میرزا تقی علی آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام =میرزا تقی علی آبادی | | نام =میرزا تقی علی آبادی | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام اصلی = | | نام اصلی = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۴: | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''میرزا محمدتقی علی آبادی مازندرانی''' از شعرای قرن سیزدهم است. | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
میرزا محمدتقی علی آبادی مازندرانی فرزند میرزا زکی است. اصالت او از علی آباد مازندران است. | میرزا محمدتقی علی آبادی مازندرانی فرزند میرزا زکی است. اصالت او از علی آباد مازندران است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۵۵: | ||
مراثی در دیوان وی، در قالب قصیده و مثنوی سروده شده است. مرثیه‌هایی که در قالب مثنوی سروده شده با مضامینی چون: | مراثی در دیوان وی، در قالب قصیده و مثنوی سروده شده است. مرثیه‌هایی که در قالب مثنوی سروده شده با مضامینی چون: | ||
{{ستون شروع}} | {{ستون شروع}} | ||
* شهادت [[حضرت علی‌اصغر (ع)]] | * شهادت [[علی اصغر (ع)|حضرت علی‌اصغر (ع)]] | ||
* مکالمۀ امام حسین (ع) با [[عمر سعد]] | * مکالمۀ [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] با [[عمر سعد]] | ||
* حلول ماه محرم | * حلول ماه [[محرم]] | ||
* مکالمه امام حسین (ع) با جبرئیل و فوجی از ملایکه همراه است. | * مکالمه امام حسین (ع) با جبرئیل و فوجی از ملایکه همراه است. | ||
| خط ۷۸: | خط ۶۶: | ||
هنرمندانه‌ترین بخش این مثنوی‌ها، بخش حلول ماه محرم است. شاعر در این بخش با پارادوکسی زیبا و در وزنی شاد و آهنگین، مژدۀ آمدن ماه غم و اندوه را بیان می‌دارد. این مثنوی با شورانگیزی و سرمستی خاصی آغاز می‌شود. | هنرمندانه‌ترین بخش این مثنوی‌ها، بخش حلول ماه محرم است. شاعر در این بخش با پارادوکسی زیبا و در وزنی شاد و آهنگین، مژدۀ آمدن ماه غم و اندوه را بیان می‌دارد. این مثنوی با شورانگیزی و سرمستی خاصی آغاز می‌شود. | ||
مراثی در قالب قصیده، در مدح و رثای حضرت سید‌الشهدا (ع) است. اشعار وی بسیار فاخر، ادبی و پخته است. شاعر به حوادث عاشورا نگاهی احساسی دارد؛ ولی چندین بیت با رنگ و بوی عرفانی در ابیاتش مشاهده می‌شود. | مراثی در قالب قصیده، در مدح و رثای [[حسین بن على (ع)|حضرت سید‌الشهدا (ع)]] است. اشعار وی بسیار فاخر، ادبی و پخته است. شاعر به حوادث [[عاشورا]] نگاهی احساسی دارد؛ ولی چندین بیت با رنگ و بوی عرفانی در ابیاتش مشاهده می‌شود. | ||
==کتاب شناسی== | ==کتاب شناسی== | ||
صاحب دیوان علی آبادی، زین العابدین درگاهی. تهران: رسانش نوین، 1394. | |||
* صاحب دیوان علی آبادی، زین العابدین درگاهی. تهران: رسانش نوین، 1394. | |||
{{شاعران}} | |||
[[رده:شاعران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۰۲
| میرزا تقی علی آبادی | |
|---|---|
| زمینهٔ کاری | شاعر |
| پدر و مادر | میرزا زکی |
| مرگ | 1256 ه.ق |
| تخلص | «صاحب» |
میرزا محمدتقی علی آبادی مازندرانی از شعرای قرن سیزدهم است.
زندگینامه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
میرزا محمدتقی علی آبادی مازندرانی فرزند میرزا زکی است. اصالت او از علی آباد مازندران است.
میرزا محمد تقی در شعر و شاعری ید طولایی داشته است. ابتدا به «هلالی» تخلّص می‌کرد ولی بعداً تخلصش را به «صاحب» تغییر داد و به همین جهت به «صاحب دیوان» نیز اشتهار یافت. وفات وی در سال 1256 ه.ق واقع شده است.
سبک دیوان[ویرایش | ویرایش مبدأ]
دیوان وی با حمد و ثنای پروردگار، مدح و منقبت پیامبر اکرم(ص)، حضرت علی (ع)، و امام رضا (ع) آغاز شده است.
مراثی در دیوان وی، در قالب قصیده و مثنوی سروده شده است. مرثیه‌هایی که در قالب مثنوی سروده شده با مضامینی چون:
- شهادت حضرت علی‌اصغر (ع)
- مکالمۀ امام حسین (ع) با عمر سعد
- حلول ماه محرم
- مکالمه امام حسین (ع) با جبرئیل و فوجی از ملایکه همراه است.
هنرمندانه‌ترین بخش این مثنوی‌ها، بخش حلول ماه محرم است. شاعر در این بخش با پارادوکسی زیبا و در وزنی شاد و آهنگین، مژدۀ آمدن ماه غم و اندوه را بیان می‌دارد. این مثنوی با شورانگیزی و سرمستی خاصی آغاز می‌شود.
مراثی در قالب قصیده، در مدح و رثای حضرت سید‌الشهدا (ع) است. اشعار وی بسیار فاخر، ادبی و پخته است. شاعر به حوادث عاشورا نگاهی احساسی دارد؛ ولی چندین بیت با رنگ و بوی عرفانی در ابیاتش مشاهده می‌شود.
کتاب شناسی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- صاحب دیوان علی آبادی، زین العابدین درگاهی. تهران: رسانش نوین، 1394.