، به سوی کربلا شتافت و به‌ امام‌ حسین‌ (ع) پیوست‌. روز عاشورا پس ‌از کسب‌ اجازه‌ از امام‌ به‌ میدان‌ شتافت‌ و دلاوراته جنگید. دوباره به خدمت امام‌ حسین‌ (ع) رسید و خطاب به امام این بیت را خواند: <ref>ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص79.</ref>
| لقب                =
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| شهر تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =کوفه
| تاریخ وفات/شهادت  =
| شهر وفات/شهادت    =
| نحوه وفات/شهادت    =
| مدفن              =
| از یاران          =
| فعالیت‌های اجتماعی  =
| مشایخ              =
| شاگردان          =
| آثار              =
| نقش های برجسته              = از اصحاب امام‌ حسین‌ (ع) و شهدای کربلا
}}'''زیاد بن عریب حنظلی''' از یاران [[امام حسین(ع)]] که در [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید.  


== زندگینامه ==
زیاد بن‌ عریب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن کعب الصائد بن شرحبیل بن شراحیل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حیزون بن عوف بن همدان،‌ مکنی‌ به‌ ابو عمره‌ از قبیله‌ بنی‌ همدان ‌است. بنی‌ صائد تیره‌ای از قبیله همدان است که‌ در اصل یمنی و قحطانی‌اند و بسیاری از این قبایل بعد از کوچ از یمن در [[کوفه]] ساکن شدند. پدرش عریب از اصحاب پیامبر (ص) بود. زیاد نیز آن حضرت را درک کرده بود و مردی کثیر الصلوة بود. او از شیوخ شیعه و متهجد بود. در بعضی از مقاتل با نام زیاد بن عمرو بن عریب صائدی همدانی از او یاد شده است که هر دو یک نفر هستند. سید محسن امین نیز نام او را زیاد بن عریب صائدی نوشته است. 
==نقش در واقعه کربلا==
زیاد هنگامی که متوجه ورود [[امام حسين (ع)|امام‌ حسین‌ (ع)]] به [[کربلا]] شد، به سوی کربلا شتافت و به‌ [[ابا عبدالله (ع)|اباعبدالله(ع)]] پیوست‌. روز [[عاشورا]] پس ‌از کسب‌ اجازه‌ از امام‌ حسین‌ (ع) به‌ میدان‌ شتافت‌ و دلاورانه جنگید. دوباره به خدمت امام‌ رسید و خطاب به ایشان این بیت را خواند: <ref>ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. ص۷۹.</ref>


{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۱۴: خط ۳۵:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


ای‌ پسر احمد! بشار‌ت باد تو را که‌ به‌ راه‌ رشد، هدایت‌ یافتی‌ و در بهشت‌ فردوس‌ رتبه‌ای‌ والا خواهی‌ داشت.


ای‌ پسر احمد! بشار‌ت باد تو را که‌ به‌ راه‌ رشد، هدایت‌ یافتی‌ و در بهشت‌ فردوس‌ رتبه‌ای‌ والا خواهی‌ داشت.‌ ‌
زیاد چندین بار آرایش سپاه دشمن را به هم زد و سرانجام با وجود جراحات فراوان به دست [[عامر بن‌ نهشل‌ تمیمی|عامر بن‌ نهشل]]<nowiki/>‌ به‌ [[شهادت]]<nowiki/>‌ رسید. عامر سرش را از بدن‌ جدا کرد. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۲۰۸؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، ۱۳۲۸ ﻫ ق.، ج۳، ص۱۱۶؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۲.</ref>  
 
 
زیاد چندین بار آرایش سپاه دشمن را به هم زد و سرانجام با وجود جراحات فراوان به دست مردی از بنی‌تمیم به نام عامر بن‌ نهشل‌ به‌ شهادت‌ رسید. عامر سرش را از بدن‌ جدا کرد. <ref>برای تفصیل بیشتر رک : ارشاد، ج2، ص208؛ الاصابه فی تمییز الصحابه، ج3، ص116؛ بحار الانوار، ج45، ص72؛ اعیان الشیعه، ج7، ص77؛ وسیله الدارین، ص145؛ منتهی الآمال، ص447؛ تنقیح المقال، ج1، ص456؛ فرسان الهیجاء، ج1، ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص79.</ref>  


در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
==منبع==
==منبع==


مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 364-365.
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۶۴-۳۶۵.]


==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
[[رده: شهدای صبح عاشورا]]
<references />{{یاران امام حسین علیه السلام}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹

مزار یاران امام حسین(ع).jpg
اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل زیاد بن‌ عریب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن کعب الصائد بن شرحبیل بن شراحیل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حیزون بن عوف بن همدان
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته از اصحاب امام‌ حسین‌ (ع) و شهدای کربلا

زیاد بن عریب حنظلی از یاران امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.

زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زیاد بن‌ عریب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن کعب الصائد بن شرحبیل بن شراحیل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حیزون بن عوف بن همدان،‌ مکنی‌ به‌ ابو عمره‌ از قبیله‌ بنی‌ همدان ‌است. بنی‌ صائد تیره‌ای از قبیله همدان است که‌ در اصل یمنی و قحطانی‌اند و بسیاری از این قبایل بعد از کوچ از یمن در کوفه ساکن شدند. پدرش عریب از اصحاب پیامبر (ص) بود. زیاد نیز آن حضرت را درک کرده بود و مردی کثیر الصلوة بود. او از شیوخ شیعه و متهجد بود. در بعضی از مقاتل با نام زیاد بن عمرو بن عریب صائدی همدانی از او یاد شده است که هر دو یک نفر هستند. سید محسن امین نیز نام او را زیاد بن عریب صائدی نوشته است.

نقش در واقعه کربلا[ویرایش | ویرایش مبدأ]

زیاد هنگامی که متوجه ورود امام‌ حسین‌ (ع) به کربلا شد، به سوی کربلا شتافت و به‌ اباعبدالله(ع) پیوست‌. روز عاشورا پس ‌از کسب‌ اجازه‌ از امام‌ حسین‌ (ع) به‌ میدان‌ شتافت‌ و دلاورانه جنگید. دوباره به خدمت امام‌ رسید و خطاب به ایشان این بیت را خواند: [۱]

اَبْشِرْ هُدِیت‌َ الرُّشْدَ یابْن‌َ اَحْمَدا
فِی‌ جَنَّة‌ِ الْفِرْدَوس‌ِ تَعْلوُا صُعَّدا

ای‌ پسر احمد! بشار‌ت باد تو را که‌ به‌ راه‌ رشد، هدایت‌ یافتی‌ و در بهشت‌ فردوس‌ رتبه‌ای‌ والا خواهی‌ داشت.

زیاد چندین بار آرایش سپاه دشمن را به هم زد و سرانجام با وجود جراحات فراوان به دست عامر بن‌ نهشل‌ به‌ شهادت‌ رسید. عامر سرش را از بدن‌ جدا کرد. [۲]

در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.

منبع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

پی نوشت[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  1. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره. ص۷۹.
  2. برای تفصیل بیشتر رک : ارشاد القلوب، دیلمی، ابوم محمد حسن بن ابی الحسن، تهران: مرکز نشر کتاب، ۱۳۷۵ ﻫ ق.، ج۲، ص۲۰۸؛ الاصابه فی تمییز الصحابه ، ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، به کوشش علی محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، ۱۳۲۸ ﻫ ق.، ج۳، ص۱۱۶؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، مجلسی، ملا محمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ ش.، ج۴۵، ص۷۲.